Het is gisterenavond erg laat geworden en we hebben op deze eerste kerstdag een luie dag ingepland. Tijdens de eerste kerstdag is er toch maar weinig open en er is op deze dag niets beters dan te doen dan een beetje wandelen en te ontspannen. Croissants met gerookte zalm maken het ontbijt feestelijk. Een schitterend uitzicht en mooi weer maken de dag compleet.
De mooie oude kerk, waar we gisterenavond de kerstmis hebben bijgewoond, fotograferen blijkt veel moeilijker dan ik dacht. In dit oude stadje zijn de straatjes zo smal dat het onmogelijk blijkt de kerk in mijn lens te vangen. De zon staat dan ook nog verkeerd en dan wordt het wel heel moeilijk! Dus worden de details van de kerk op de figuurlijke gevoelige plaat gezet.
Enige scheuren en barsten verraden de invloed van de schuddende aarde. Ze zijn slecht of geheel niet gerepareerd. Om de een of andere reden denkt de westerse mensheid dat we alles tot in de eeuwigheid moeten conserveren. Alleen de wil kan nooit sterk genoeg zijn! Alles vervalt uiteindelijk weer tot stof.
Het Indiase idee dat Shiva zorgt voor de schepping maar ook voor de vernietiging spreekt me meer aan. Hoe mooi òf historisch belangrijk het ook is, er komt een moment dat de elementen het aanvreten en opheffen. Er komt dus ook een moment dat Mt Fuji als zand in de oceaan zal zijn gespoeld!
Het is, ondanks dat het haast helemaal verlaten is, een vriendelijk stadje. Door de smalle hoofdstraat lopen we rustig richting het einde van het stadje. Er is nog een kerk? Zou dat met een scheuring in de katholieke kerk hebben te maken? Ik weet het niet maar deze kerk is veel kleiner en veel leger. Wel is er een schitterende draagbaar waar waarschijnlijk een Maria beeld mee rond het dorp wordt gedragen. Alle informatie is in het Spaans dus dat gaat aan ons voorbij. Er is wel een mooi diorama opgesteld.
De kerstgedachte is hier nog heel sterk!
Om drie uur verlaten we het dorp. We zouden wel willen blijven maar we moeten nog een stukje rijden om de huishoudaccu te vullen. Het is een mooie rit richting het onbekende. We zien wel waar we gaan staan. Op een enorme vlakke plaats voor vrachtauto’s achter een bomenrij en langs een stille weg maken we een einde aan de dag. Het is een mooi plaatsje buiten de bebouwde kom, het wordt dus weer donker en koud in de nacht.
We zien de zon langzaam achter de heuveltoppen verdwijnen en Lyka krijgt een opwelling van creativiteit en sleept de zware Nikon de camper uit. Ze maakt vaak mooie foto’s maar jammer genoeg heeft ze niet genoeg tijd om meer te fotograferen. Ik kan het aansporen wat ik wil maar zonder enig resultaat.
Verse broccoli met Koreaans varkensvlees op noedels. Heerlijk en gezond. Op deze avond kijken we naar een klassieke vechtsport film. Het is voor liefhebbers dus zal ik me er niet verder over uitlaten. Maar tijdens de film hoor ik een geknaag! Geknaag? Ja, een muis òf rat knagen. Ik ben te moe om ten strijde te trekken of enige zaken onder de bank in veiligheid te brengen. Dat laat ik wel tot morgen wachten, het is nu toch al te laat.
