donderdag 30 november 2006

Maleisië, Kerstmis in Melaka

Melaka 29/11/2006

Één biertje heb ik gisterenavond op, dat was alles. Ik was vroeg opgestaan om mezelf in de situatie te bevinden zonder een fatsoenlijk ontbijt. Dat is Melaka, gewoon geen ontbijt. Dan maar een kop koffie met een chocolade fabrieksbroodje, en de krant.
Ik wandelde langzaam naar het Mahkota winkelcentrum waar in de kelder een bakkerij zit die fatsoenlijk brood bakt. Niet van dat zoete Chinese spul. Een tonijn rondje en een kaas broodje, één banaan en een klein flesje 100+. Het leven is goed.
Binnen in het Mahkota winkelcentrum was het kerstmis al begonnen. Erg vreemd om de meisjes met hoofddoekjes in winterse wonderwereld te zien. Na mijn verlate ontbijt was het tijd voor een wandeling om alles een beetje te laten zakken. Ik passeerde veel kleine restaurant die ik in het verleden al tientallen keren was voorbij gelopen. Ik was nooit naar binnen gegaan voor de simpele reden dat ik al een langere periode last heb van mijn spijsvertering. Maar nu ik mij redelijk voelde werd het tijd voor een Indiaas Maleise lunch. Heet zag er allemaal goed uit en rook overheerlijk. Zelf was ik ook een beetje vreemd voor de Indiase klanten in de zaak. De man achter de counter greep een “tali”, zeg maar RVS bord met allemaal gescheiden vakjes. Hij vulde die met Tikka kip en groene boontjes, aangevuld met een gele dahl. De poppadums waren gratis en daar zaten we dan met een bord vol eten voor RM 6,50. Het smaakte mij uitstekend!
Ik had nog één taak voor vandaag over en dat moest ik regelen voordat de regen op ons zou gaan neerdalen. Er moest worden gecontroleerd hoe ik vanuit Melaka weer in Singapore zou komen. Teng, de eigenaar van het “Discovery Café” had me uitgelegd hoe ik moest lopen om bij de vervoerder uit te komen. Ik had de plaats al snel gevonden maar ik moest nu weten waar die bus in Singapore zou stoppen. Het was een plaats waarvan ik nog nooit had gehoord, ik herkende de straatnaam maar die straat was kilometers lang. Ik zou er nog even over nadenken, ik wist nu in ieder geval wel hoe laat die bus zou vertrekken en dat het een 24 Super VIP was. In een woord, PERFECT!
Mijn avondeten was die avond perfect, elke keer als ik in Melaka ben eet ik minimaal één keer in “Harper’s Restaurant”. Deze keer werd het gerookte zalm salade en een biefstuk met zwarte pepersaus. Deze saus is uniek voor Maleisië. Een koffie en een groene thee na. Het was opnieuw een droge avond, rond half elf lag ik in bed. Morgen weer een dagje heerlijk ontspannen.

woensdag 29 november 2006

Maleisië, Melaka

Melaka 28/11/2006

Net als gisteren had ik een goede nachtrust gehad. De wekker stond niet te vroeg want het was maar twee uurtjes met de bus. Als ik om een uur of twee arriveerde zou dat vroeg genoeg zijn. Ik nam de tijd voor een sandwich en een kopje koffie op de kamer en wierp mijn laatste spullen in de rugzak. Net voor tien uur stapte ik het hotel uit, het was een aangename frisse ochtend.
Ik had gisteren al gekeken waar het verkoophokje van KKKL was, ik liep dus direct naar nr. 74. Ik vind dit een goede maatschappij, goede schone en degelijke bussen. Twee uurtjes later rolden we het Melaka Sentral Busstation binnen. Tijdens de rit naar de oude binnenstad vielen mij meteen wat nieuwe dingen op. De gebouwen naast het Stadhuys waren nu ook allemaal donker rood geschilderd en er waren nieuwe verlichting ornamenten opgehangen. Ze werden nu serieus om Melaka als toeristenbestemming te promoten.
Mijn kamer was al klaar en na een snelle groet aan Mr. Au en zijn vrouw was ik op weg naar Bukit Melaka waar Patrick Teo en zijn maat oude prenten verkopen aan de toeristen. Maar mijn eerste stop was bij het Discovery café, ik had vanuit de bus gezien dat zij nu ook een guesthouse waren begonnen. Een koffie en een snelle blik in de kamers en ik at ook nog snel een hapje mee van de gebakken kikkers in chili met rijst. De kamers zijn goed genoeg als je echt op een budget reist. De kamers starten bij 4 euro. Ze zijn nog wat aan het renoveren en ik denk dat het over een jaar of twee wel een populaire plaats kan zijn.
Op weg naar de heuvel zag ik ook dat ze eindelijk aan de bouw van de uitkijktoren waren begonnen. Niemand in Melaka zit hier op te wachten maar het is een project van de regering dus weinig zijn er openlijk op tegen.
Het nieuwe winkelcentrum is ook eindelijk geopend. Ook een misser van de eerste orde, het marktgevoel van de kleine stalletjes is verdwenen en veranderd in een ondergrondse braderie. Airconditioning en T-shirts voor toeristen. De meeste verkopers twijfelen nu al of ze wel de huur in de toekomst kunnen betalen. De meesten verliezen waarschijnlijk hun investering en hun inkomen. Maar ja, het is nu eenmaal "big business" in Melaka.
Na een Big Mac en een grote cola slenterde ik terug naar de oude stad. Ze zijn nu werkelijk overal aan het bouwen! Ze verwachten een enorme toeloop van toeristen als de casinos in Singapore eenmaal geopend zijn.
Een goede maaltijd en een reunie met mijn oude vriend Patric Teo maakte mijn avond compleet. Het is goed om terug te zijn in Melaka.

dinsdag 28 november 2006

Maleisië, Regen en Bier

Kuala Lumpur 27/11/2006

De slaap kon ik slecht vatten vannacht. Ik schrok om twaalf uur wakker en ben van armoede maar Engels voetbal gaan kijken. Een spannende wedstrijd, dat wel. De tijd was zo om. Eindelijk slapen.
De wekker liep om negen uur af en hoe vreemd het ook mag klinken, ik voelde mij herboren. Ik was fit, ik had geen pijn meer in mijn voet en mijn darmen hadden geen kramp meer. Ongelofelijk!
Wat zou ik gaan doen vandaag? Na mijn kopje koffie en de krant wist ik nog steeds niet wat ik zou gaan doen. Eigenlijk was er niets meer te doen. Ik kon wat gaan wandelen en dat was het. Ik besefte als ik de lunch en het ontbijt maar ver genoeg uit elkaar zou nuttigen dit voldoende tijd zou kosten om de dag door te komen. De rest zou ik vullen met internet en tv kijken.
Om tien uur stapte ik het zonnige KL in, een sandwich gegeten in het KLCC en daarna rustig naar de overdekte oude markt. Ik had tenslotte nog niet bij Yussoef gegeten deze keer. De viskerrie was perfect en ook de Bryani rijst was een topper. Op de terugweg naar het hotel was de lucht al dusdanig betrokken dat ik uit ervaring wist dat de regen niet lang op zich zou laten wachten. En inderdaad, de eerste regendruppels vielen toen ik op het bordes van mijn hotel stapte.
Dan maar even tv kijken, helaas, als het regent werkt de tv meestal niet in de tropen. De regen blokkeert het signaal van de satelliet. Dan maar rusten.
Aan het einde van de dag wilde ik er toch nog even uitlopen en wat kom ik tegen. Een Nederlander die met zijn busje vanuit Vlijmen was komen rijden!
www.theworldisbeautiful.nl
Mooie verhalen en ik was toch wel een beetje jaloers. Helaas kon ik geen contact krijgen met mijn Amerikaanse vriend die ook toevallig in KL was en alles wat overbleef was een laatste avond bij Mr. Lee, de tandloze Chinees in Petaling street.
Genoeg biertjes gedronken en heel lekker geslapen.

maandag 27 november 2006

Maleisië, Sepang

Kuala Lumpur 26/11/2006

Wat een gedoe op de zaterdagavond. Dol als een kat en een kramp die langzaam in mijn darmkanaal de uitgang nadert. Ik had een biertje op en bedacht dat een goede nachtrust het beste zou zijn. McDonalds is goed voedsel als je ziek bent en na twee Tiffy’s (zeg maar Aspro) onder de lakens. De wekker schreeuwde om half zeven en ik voelde mij ondanks de vreemde dromen duidelijk beter. De kramp was ook opgeschoven en na een douche en een kopje koffie ging ik richting het circuit. Mijn geluk kon niet op toen de receptionist mijn vanuit zijn auto vroeg waar ik heen ging. Snel uitgelegd en we waren op weg naar Bangsar vanwaar de gratis bussen zouden vertrekken.
Alles was perfect geregeld! De toegangsprijzen: 2.20, 11.00 en 22.00 waren niet slecht. Ik had al een voorgevoel dat we regen konden verwachten dus koos ik voor het duurste kaartje. Het gaf mij ook meteen de mogelijkheid om alle tribuneplaatsen te bekijken.
De sprintrace was mede door zijn rollende start en korte duur redelijk.
De ruime pauze tussen de laatste twee races, twee en een half uur, maakte mij meer dan slaperig. Ik sloot mijn ogen en ik was vertrokken.
Eenmaal weer bijgekomen was de hemel staalgrijs en de regen kon niet lang meer op zich laten wachten.
En inderdaad, veertig minuten voor de race werden de hemelsluizen geopend. De race werd hierdoor een kwartier later gestart en de eerste zes ronden werden achter de Safety Car afgelegd. Een deel van het duidelijk teleurgestelde publiek begon zich al naar huis te begeven. Toen de race eenmaal echt was gestart was hij nog saaier. Een optocht met 100 meter tussen de deelnemers zodat ze allemaal uit de spray van de voorgangen bleven.
Ik had er ook genoeg van en ging ook richting de uitgang, ik wilde nog een tribune bezoeken en snel terug naar de stad. Die laatste tribune was ook meteen de beste, en het circuit was ondertussen opgedroogd. De banden waren gewisseld en uitrem acties waren nu normaal. Het was achteraf gezien toch niet zo slecht. Ik geef het volgend jaar nog een kans.
Eenmaal terug in KL kwam de koorts weer op en ja, na mijn McDonalds lag ik om acht uur alweer tussen de lakens. Ik hoop dat ik snel weer beter ben.

zaterdag 25 november 2006

Maleisië, Batu Caves

Kuala Lumpur 25/11/2006

Ik had de wildste plannen voor vandaag. De wekker stond op half acht. Met een schok werd ik wakker. Ik had goed en vast geslapen en ik plakte er nog maar wat tijd aan vast. Het werd dus half tien toen ik opstond.
Gisteravond werd ik overvallen door de regen en ik zat meer of minder vast in een Ierse Pub. Nadat de regen was gestopt ben ik nog naar Chinatown gegaan voor een paar biertjes. Een leuk gesprek met een paar oudere dames uit de USA, natuurlijk meteen ook maar de geknoopte spijkers aangesmeerd.
Op de terugweg werd ik toch nog aangetrokken door de muziek in de Ierse Pub. De prijs was 10 euro voor een cider!!!! De laatste keer, denk ik?
Omdat ik echt laat was vandaag waren er geen kaartjes meer over om de brug van de Petronas Torens te bezoeken. Jammer., dus het werd uiteindelijk een bezoek aan de Batu Caves. Een hindoe bedevaartsoord net buiten Kuala Lumpur. Maar eerst wandelde ik langzaam via Little India naar het busstation bij de oude markt.
De Batu Caves zijn steeds mooi om te bezoeken, mede omdat er steeds wordt bijgebouwd. Het is er elke keer weer anders. De 272 treden (272 x 20cm = 54,4 meter) zijn een leuke afwisseling of mijn vlakke wandelingen.
Eenmaal boven viel mij op dat de troep apen was uitgedund tot een minimum, ook het oneindig neerdalen van de druppels water van het plafond maakte het deze keer anders.
Ik heb op deze trip zeker elke dag mijn 10 kilometer gedaan met uitzondering van de busreis.
Morgen is dus de race, ik ben benieuwd.

vrijdag 24 november 2006

Maleisië, De verplaatsing

Singapore/Kuala Lumpur 24/11/2006

06:30
Beter geslapen dan gisteren maar ik voel me nog steeds niet lekker. Met de gordijnen open en een kopje koffie in de hand zag ik de zon opkomen. Snel gedouched en gepakt, wat een makkie is nu ik echt met het minimum op weg ben. Om tien voor half acht stap ik het hotel uit de koele ochtend in. Op weg naar de Queenstreet busterminal. Ook dit is nieuw omdat ik licht reis. Een verbetering, dat zeker. Eerst twee broodjes ei scoren bij de McDonalds, er moet tenslotte wel wat gegeten worden tijdens de reis. Na twee uur zat ik in de bus van het Larkin busstation in Johor Bahru. De busreis was zeer comfortabel en mijn kamer was gereed. Snel mijn kostbaarheden in de kluis en op weg naar de KLCC voor een broodje Kebab, zeg maar Shoarma op zijn origineel. Deze keer geen foto’s, morgen meer.

Singapore, De krampen

Singapore 23/11/2006

Dat was me het nachtje wel. Na een paar biertjes en een naan broodje met vis dacht ik dat het wel goed slapen zou zijn. Nee dus, draaien en krampen. De koorts was erger, ik rilde gewoon toen ik opstond. Ik heb twee anti poeppillen genomen als voorzorg maatregel. Ze werken wel maar het slechte spul blijft binnen. Misschien is al dat zeer gekruide eten ook niet goed voor mij? Mijn idee was om het rustig aan te doen. Gelukkig zijn er altijd, schone, toiletten beschikbaar in Singapore. De wandeling ging nu eens in een andere richting. De Maleise buurt met zijn Nasi en Sultan Moskee. Een welkome verandering, omdat ik s’morgens deze blog maak ga ik er pas net voor de middag op uit. De lunch zou dus in deze buurt kunnen worden genuttigd. Alhoewel, morgen ga ik naar Maleisië. Het eerste nieuwtje wat ik zag was een oude islamitische begraafplaats. Deze had waarschijnlijk lang geleden aan de buitenkant van de kampong gelegen. De lunch ging niet door wegens gebrek aan keuken personeel. Dan maar de stad in. Ik moest nog een paar wandelschoenen kopen en voordat ik mij daar aan waagde ging ik eerst Chinees eten, 3,50 euro incl. een cola. Geweldig!!!! Morgen heb ik de verplaatsing naar Kuala Lumpur en ik voel mij nog steeds niet 100%. Ik heb maar een biertje op, ze smaken me ook niet. Na het avond eten ben ik dan ook naar mijn kamer gegaan en ben vroeg gaan slapen. De wekker staat op half zeven!! Ja, dit hoort er ook bij.

donderdag 23 november 2006

Singapore, Een lange wandeling

Singapore 22/11/2006

Het werd dus een lange dag. Ik ben heel vroeg, acht uur, opgestaan en na een broodje en een kopje koffie op mijn kamer naar de McDonald omdat daar het internet gratis is. Volgend jaar wordt het overal gratis in Singapore. Dit is een proef gesponsord door de regering om meer mensen met het internet te laten kennis maken.
Eigenlijkhad ik veel en weinig te doen. Nadat ik mijn computer weer in mijn kamer had gelegd vertrok ik te voet de stad in. Lekker rustig slenteren en veel rondkijken. Ik wilde even naar een ander hotel gaan kijken. Eenmaal daar aangekomen had ik al snel in de gaten dat mijn hotel helemaal nog niet zo slecht was en daarmee was meteen de rust weer terug gekeerd.
Mijn tweede opdracht was ook een gemakkelijke. Informeren voor een film scanner. Deze staat al zo lang op mijn verlanglijstje dat het er nu maar eens van moet komen. Ik wil tenslotte graag al mijn negatieven scannen zodat ik ze voor meer doeinden kan gebruiken. Met de wetenschap at alles terug gaat tot 1976 zullen er best wel enkele verrassingen tevoorschijn komen.
Het antwoord was niet positief, een lange wachtlijst en ze zijn heel schaars. Ik heb namelijk een speciale nodig die met Apple computers kan communiceren. Een beetje teleurgesteld ben ik wel. Misschien ken ik hem in april 2007 ophalen?
Na de lunch bij een klein Indiaas eethuis slenterde ik maar wat rond. Singapore is als elke grote stad. Het verveeld mij nooit. Ik ontdek altijd weer nieuwe straatjes en plekjes, de rust in de stad.
Een biertje was op zijn op zijn plaats toen ik rond half vijf weer terug kwam bij mijn hotel.
s'Avonds heb ik het rustig aan gedaan, wat Chinees gegeten en nog een paar biertjes gedronken. Ik voel me niet zo lekker, mijn middenteen rechts doet al een paar weken pijn en ik voel mij ook wat koortsig. Het zal de onverwachte rust wel zijn. Morgen een paar wandelschoenen kopen en dan zit de dag er alweer voor mij op. Tot morgen.

dinsdag 21 november 2006

Singapore: Kerstsfeer in Singapore (herschreven)

Kerstsfeer, Raffles City  Singapore: Kerstsfeer in Singapore (herschreven 14 april 2021)

Singapore (Tai Hou Hotel), dinsdag 21 november 2006

Nou, dat was me dan wel weer een fijne en drukke eerste dag. Vandaag heb ik ook nog een eerste poging gewaagt om mijn website gedag te zeggen. Het kost me gewoonweg teveel tijd die ik liever op een andere manier invul. Vertalen is ook voorbij dus ik ga verder alleen in het Nederlands. Op Google is er vertaal gereedschap te vinden en zo worden de Nederlandse teksten voor iedereen toegankelijk.
Een van de grootste voordelen van een weblog, in dit geval het gratis Blogger, is dat alles eenvoudig wordt doorgeschakeld en koppelingen zichzelf maken. Enkele duidelijke trefwoorden aanmaken en de verhalen zijn gemakkelijk voor iedereen te vinden. Een klein nadeel van Blogger is dat de nieuwste verhalen bovenaan in het scherm komen te staan. Zo wordt het van het begin tot het einde lezen, van onder naar boven, van een reis een beetje vreemd. Maar ja? Alles wend en ook hier zal waarschijnlijk wel een oplossing voor te vinden zijn.
Ik was extra vroeg wakker op deze dinsdagochtend, om vijf uur al, ik heb de afgelopen nacht heel slecht geslapen en om eerlijk te zijn was er toch wel een beetje stress om te laat op te staan. Angst om mijn vlucht naar Singapore te missen. Het inpakken van mijn rugzak is ondertussen een routine en dat was in een poep en een scheet gedaan. Alles zit op de vaste plaats in een van de zakken.
Vroeger dan verwacht hoor ik buiten de claxon van de taxi. Door een kier tussen de gordijnen zwaai ik naar de chauffeur als teken dat ik wakker ben en dat ik elk moment buiten zal verschijnen. Een laatste wandeling door het appartement om te zien of alles uit staat en ik ben klaar voor de reis naar het zuiden van het zuid-Aziatisch schiereiland.
Om acht uur zit ik naast de chauffeur in de taxi op weg naar de nieuwe luchthaven van Bangkok. Ik ben benieuwd wat mij te wachten staat, ik heb er al veel gehoord en gelezen over de nieuwe luchthaven en de meeste berichten zijn niet te positief. Op zijn minst toch wel vreemd? Wat ook vreemd is is dat de rit naar de luchthaven nu een half uur korter is maar dat de prijs voor taxi gelijk is gebleven! Kost nog steeds weinig dus klaagt er niemand over.   
Suvarnabhumi AirportSuvarnabhumi AirportSuvarnabhumi Airport
Eenmaal binnen in de vertrekhal van het nieuwe “Suvarnabhumi International Airport” ben ik meteen onder de indruk. Het is wel mooi, maar heel anders dan KL, Singapore of Hong Kong. Het is namelijk niet af, voor mijn eerste gevoel dan. Ruw beton en het ontbreken van plafonds zijn daar voor mijn gevoel verantwoordelijk voor. Het lijkt er op dat de bouwvakkers heel erg hebben moeten haasten. Zo erg dat je letterlijk voelt dat de laatste arbeider de tent met grote haast heeft verlaten en dat je er ook nog wel een kan tegenkomen met zijn gereedschap onder de arm.
En wat eigenlijk nog het ergste is, het lijkt er sterk op dat er niet is schoon gemaakt na de bouwwerkzaamheden! Typisch Thais, veel te veel restaurants voor veel te weinig reizigers maar schoonmaken, ho maar. Als het er na twee maanden al zo smerig uit ziet dan hou ik mijn hart vast voor over twee jaar. De Thai zijn namelijk niet zo goed in onderhoud en schoonmaken.
Het was een rustige vlucht met Cathay Pacific, precies zoals ik had verwacht. Helaas geen upgrade naar business class maar het kan niet elke reis feest zijn. Efficiënt als altijd loop ik door de immigratie en de douane. Niets aan te geven? Nee. Ik neem niets meer mee naar deze ministaat omdat de regels voor het invoeren van wat dan ook erg streng zijn. Ik rook geen tabak en alcohol is overal gemakkelijk te verkrijgen tegen een meer dan redelijke prijs. Waarom zou ik wat kopen in de Tax-Free die achteraf helemaal niet zo belastingvrij blijkt te zijn?
Snel met de MRT naar “Farrer Park MRT station”. Ik heb nog een pasje dus ik loop zo door. Ik voel me ook niet meer als toerist wanneer ik de lange roltrap afdaal naar de perrons van de MRT onder de luchthaven. Een half uurtje later stap ik het “Tai Hoe Hotel binnen”. Daar staat mij de volgende verrassing te wachten. De prijs is met 20% verhoogd sinds afgelopen juli. De volgende keer maar een ander hotelletje zoeken! Ik ben de jeugdherbergen voor nu even ontgroeid. Ik betaal nu liever het dubbele voor een kamer met privacy in een twee sterren hotel.
Ik blijf langer dan gepland op de kamer. Mijn rugzak gaat naast het bed tegen de muur, ik controleer de badkamer en of het raam van mijn kamer goed op slot, en ook gemakkelijk open kan. Alles is goedgekeurd en het is tijd om even te gaan liggen voor een hazenslaapje. Ik val meteen als een blok in slaap! De korte nacht en reis hebben mijn reserves helemaal opgebruikt.
na een paar uur schrik ik wakker met een volle blaas en op het toilet schrik ik van de tijd op mijn horloge. En dan is het hier ook nog een uur later dan in Bangkok! Eerst mijn horloge maar op de juiste tijd zetten! En dan gelijk de stad in. Ik heb trek en dorst! 
Donkere wolken boven Little India
Op weg naar mijn favoriete foodcourt komt me een donkere lucht tegemoet. Dit zijn de tropen! Verwacht op elk moment van de dag een stevige regenbui. Gelukkig zijn er voldoende plaatsen om te schuilen en de zeer heftige regenbuien duren nooit lang. Het openbare leven staat gewoon een half uurtje stil waarna het gewoon weer doorgaat. Zonder ook maar een druppel arriveer ik bij het foodcourt waar het aardig druk is.
Een eerste grote fles “Tiger Beer”, het bier in Singapore, smaakt mij bijzonder goed. Terwijl ik in de koelte van de airconditioning naar het voorbij trekkende publiek kijk wacht ik op het signaal dat mijn vegetarische bami goreng, met een telor goreng (gebakken ei), klaar is.  Het wordt bereid in een tentje in een hoek van de foodcourt. Ik heb dit kleine tentje op puur geluk gevonden. Een oudere vrouw met een hoofddoek bakt de nasi en de bami terwijl haar man in de kleine ruimte achter de twee woks de voorbereidingen treft. Ze zwaait met een brede vriendelijke glimlach dat mijn eten klaar is. Even later zit ik achter een dampend bord vol met bami. Na het eten kan ik het niet laten om af te sluiten met een ijsje. Dat heb ik wel verdiend. 
Bugis Street
Tijdens mijn avondwandeling zakt het eten uitstekend en ook de vele kerstversieringen dragen bij aan de plezierige wandeling in de warme vochtige avond. Als eerste halte slalom ik over de markt “Bugis Street”. Bugis was eind jaren zestig en de jaren zeventig de officieuze hoerenbuurt van Singapore. Officieel bestond het niet in deze overgereguleerde samenleving. De buurt was toen heel bekend voor de travestieten! Honderden zeelui zwalkten hier elke avond rond. Tegenwoordig is het een grote avondmarkt en een overdekt winkelcentrum. Heel indrukwekkend dat een hele straat wordt overdekt en achter de oude geveltjes van de Chinese shophouses moderne winkel hun plaats hebben gevonden. Singapore is zo georganiseerd dat het je altijd zal verbazen. 
Kerstsfeer, Raffles City
Het is eind november en een grote kerstboom voor de deuren van het winkelcentrum genaamd “Raffles City” herinnerd iedereen er aan dat kerstmis in aantocht is. Kerstmis in tropische temperaturen is vreemd voor een jongen uit het Nederlandse zeeklimaat. Kerstmis en koude gaan voor mij samen. Ik weet niet of dit altijd zou zal blijven. Ik ben nu eenmaal niet van plan om de tropen ooit nog te verlaten. Het is en blijft heerlijk hier in het warme weer van de tropen. Mocht ik ooit een grote prijs winnen in de loterij dan is in Singapore wonen zeker een optie voor mij! 
Kerstsfeer
De kerstverlichting is overal schitterend en op een avond in deze wereldstad heb ik ook al het kerstgevoel. Ik ga vanavond dus niet al te laat naar bed zodat ik morgen een fijne lange dag voor mij heb.
Op bed probeer ik nog even wat met Blogger te spelen terwijl ik een fles bier nuttig die ik tijdens het passeren beneden in de foodcourt tegenover het hotel heb gekocht.
Ik ondervindt wat problemen met het uploaden van de foto's naar Picasa, ook een gratis dienst op het internet, en het menu van mijn weblog is in het chinees!!! Misschien omdat dat een gangbare taal is in Singapore? Ik probeer dit later in de week te repareren. Voor nu welterusten.

Singapore, Kerstsfeer in Singapore

Singapore 21/11/2006 Nou, Dat was dan de eerste dag en ook meteen mijn eerste poging om een weblog te maken. Ik was extra vroeg wakker, vijf uur, heel slecht geslapen en om eerlijk te zijn toch wel een beetje stress om te laat op te staan en mijn vlucht te missen. Inpakken was in een poep en een scheet gebeurd en om acht uur zat ik in de taxi op weg naar de nieuwe luchthaven. Ik was benieuwd wat mij te wachten stond, ik had al veel gehoord en gelezen over de nieuwe luchthaven en de meeste berichten waren niet te positief. Eenmaal binnen in de vertrekhal was ik meteen onder de indruk. Het is wel mooi, maar anders dan KL, Singapore of Hong Kong. Het is namelijk niet af. Ze hebben zo moeten haasten dat je letterlijk voelt dat de laatste arbeider de tent met grote haast heeft verlaten. En wat nog het ergste is, het is niet schoon! typisch Thais, te veel restaurants voor te weinig mensen maar schoonmaken, ho maar. Als het er na twee maanden al zo uit ziet dan hou ik mijn hart vast voor over twee jaar. De vlucht was goed en ik was een half uurtje later in mijn hotel. Daar stond mij ook alweer een verrassing te wachten. De prijs was met 20% verhoogd sinds juli. De volgende keer maar een ander hotelletje proberen! Een eerste biertje smaakte mij bijzonder goed, deze werd gevolgd door een vegetarische bami goreng en een ijsje. Tijdens mijn avondwandeling zakte het eten uitstekend en ook de vele kertsversieringen droegen bij aan de plezierige wandeling. Ik ga dus niet al te laat naar bed zodat ik morgen een fijne lange dag voor mij heb. Ik ondervindt wat problemen met het uploaden van de foto's en mijn weblogmenu is in het chinees!!! Ik probeer dit later in de week te fixen.

Singapore: Kerstsfeer in Singapore (herschreven)

Kerstsfeer, Raffles City  Singapore: Kerstsfeer in Singapore (herschreven 14 april 2021)

Ik heb mijn eerste verhaal op mijn weblog van 21 november 2006 herschreven. Het is verbazingwekkend hoe fris mijn herinneringen nog zijn bij het zien van de foto's. Misschien zijn ze niet helemaal correct maar wanneer Mark Rutte ermee wegkomt zal het voor mij ook geen probleem moeten zijn. Dus vergeef me wanneer ik het verhaal wat geromantiseerd heb?

Singapore (Tai Hou Hotel), dinsdag 21 november 2006

Nou, dat was me dan wel weer een fijne en drukke eerste dag. Vandaag heb ik ook nog een eerste poging gewaagt om mijn website gedag te zeggen. Het kost me gewoonweg teveel tijd die ik liever op een andere manier invul. Vertalen is ook voorbij dus ik ga verder alleen in het Nederlands. Op Google is er vertaal gereedschap te vinden en zo worden de Nederlandse teksten voor iedereen toegankelijk.
Een van de grootste voordelen van een weblog, in dit geval het gratis Blogger, is dat alles eenvoudig wordt doorgeschakeld en koppelingen zichzelf maken. Enkele duidelijke trefwoorden aanmaken en de verhalen zijn gemakkelijk voor iedereen te vinden. Een klein nadeel van Blogger is dat de nieuwste verhalen bovenaan in het scherm komen te staan. Zo wordt het van het begin tot het einde lezen, van onder naar boven, van een reis een beetje vreemd. Maar ja? Alles wend en ook hier zal waarschijnlijk wel een oplossing voor te vinden zijn.
Ik was extra vroeg wakker op deze dinsdagochtend, om vijf uur al, ik heb de afgelopen nacht heel slecht geslapen en om eerlijk te zijn was er toch wel een beetje stress om te laat op te staan. Angst om mijn vlucht naar Singapore te missen. Het inpakken van mijn rugzak is ondertussen een routine en dat was in een poep en een scheet gedaan. Alles zit op de vaste plaats in een van de zakken.
Vroeger dan verwacht hoor ik buiten de claxon van de taxi. Door een kier tussen de gordijnen zwaai ik naar de chauffeur als teken dat ik wakker ben en dat ik elk moment buiten zal verschijnen. Een laatste wandeling door het appartement om te zien of alles uit staat en ik ben klaar voor de reis naar het zuiden van het zuid-Aziatisch schiereiland.
Om acht uur zit ik naast de chauffeur in de taxi op weg naar de nieuwe luchthaven van Bangkok. Ik ben benieuwd wat mij te wachten staat, ik heb er al veel gehoord en gelezen over de nieuwe luchthaven en de meeste berichten zijn niet te positief. Op zijn minst toch wel vreemd? Wat ook vreemd is is dat de rit naar de luchthaven nu een half uur korter is maar dat de prijs voor taxi gelijk is gebleven! Kost nog steeds weinig dus klaagt er niemand over.   
Suvarnabhumi AirportSuvarnabhumi AirportSuvarnabhumi Airport
Eenmaal binnen in de vertrekhal van het nieuwe “Suvarnabhumi International Airport” ben ik meteen onder de indruk. Het is wel mooi, maar heel anders dan KL, Singapore of Hong Kong. Het is namelijk niet af, voor mijn eerste gevoel dan. Ruw beton en het ontbreken van plafonds zijn daar voor mijn gevoel verantwoordelijk voor. Het lijkt er op dat de bouwvakkers heel erg hebben moeten haasten. Zo erg dat je letterlijk voelt dat de laatste arbeider de tent met grote haast heeft verlaten en dat je er ook nog wel een kan tegenkomen met zijn gereedschap onder de arm.
En wat eigenlijk nog het ergste is, het lijkt er sterk op dat er niet is schoon gemaakt na de bouwwerkzaamheden! Typisch Thais, veel te veel restaurants voor veel te weinig reizigers maar schoonmaken, ho maar. Als het er na twee maanden al zo smerig uit ziet dan hou ik mijn hart vast voor over twee jaar. De Thai zijn namelijk niet zo goed in onderhoud en schoonmaken.
Het was een rustige vlucht met Cathay Pacific, precies zoals ik had verwacht. Helaas geen upgrade naar business class maar het kan niet elke reis feest zijn. Efficiënt als altijd loop ik door de immigratie en de douane. Niets aan te geven? Nee. Ik neem niets meer mee naar deze ministaat omdat de regels voor het invoeren van wat dan ook erg streng zijn. Ik rook geen tabak en alcohol is overal gemakkelijk te verkrijgen tegen een meer dan redelijke prijs. Waarom zou ik wat kopen in de Tax-Free die achteraf helemaal niet zo belastingvrij blijkt te zijn?
Snel met de MRT naar “Farrer Park MRT station”. Ik heb nog een pasje dus ik loop zo door. Ik voel me ook niet meer als toerist wanneer ik de lange roltrap afdaal naar de perrons van de MRT onder de luchthaven. Een half uurtje later stap ik het “Tai Hoe Hotel binnen”. Daar staat mij de volgende verrassing te wachten. De prijs is met 20% verhoogd sinds afgelopen juli. De volgende keer maar een ander hotelletje zoeken! Ik ben de jeugdherbergen voor nu even ontgroeid. Ik betaal nu liever het dubbele voor een kamer met privacy in een twee sterren hotel.
Ik blijf langer dan gepland op de kamer. Mijn rugzak gaat naast het bed tegen de muur, ik controleer de badkamer en of het raam van mijn kamer goed op slot, en ook gemakkelijk open kan. Alles is goedgekeurd en het is tijd om even te gaan liggen voor een hazenslaapje. Ik val meteen als een blok in slaap! De korte nacht en reis hebben mijn reserves helemaal opgebruikt.
na een paar uur schrik ik wakker met een volle blaas en op het toilet schrik ik van de tijd op mijn horloge. En dan is het hier ook nog een uur later dan in Bangkok! Eerst mijn horloge maar op de juiste tijd zetten! En dan gelijk de stad in. Ik heb trek en dorst! 
Donkere wolken boven Little India
Op weg naar mijn favoriete foodcourt komt me een donkere lucht tegemoet. Dit zijn de tropen! Verwacht op elk moment van de dag een stevige regenbui. Gelukkig zijn er voldoende plaatsen om te schuilen en de zeer heftige regenbuien duren nooit lang. Het openbare leven staat gewoon een half uurtje stil waarna het gewoon weer doorgaat. Zonder ook maar een druppel arriveer ik bij het foodcourt waar het aardig druk is.
Een eerste grote fles “Tiger Beer”, het bier in Singapore, smaakt mij bijzonder goed. Terwijl ik in de koelte van de airconditioning naar het voorbij trekkende publiek kijk wacht ik op het signaal dat mijn vegetarische bami goreng, met een telor goreng (gebakken ei), klaar is.  Het wordt bereid in een tentje in een hoek van de foodcourt. Ik heb dit kleine tentje op puur geluk gevonden. Een oudere vrouw met een hoofddoek bakt de nasi en de bami terwijl haar man in de kleine ruimte achter de twee woks de voorbereidingen treft. Ze zwaait met een brede vriendelijke glimlach dat mijn eten klaar is. Even later zit ik achter een dampend bord vol met bami. Na het eten kan ik het niet laten om af te sluiten met een ijsje. Dat heb ik wel verdiend. 
Bugis Street
Tijdens mijn avondwandeling zakt het eten uitstekend en ook de vele kerstversieringen dragen bij aan de plezierige wandeling in de warme vochtige avond. Als eerste halte slalom ik over de markt “Bugis Street”. Bugis was eind jaren zestig en de jaren zeventig de officieuze hoerenbuurt van Singapore. Officieel bestond het niet in deze overgereguleerde samenleving. De buurt was toen heel bekend voor de travestieten! Honderden zeelui zwalkten hier elke avond rond. Tegenwoordig is het een grote avondmarkt en een overdekt winkelcentrum. Heel indrukwekkend dat een hele straat wordt overdekt en achter de oude geveltjes van de Chinese shophouses moderne winkel hun plaats hebben gevonden. Singapore is zo georganiseerd dat het je altijd zal verbazen. 
Kerstsfeer, Raffles City
Het is eind november en een grote kerstboom voor de deuren van het winkelcentrum genaamd “Raffles City” herinnerd iedereen er aan dat kerstmis in aantocht is. Kerstmis in tropische temperaturen is vreemd voor een jongen uit het Nederlandse zeeklimaat. Kerstmis en koude gaan voor mij samen. Ik weet niet of dit altijd zou zal blijven. Ik ben nu eenmaal niet van plan om de tropen ooit nog te verlaten. Het is en blijft heerlijk hier in het warme weer van de tropen. Mocht ik ooit een grote prijs winnen in de loterij dan is in Singapore wonen zeker een optie voor mij! 
Kerstsfeer
De kerstverlichting is overal schitterend en op een avond in deze wereldstad heb ik ook al het kerstgevoel. Ik ga vanavond dus niet al te laat naar bed zodat ik morgen een fijne lange dag voor mij heb.
Op bed probeer ik nog even wat met Blogger te spelen terwijl ik een fles bier nuttig die ik tijdens het passeren beneden in de foodcourt tegenover het hotel heb gekocht.
Ik ondervindt wat problemen met het uploaden van de foto's naar Picasa, ook een gratis dienst op het internet, en het menu van mijn weblog is in het chinees!!! Misschien omdat dat een gangbare taal is in Singapore? Ik probeer dit later in de week te repareren. Voor nu welterusten.

maandag 20 november 2006

Thailand, Loi Kratong 2006

Pattaya

En november stond alweer voor de deur, dit jaar was echt heel snel voorbij gegaan! “Loi Kratong” is na het “Songkran” het tweede belangrijkste festival in Thailand. Weken van te voren zijn de traditionele kostuums al verhuurd en op de dag van het festival zelf wil ieder meisje en vrouw er op zijn best uitzien. Ze verkleden zich in de meest kleurrijke jurken en brengen uren in de schoonheidssalon door, geld speelt op deze dag geen enkele rol. Zolang ze er maar goed uitzien. Bij de zonsondergang komen de Thai samen bij al het water wat je je maar kan bedenken om een kratong te water te laten. Een klein vlot dat versiert is met bloemen en wierrook.

Copyright/Disclaimer