donderdag 30 oktober 2003

Australië, Sydney touchdown

Sydney, 30-31/10/2003

Oorspronkelijk was mijn plan om de 4000 kilometer van kust naar kust te rijden. Dit bleek uiteindelijk te duur te zijn omdat de verhuurder mij een onredelijke toeslag vroeg voor het afleveren van een auto in Perth. Hij verdubbelde de prijs! Ik ben van dit plan afgeweken en heb een compromis gesloten. Met een huurauto de eenzaamheid van de "Outback" aan de oostkust ervaren. Met een tourgroep in twee etappes de uitgestrekte en ongerepte westkust ontdekken. Het was een reis met hoogtepunten en dieptepunten. Ik heb weer veel geleerd over mijzelf. Mijn verhaal zal het verklaren.



Met dank aan het team van de foto, het was een onvergetelijke tour naar het noorden van Western Australia.

Nou, eindelijk in Sydney. De reis begon met grote fouten gevolgd door veel geluk. Mijn laatste, nou ja voorlaatste avond, was een fijne avond uit met mijn vrienden. Net genoeg gedronken gevolgd door net te weinig slaap. Mijn laatste avond werd opnieuw een onaangekondigd bacchanaal. Er waren vrienden uit Zaltbommel op vakantie in Pattaya en dan ga je niet vroeg naar bed. De kater van de vorige avond drinken speelde ook nog parten! Opnieuw een heel gezellige avond in "Tim a-go-go" met als afsluiting junk food van de plaatselijke Burger King.
Om acht uur liep mijn wekker af. Ik sleepte mezelf uit bed en liep met een volle blaas en een vieze smaak in mijn mond naar het toilet. Terwijl ik in het toilet stond ging ook het alarm van mijn mobiele telefoon af. Ik bevond mij ergens halverwege tussen de slaap en wakker zijn. Het zweet gutste nu al van mijn hoofd af. Met het kleine beetje bewustzijn dat werkte besefte ik dat het tijd was om te pakken. Taxi om halftwaalf
Mijn paklijst te voorschijn gehaald en met een suf hoofd aan het klaarleggen ge gaan. Dit is namelijk mijn manier van pakken. Ik loop de lijst af, smijt alles op mijn bed en dan gaat het allemaal op zijn plaats in de rugzak
Tijdens het pakken verdween het ene na het andere flesje soda water in mijn vermoeide lichaam. Zweet, zweet en nog eens zweet. Ik wist niet eens meer of ik het wel leuk zou vinden om op reis te gaan. Was het niet beter om gewoon in Pattaya te blijven en gewoon weer te gaan drinken die avond? Ik wist het niet. De lege maag in mijn lichaam schreeuwde om vast voedsel. Na een anderhalf uur gaf ik uiteindelijk gehoor aan die noodkreet. Ik was voor mijn gevoel ver genoeg gevorderd met pakken en het zou allemaal wel gaan lukken. De rest ging van een leien dakje en na een laatste rondje door het huis zat ik eindelijk gepakt en gezakt in de taxi.
Op de luchthaven kon ik meteen inchecken. Ik zag mijn 12.8 kilo bagage langzaam in de verte verdwijnen. Verlost van deze last en met een voldaan gevoel slenterde ik naar de "Bill Bently Pub". Ik had nog steeds twee stuks handbagage, ik zou nu voor het eerst mijn laptop meenemen op reis. De grote Heineken smaakte me goed. Na een paar slokken begon ik me al duidelijk beter te voelen.
Tijdens mijn toilet gang maakte ik de eerste grote fout. Ik liet mijn portemonnee vallen. Ik had mijn Thaise geld opgeborgen in mijn documenten tas en de beurs op mijn rugzak gelegd. Broek omhoog, beurs vergeten, opgestaan en weggelopen. Ik stond mijn handen te wassen toen een Thai vroeg of ik misschien iets was verloren. Mijn knip!! Stommeling!! Je weet dat als je iets te voorschijn haalt dat je het dan niet ergens neerlegt maar het meteen weer opbergt. Zo raken mensen dingen kwijt. In ieder geval een goede les.
Een andere goede les is: laat je nooit opjagen door anderen, je stopt met denken en vergeet altijd iets dat je maar zelden bij je draagt. Dus daarmee kom ik dan op fout nummer twee van die dag. Ik liet mij opjagen door het personeel dat je bagage controleert. Ik was al een veertig stappen verder toen ik mij realiseerde dat ik mijn laptop had laten liggen! Kun je dat geloven? Ik was mijn computer vergeten. Een korte snelle sprint terug met links en rechts kijkend of ik mijn computer niet zag. Mijn hart bontste in mijn borst toe ik aankwam bij de röntgen machine. Daar lag de tas. Blij en opgelucht nam ik de tas van de machine en liep met het zweet dik op mijn voorhoofd weg. Twee kostbare lessen en ik zat nog niet eens in het vliegtuig.
De rest van de reis was niet bijzonder. Singapore Airlines. Een degelijke maatschappij met een goede service. De aansluiting met de vlucht naar Sydney was goed. En na een probleemloze vlucht landde ik op tijd in Sydney. De bagage was in orde en in een mum van tijd stond ik buiten. Sydney, eindelijk. De koele frisse lucht is een aangename verandering ten opzichte van de dikke kleverige atmosfeer van Bangkok. Snel op de trein en dan een uurtje pitten.
Copyright/Disclaimer