Het waait hard, de zee is grauw en de golven zijn gekapt met witte koppen. Het is duidelijk ander weer dan drie dagen geleden toen we vanaf hier de bergen in trokken. Op de camping gilt een alarm. Het is loos alarm! Achter de kleine ramen zie ik de bewoners besluiteloos door de camper rennen. Het zal wel een storing zijn.
Voor de meesten begint de werkweek weer en voor ons is het de eerste rustdag. We zijn iets meer dan een maand onderweg. We hebben al zoveel gezien en meegemaakt dat de emotionele afvoer verstopt raakt. We hebben moeite om het allemaal te verwerken en in ons geheugen op te ruimen. Ik heb het gevoel dat we al maanden onderweg zijn!
Dus vandaag hebben we heerlijk uitgeslapen en geen plannen. Nou ja, we gaan wat boodschappen doen en de camper opruimen en schoonmaken, maar voor de rest gaan we in de stand rust.
Na het ontbijt verlaat ik de camper voor een wandeling langs de zee zodat Lyka wat kan opruimen en schoonmaken. De wandelgang langs de boulevard is minder comfortabel dan ik had verwacht. Het waait flink en de frisse wind bijt af en toe toch wel in je oren. De meeste wandelaars zijn ook duidelijk minder zomers gekleed dan ik! Misschien ben ik wel te vaak in Schotland geweest waar haast iedereen op nieuwjaarsdag in een overhemd op pad gaat om de nieuwjaarswens rond te brengen.
Na de wandeling bezoeken we de Lidl waar de nieuwste aanbiedingen in de bakken liggen. Een selfie-stick voor Lyka en twee nieuwe kazen voor mij! De wandeling naar de winkel bevat een stevige klim die we op de terugweg voor de tweede keer moeten maken. Een klim die we morgen ook moeten maken wanneer we naar Barcelona gaan. Het zuchten en puffen van Lyka maakt dat ik me een stuk beter voel. Bijna zeven en vijftig jaar oud maar nog altijd redelijk fit!
De rest van de dag is een echte rustdag. Een beetje liggen, een beetje eten en een beetje wandelen. Ik schrijf, ik bewerk foto’s en ik drink een wijntje. Een fles wijn voor negenennegentig eurocent in de winkel is een aanslag op je gezondheid! Hoe kunnen ze het ervoor maken?
De luiheid, de loomheid, de wijn, restjes in de koelkast en nog een half dozijn andere redenen scheppen de avondmaaltijd. Koreaanse noedelsoep met zeevruchten. Het is sober, dat geef ik meteen toe, maar deze arme luizen maaltijd smaakt wel. Kokend heet en nèt niet te pittig. Een laatste glas rode wijn uit de fles. Morgen naar Barcelona, dus vroeg naar bed.
