Om half twee wordt ik wakker van het luide gekletter op het dak. Lyka zweeft ergens tussen slapen en wakker zijn. Met deze storm en deze regen is het haast onmogelijk om in de alkoof te slapen. Ik loop snel door mijn mogelijkheden en kom tot de enige aanvaardbare oplossing, naast de hele nacht wakker blijven. Mijn oordoppen zitten al meer dan achttien jaar paraat in mijn broekzak en ook deze nacht brengen ze uitkomst tegen het lawaai.
Net voor zeven uur roept mijn blaas dat ik even uit bed moet. De regen daalt op de camping neer in bijbelse proporties. Vanzelfsprekend heb ik geen zin om naar de toiletten van de camping te lopen. Onze geïmproviseerde oplossing werkt ook! Ik kruip nog even terug in bed en het lijkt dat enkele minuten later de wekker weer afgaat maar deze keer is het al acht uur. Tijd om op te staan.
De oven achter de receptie is bijna klaar met de stokbroden wanneer ik om iets voor half tien op zoek ga om iets te eten. In de vijf minuten die ik moet wachten krijg ik een goede indruk hoe slecht het weer de afgelopen nacht is geweest. De ene na de andere in badjas bewoner van de camping komt vriendelijk vragen of ze geen andere plaats kunnen krijgen. De voortent staat namelijk vol met water. Met veel tact en bgrip legt de receptioniste/eigenaar aan de getroffen bewoners van de camping uit dat dat helaas niet mogelijk is. Dit uitzonderlijk slechte weer is namelijk niet normaal voor deze tijd van het jaar en over een paar dagen zal dat ook weer voorbij zijn. Wanneer de receptie leeg is krijg ik een update over het slechte weer aan de Spaanse Costa’s. Er zijn zelfs doden gevallen. Op de terugweg naar de camper, met twee warme stokbroden onder de arm, denk ik diep na of het wel een goed idee is om vandaag te vertrekken.
Mijn computer is nu klaar met het in kaart brengen van de verloren muziek, en andere bestanden, op de harde schijf. Volgens het inventieve stukje software kunnen er een kleine 100.000 bestanden worden hersteld. Muziek, fotootjes, afleveringen van tv-series, hoesjes van cd’s en nog veel meer. Opgelucht berg ik de getroffen harde schijf op totdat ik de herstel functie kan gebruiken. Hiervoor zal ik eerst een nieuwe harde schijf moeten kopen. Die brug passeer ik wel wanneer ik er voor sta!
Na het ontbijt is de beslissing toch gevallen! We gaan op pad want zo slecht kan het toch niet zijn hier in Spanje? Zodra we de camping hebben verlaten worden we geconfronteerd met de schade van de afgelopen nacht. Grote hoeveelheden grond en zand zijn op de weg gespoeld en met pijn in mijn buik rijden we door kniediep water naar een hoofdweg. Overal stroomt nog water naar de laagste punt. Waar zijn we aan begonnen?
We gaan vandaag proberen om voorbij Valencia te komen. We hebben een camping op het oog van waaruit we een dagtocht naar Valencia kunnen maken. We gaan niet snel, we doen het nog wel toeristisch! Het weer wordt langzaam slechter en we kijken elkaar regelmatig verbaasd aan. We zijn toch in Spanje en niet in de Filippijnen waar het nu stormseizoen is?
Aangekomen in “Peñíscola” is het weer zo slecht geworden dat we naar achteren rennen om een bakkie te doen. We zitten spraakloos stil in de camper die door de harde wind heen we weer wordt gewiegd.
We gaan verder en zien tot onze grote verbazing stukken blauwe lucht in het zuiden, de richting waar wij heen gaan. Op een mooi plaatsje langs de onstuimige Middellandse Zee eten we een broodje en drinken koffie. Het waait hard maar er is haast geen druppel regen gevallen vandaag. Een beetje wind kunnen we wel tegen! We zijn tenslotte afstammelingen van de Hollanders die alle wereldzeeën beheersten.
De reis verloopt voorspoedig en net voor Valencia moeten we nog een keer LPG tanken. Nog voordat de dampgasfles vol is, er gaat tot mijn verbazing meer in dan de capaciteit van de fles, openen de hemelsluizen zich en met een natte fleece betreed ik de cabine. Tijdens het afrekenen had ik geen zin om met de grijnzende pompbediende ruzie te maken!
Lichten aan en rustig richting Valencia. Bij elke minuut die verstrijkt wordt het weer slechter. Daar zijn de verkeerslichten van Valencia! Nu is het rijden in een grote stad al geen pretje maar de hevig heen en weer gaande ruitenwissers en door de regen slecht zicht wordt het een stuk moeilijker. Vanzelfsprekend rijden we een keer verkeerd en we zien helemaal niets van het mooie Valencia. Vooral de moderne architectuur moet adembenemend zijn.
Aan de zuidzijde van Valencia passeren we een brug en rijden plotseling in een waterrijk natuurgebied. Het herinnerd me aan enkele dagen geleden toen we door de Spaanse rijstvelden reden. De wind trekt en rukt aan de camper en eigenlijk vind ik het te gevaarlijk worden om nog verder te rijden. Bij de eerste afslag verlaten we de weg om een beschut plekje te zoeken.
De parkeerplaats die we vinden is onbeschut en staat vol met auto’s van kite-surfers die de wind en golven trotseren. Wij gaan verder en bij de volgende zijweg, “Saler” zegt het verkeersbord, lijken we meer geluk te hebben. Verlaten torenflats als in een zombie film! Ik vraag me af of de straatverlichting hier vanavond wel brand. De hele omgeving geeft me kippenvel dus snel weer weg, snel weer verder. Maar niet te ver!
Een andere zijweg leid naar een kleine nederzetting van een soort haciënda’s, waarschijnlijk nog gebouwd voordat de regels om te bouwen aan de kust strenger werden. Er lijkt later niets meer bijgebouwd. Er staan een handvol personenauto’s geparkeerd en in een enkel huis brand er licht. Deze buurt is in ieder geval bewoond.
Naast het gemeenschapsgebouw, uit de wind en veilig voor rondvliegende delen, parkeer ik onze camper. Wij komen vandaag in ieder geval niet meer in beweging! De wind schut de camper heen en weer en de regen geselt de voorkant. Een geluk bij een ongeluk want ik kan meteen controleren of de vochtproblemen nu van de regen of de condensatie kwamen.
Tijdens een kort moment van droog weer trotseer ik de storm om naar de golven te gaan kijken. De wegen in het vakantiedorp zijn afgezet en enkele rood/witte linten worden omzeild. Het is zeker geen normaal weer!
Terug in de camper sla ik meteen aan het koken. We hebben een stevige trek en de koelkast geeft Black Pepper Pork vrij. We genieten van deze Chinese klassieker met een glaasje wijn en bier naast ons bord. Nog een stukje tv en dan naar bed. Zonder oordoppen want die hopen we vannacht niet nodig te hebben.
