Die wijntjes hebben vannacht hun werk wel gedaan! Terwijl Lyka klaagt over de regenbuien en het lawaai dat ze op het dak van de camper veroorzaakten kan ik alleen maar glimlachen over de goede nachtrust die ik heb gehad. Ik ben zelfs al voor zeven uur uit bed! terwijl ik aan mijn eerste kop koffie zit en het verhaal van gisteren schrijf gaat de iPhone om zeven uur precies af.
Ik ga rustig verder met schrijven totdat Lyka zich bij me voegt en ik aan het ontbijt kan beginnen. Er zijn nog wat restjes in de koelkast dus maken we die eerst maar op. De worstjes smaken nog uitstekend en de witte bonen in tomatensaus van de Asda uit Schotland brengen een glimlach op onze gezichten.
We hebben helaas de eerste twee reizen met de oude camper veel pech gehad maar tot nu toe gaat het op deze reis allemaal goed. De koelkast geeft geen krimp en de accu kan het redelijk bijbenen. Redelijk zeg ik omdat ik hem wel om de drie dagen weer helemaal vol laad. Tenminste, wanneer we netstroom op de camping hebben. We zien ook weinig zon dus het paneel laadt ook niet echt bij. Het mannetje kijkt af en toe wel neutraal op de accu monitor maar de spanning komt nooit onder de 12 volt. Misschien slijt de accu wel snel omdat we net boven de 50% lading blijven hangen maar dat kan me op dit moment niet zoveel schelen.
Morgen heb ik voor Lyka een verrassing en daarom zijn we een kleine kilometer of veertig voor ons doel van morgen gestopt. Maar weer verder met vandaag. Tja, voor het eerst sinds enkele dagen zien we aan de zuidelijke horizon weer een streep blauwe lucht. Dat werkt wel motiverend om snel die kant op te gaan.
Tijdens een van de korte pauzes valt het ons meteen op dat de buitentemperatuur een stuk aangenamer is geworden. Mijn thermische t-shirt blijft al een dag in de kast liggen maar met deze temperaturen wordt de korte broek ook alweer aantrekkelijk.
Ook dit is weer zo’n dag met weinig hoogtepunten en weinig foto’s, een eindje rijden, een koffiepauze, wat kleine boodschappen doen, een lunch, een planning maken waar te stoppen en zo komen we aan in Vic-En-Bigorre waar we naast “Bar De L’échez" op een boomrijke parkeerplaats staan.
Vandaag was geen saaie dag! De omgeving en de vergezichten van Zuid-Frankrijk wisselden regelmatig, maar wel een dag die je snel zal vergeten. Het is vandaag 11 november en dat is in Frankrijk de nationale feestdag die de wapenstilstand en daarmee ook het einde van de 1e wereldoorlog herinnert.
Omdat ‘Les ‘Ollandèrs’ zo onwetend zijn over deze historisch periode en feiten duurt het even totdat het tot ons doordringt dat de supermarkten vanmiddag ook weer dicht zullen zijn. Met een direct gevolg dat ik nog even snel een baguette bij een kleine plaatselijke bakker langs de weg voor de lunch moet scoren!
Voor het avondeten van vandaag hoef ik niet zo diep te gaan. De kip en de patat gaan tegelijk in de oven. Een experiment dat uiteindelijk niet doorgaat! Ik heb de patat gisteren wel in mijn handen gehad maar weer in de vriezer terug gelegd met het idee dat ik vandaag patat zou kopen. Nee dus, helemaal vergeten en de winkels zijn dicht!
Tijd voor een noodoplossing? Een beetje van Maggi en een beetje van jezelf!
De aardappelpuree uit een zakje is niet eens zo slecht! Zeker wanneer je het kookvocht van de diepvries broccoli gebruikt om de puree aan te maken. Een stukje gebraden kipfilet erbij en de simpele maaltijd is compleet.
Ik weet niet waar het aan ligt maar ik ben weer helemaal kapot en ben duidelijk aan een rustdag toe! Weer geen film want ik kan mijn ogen niet meer open houden. We liggen weer voor tien uur te ronken en vannacht blijft de kachel weer uit! Buiten blaast de wind door het ritselende bladerdak. Af en toe valt er een blad omdat ook hier de herfst in aankomst is.
