Melaka 29/11/2006
Één biertje heb ik gisterenavond op, dat was alles. Ik was vroeg opgestaan om mezelf in de situatie te bevinden zonder een fatsoenlijk ontbijt. Dat is Melaka, gewoon geen ontbijt. Dan maar een kop koffie met een chocolade fabrieksbroodje, en de krant.
Ik wandelde langzaam naar het Mahkota winkelcentrum waar in de kelder een bakkerij zit die fatsoenlijk brood bakt. Niet van dat zoete Chinese spul. Een tonijn rondje en een kaas broodje, één banaan en een klein flesje 100+. Het leven is goed.
Binnen in het Mahkota winkelcentrum was het kerstmis al begonnen. Erg vreemd om de meisjes met hoofddoekjes in winterse wonderwereld te zien. Na mijn verlate ontbijt was het tijd voor een wandeling om alles een beetje te laten zakken. Ik passeerde veel kleine restaurant die ik in het verleden al tientallen keren was voorbij gelopen. Ik was nooit naar binnen gegaan voor de simpele reden dat ik al een langere periode last heb van mijn spijsvertering. Maar nu ik mij redelijk voelde werd het tijd voor een Indiaas Maleise lunch. Heet zag er allemaal goed uit en rook overheerlijk. Zelf was ik ook een beetje vreemd voor de Indiase klanten in de zaak. De man achter de counter greep een “tali”, zeg maar RVS bord met allemaal gescheiden vakjes. Hij vulde die met Tikka kip en groene boontjes, aangevuld met een gele dahl. De poppadums waren gratis en daar zaten we dan met een bord vol eten voor RM 6,50. Het smaakte mij uitstekend!
Ik had nog één taak voor vandaag over en dat moest ik regelen voordat de regen op ons zou gaan neerdalen. Er moest worden gecontroleerd hoe ik vanuit Melaka weer in Singapore zou komen. Teng, de eigenaar van het “Discovery Café” had me uitgelegd hoe ik moest lopen om bij de vervoerder uit te komen. Ik had de plaats al snel gevonden maar ik moest nu weten waar die bus in Singapore zou stoppen. Het was een plaats waarvan ik nog nooit had gehoord, ik herkende de straatnaam maar die straat was kilometers lang. Ik zou er nog even over nadenken, ik wist nu in ieder geval wel hoe laat die bus zou vertrekken en dat het een 24 Super VIP was. In een woord, PERFECT!
Mijn avondeten was die avond perfect, elke keer als ik in Melaka ben eet ik minimaal één keer in “Harper’s Restaurant”. Deze keer werd het gerookte zalm salade en een biefstuk met zwarte pepersaus. Deze saus is uniek voor Maleisië. Een koffie en een groene thee na. Het was opnieuw een droge avond, rond half elf lag ik in bed. Morgen weer een dagje heerlijk ontspannen.