De hele nacht heb ik liggen blauwbekken en liggen dromen over onneembare hindernissen. Ontelbare keren stond ik op het punt om op te staan om te zien of de motor wil starten. De kou en Lyka hielden me onder het dekbek. Wanneer het eindelijk zeven uur is sta ik meteen op en het eerste wat ik zie is de oorzaak van het blauwbekken. We zijn vergeten het achterste dakluik, die stond open tijdens het koken gisterenavond, voor het slapen te sluiten.
De kachel gaat aan en nog voordat de warmte in het leefgedeelte van de camper voelbaar is draait de motor van de Oude Dame als een zonnetje! Stroom loopt weer naar de accu zodat de koelkast kan koelen en de laptop weer wordt opgeladen. Eieren met spek op zwaar bruin brood, koffie en thee. We zijn in opperbeste stemming. Wegens mijn vermoeidheid besluiten we om op dezelfde camping als drie dagen geleden te overnachten. “Camping Joncar Mar” is niet de gezelligste camping maar het opperbeste sanitair en de rustige ligging maken veel goed.
Ik weet niet wat het is maar ik lijk af en toe gas te ruiken sinds we de eerste keer in Spanje LPG hebben getankt. Ik heb alle koppelingen onder het aanrecht nagelopen, en twee koppelingen een beetje aangetrokken, en toch komt af en toe dat idee van gas ruiken terug. Dit puntje gaat ook op de lijst voor onderhoud wanneer we weer in Zaltbommel zijn. Net als een andere kachel! Ik speel nu met het idee om een goede gebruikte, misschien zelfs wel een nieuwe in te bouwen. Die paar honderd euro moet je gewoon afschrijven over twee jaar plezier en dan valt de prijs best wel mee.
Voordat we de heuvel gaan nemen rijden we voor de zekerheid nog een rondje langs de parkeerplaats voor het dorp. Grote borden met verboden voor campers! Het zal hier zomers wel een zooitje zijn.
Niet alle bewoners van campers hebben een groen hart! Wij hebben zelf ook al het een en ander gezien. Het is niet zo dat wij alles scheiden en in de bakken gooien voor hergebruik maar wij gooien nooit rotzooi op straat, en gekker nog, ik ruim vaak rond de camper op wanneer we een plaatsje voor de nacht hebben gevonden.
De motor loopt als vanouds en zonder een enkele hapering klimmen we over de bergpas heen. Eerlijkheid gebied te zeggen dat ik wel mijn hart vast, en mijn adem in, heb gehouden terwijl we steeds hoger klommen.
Het is negen dagen geleden dat we gas hebben getankt dus gaan we eerst maar eens kijken wat het verbruik is geweest nu het ’s nachts buiten wat minder koud is. Bij een Repsol pompstation vraag ik bij de kassa om de vulnippel en vul onze gasdampfles. De pomp komt veel eerder dan verwacht tot een stop en ik kan mijn ogen niet geloven. € 7,92? Dat is slechts een kleine dertien liter! Da’s wel heel weinig voor de afgelopen negen dagen.
Onder het tanken denk ik na over het gas dat in de gasdampfles verdwijnt. Wat voor mengsel zou het zijn hier in Spanje? Mijn gevoel zegt dat er veel butaan in het mengsel zit. De vlam brand namelijk anders en de verbrandingsgassen ruiken ook anders voor mijn gevoel. Misschien moet ik dat maar een keer opzoeken op het internet?
Rond elf uur staan we op onze bekende plaats op “Camping Joncar Mar” en voor de lunch maken we eerst een wandeling naar de stad. Nu beseffen we pas dat het toch wel een unieke camping is. We staan ongeveer 100 meter van het brede strand van de Baai van Roses.
De wind is wat frisser hier aan het grote open water dus een jas was beter op zijn plaats geweest. Maar we gaan door om te zien of we wat geld kunnen pinnen en of er nog iets te ontdekken valt van de herinneringen van ruim twee en dertig jaar geleden. Ik herken het plein, het “Mar y Sol Hotel” maar de disco in de kelder is verdwenen. Van “Habitaciones Rex” is geen spoor meer te herkennen en van het restaurant met het terras waar we “Gin Fizz” dronken is ook geen spoor meer te herkennen. Alles wat er nog van over is zijn onze mooie herinneringen en verhalen!
Voor de lunch verwen ik mezelf met de Hollande Culinaire grootheid die de culturele erfgoed status van UNESCO verdient, “Frikadel Speciaal”. Niet één maar twéé zelfs! Ze smaken uitstekend en na de lunch wordt het tijd voor schoonmaken en ander onderhoud, herinrichten en verplaatsen. Een uurtje later zijn we klaar en nemen plaats op de bank om te rusten. Deze dag zit er al heel vroeg op.
Een eenvoudige pasta maaltijd kan geen kwaad op deze rustige dag. Na het eten begin ik weer aan “Goliath”. Je moet van rechtbankseries houden om deze te kunnen waarderen. Maar ik vindt het tot nu toe een zeer goede serie en een aanrader.
