De regen daalt zachtjes neer op deze donkere ochtend aan de noord-franse kust. Een onwerkelijke eng gelige zon uit een verhaal van Stephen King verlicht de lelijke parkeerplaats waar wij de nacht hebben doorgebracht. Ik voel me niet helemaal 100% na die paar verschillende zware bieren van gisterenavond dus werk ik eerst drie bakken koffie naar binnen terwijl ik weer waypoints invoer voor de route langs de kust. Het is in ieder geval een stuk minder koud vanochtend, ik zou bijna zeggen dat het een zachte herfstdag is. Het gevolg: we rijden de route gewoon verder.
Terwijl Lyka nog in de alkoof ligt te slapen rij ik voorzichtig naar de Lidl een kilometer verderop. We weten nu dat enkele supermarkten in Frankrijk op zondagochtend geopend zijn maar de meeste zijn gewoon gesloten. Het zal ons dus niet meer gebeuren om op een zondag zonder lekker eten te komen zitten.
Bij de Lidl ga ik helemaal los! Lekker bruin brood met veel goede zaden is er alleen aan een stukje dus dat wordt zelf weer brood snijden met de “Broodzaag”, zoals mijn wijlen grootmoeder dat pleegde te noemen. Ook heb ik de franse kruidenkaas gevonden van het Lidl merk, net als slasaus en chocolade croissants om zelf af te bakken.
Wanneer ik met een volle boodschappentas bij de camper arriveer heeft Lyka al een kop koffie voor me gemaakt en ze kijkt me verbaasd aan.
Zo lang was die boodschappenlijst tocht niet?, zie ik haar denken.
We vallen meteen aan zodra de heerlijkheden op tafel staan. Het zware donkere brood met de franse kruidenkaas smaakt ons uitstekend!
Vol en voldaan beginnen we aan een nieuwe dag en de volgende etappe. Het begint me op te vallen dat er hier aan de kust zeer veel borden staan verboden voor campers. Overal zijn de parkeerplaatsen ook afgezet met hoogtebalken. Dan zullen die Fransen zich in het hoogseizoen zeker misdragen. Nu, in november, zijn er maar heel weinig campers op de weg. We zien er hooguit drie of vier per dag. Dat maakt het reizen buiten het seizoen zeer aangenaam. Ondertussen heeft de zon van de regen gewonnen en ze schijnt in haar overwinning over de kust van Noord-Frankrijk.
Onderweg doen we een bakkie op een stille parkeerplaats in het bos achter de duinen en niet veel verder op de parkeerplaats bij een Carrefour, ik denk trouwens dat de naam is veranderd maar het logo is hetzelfde gebleven, eten we een gezonde lunch. We hebben samen besloten om tussen de middag niet meer zo zwaar te eten omdat de kilo’s er aan vliegen en ze weer moeilijk kwijt zijn kwijt te raken.
Bruin brood met Emmentaler en tomaat is gezond en het smaakt uitstekend!
Zo komen we aan de monding van de Somme. Een rivier die bekend is geworden door de grote oorlog en de veldslagen die daar een stuk verder stroomopwaarts zijn geleverd. Hier aan de oevers van het kanaal is er weinig van te merken. Het is hier vredig en de natuur is van ongekende schoonheid. Twee keer per dag stuwt de Atlantische oceaan de getijden “het Kanaal” in met als gevolg een enorm hoogteverschil in de getijden. Vele bootjes spartelen op dit uur op het droge.
Een geschutsbunker uit de 2e wereldoorlog die door de zee is los gespoeld
Het is nog geen twee uur wanneer we besluiten om een plaats voor de nacht te zoeken. En deze plaats is een hèle mooie zei het niet dat de uitwerpselen van de harige alarminstallaties voor campers deze plaats en de omliggende wandelpaden ernstig hebben vervuild. Ik heb niets met honden en zal dat ook nooit krijgen!
Voor de zoveelste keer besluiten we om morgen een flink stuk naar het zuiden te rijden. Maar nu ècht! Ik moet er zelf om lachen wanneer ik dit op mijn MacBook schrijf.
Na een heerlijke rustige middag ga ik om half zeven aan het koken. Aardappelen uit de Dreamchef Oven met sla en gyros. Een maaltijd voor edelen in een oude camper.
