Ayerbe (Camping La Banera)
Buiten is het slechts 1,5 graden Celsius wanneer ik op de thermometer kijk. Binnen is het 21 graden en dat is een groot verschil. Het was dan ook een maan verlichtte nacht met de grootste maan tot 2034 aan de nachtelijke hemel. Het maanlicht wierp schaduwen en het zonnepaneel gaf zelfs een spanning van 0,2 volt. Het was dus een koude heldere nacht met een schitterende volle maan.
Ook op deze ochtend hebben we nog geen internet! Het bericht dat mijn You L bundel automatisch is verlengd zit netjes in mijn berichten box maar het internet werkt nog steeds niet. Erg slordig van Vodafone en ik zal zeker proberen er wat extra Mb’s uit te slepen.
Vanuit het zijraam kijk ik naar de oude Romeinse brug en de streep zonlicht boven de bergkammen die een nieuwe dag aankondigt. Het wordt vandaag weer een schitterende zonnige dag.
Zodra er voldoende zonlicht op de parkeerplaats schijnt ga ik naar buiten om een frisse neus te halen. Dat wordt wel een heel erg frisse neus! Op de bladeren van de heg en op het gras van het kleine picknickveld heeft zich een dun laagje witte rijp gevormd.
Dat is een vreemde gewaarwording kan ik u verzekeren! Na de rit in een meteorologische achtbaan van gisteren waarin we van regen via sneeuw naar haast korte broeken weer zijn gegaan sta ik nu te kijken naar de vorst aan de grond. Zodra de zon zich verheft boven de bergkam van de vallei voel ik haar warmte op mijn huid en de kleine ijskristallen veranderen in vloeibaar water.
Het is weer een schitterende dag die wat later begint dan normaal. De boterham met ham en gebakken ei wordt pas om half tien geserveerd. We gaan verder met route 1 uit het WOMO boekje van Noord-Spanje en een eerste blik verteld me dat we niet veel bijzonders voor de boeg hebben. Het is hoofdzakelijk natuurschoon en daar is het nu eenmaal moeilijk om een verhaal over te schrijven.
Het starten van de camper gaat ook op deze zeer koude dag zonder problemen. Ik heb nu alle vertrouwen in de camper dat we geen problemen zullen krijgen met het starten. Alles en iedereen aan boord? Alles staat vast en/of is opgeborgen? Daar gaan we voor weer een mooie dag in de voetheuvels van de Pyreneeën.
We slingeren over verlaten wegen tussen rode heuvels. Wijngaarden en olijfgaarden wisselen elkaar af en we doorkruisen een verlaten slaperig bergdorpje. Op een parkeerplaats in het midden van niets drinken we thee. Hier staat in het midden van niets gewoon kunst. De paarden gemaakt van onbehandelde staalplaten zijn mooi en passen in de omgeving. Nu moet je bij kunst nooit vragen naar de functionaliteit of het beoogde doel. Kunst is kunst en met uitzondering van religieuze kunst is het zelden functioneel. Dat Spanje een kunstzinnig land is wist ik al. Maar dat het overal in het land beelden, monumenten en kunstwerken heeft staan is een aangename verrassing.
Na de lunch missen we het bezoek aan een dam met een door mensenhanden gemaakte waterval. Lyka kan hem in het voorbijrijden nog wel zien maar voor mij is de weg belangrijker. Ik moet ook wat vaker in het boekje kijken! Helaas is dat voor Lyka te moeilijk omdat het routeboekje in de Duitse taal is. Omdraaien en opnieuw bekijken is volgens Lyka niet de moeite waard dus rijden we maar door naar een uitzichtpunt bij een van de honderden stuwdammen die dit gebied heeft. Sommige voor irrigatie en anderen voor het kleinschalig opwekken van elektriciteit.
De weg er naar toe geeft al fantastische uitzichten. Totdat we op het punt komen dat de twijfel toeslaat. De weg wordt smaller en steiler en ik vraag me af of deze weg wel voor een camper is ontworpen. Gelukkig hebben we geen tegenliggers en komt de parkeerplaats bovenaan de weg steeds dichterbij. Omkeren is onmogelijk en passeren op de steile weg een puzzel waar je grijze haren van krijgt.
De beloning van het uitzicht is groot. Het is inderdaad schitterend! We drinken thee uit de thermoskan en zitten voor enkele ogenblikken in de verwarmende zon te genieten van het uitzicht. Ik heb geen idee hoe hoog we zitten maar dat we een respectabele hoogte zijn is wel duidelijk.
Een laat vertrek gecombineerd met een rustige rit maakt dat we wel een beetje achter op het schema liggen. Hoewel we op reis zijn moeten we toch proberen een schema aan te houden. We moeten ook nog een simkaart voor internet te pakken zien te krijgen en het is vandaag ook campingdag!
In Huesca koop ik nog wat voedsel in bij de Lidl en we gaan verder op zoek naar een simkaart! Een kleine stad op een dinsdagmiddag in het hart van Spanje is net zo verlaten als Zaltbommel op een zondagochtend om zeven uur. Links en rechts van de camper speuren onze ogen de gevels af naar een boodschap, reclame of uithangbord dat ook maar enige aanwijzing heeft over de verkoop van simkaarten. Tevergeefs!
Na een tiental minuten zitten we op een brede asfaltweg die ons de stad uitleid naar onze volgende bestemming. De tijd dringt en dwingt dat we enkele bezienswaardigheden voorbij moeten rijden. Dat is op zich jammer maar we willen nu eenmaal naar een camping.
Aan de rand van de stad is er een enorme “Eroski supermarkt” met daarin ook een klein winkelcentrum. De camper valt op op de enorme lege parkeerplaats. Het is hier nog steeds crisis met een economische malaise en dat is goed te zien en te merken. Zou het hier wel veilig zijn op de parkeerplaats? Ik ben nog steeds bang voor een inbraak. Daar hoef ik me achteraf geen zorgen over te maken omdat Lyka in de camper blijft.
Binnen heb ik de keuze voor een simkaart tussen Movistar en Orange en ik kies voor de laatste omdat we die nu eenmaal de eerste dagen veel als aanbieder van het netwerk op onze iPhones hebben gezien. 20 euro voor 4 Gb geldig tot en met 31 januari 2017. Dat klinkt me als muziek in de oren en volgens de dames kunnen we de simkaart zo in de telefoon stoppen en dan moet het allemaal gewoon werken.
Het is nog wel een hele administratie om de kaart op je naam geregistreerd te krijgen. Na twintig minuten stap ik weer de camper binnen waar Lyka met een zuur gezicht op me zit te wachten. De verpakking met de simkaart er in werkt als honing op haar zure gezicht en tovert een brede glimlach.
Even over dat Vodafone! We hebben beiden een You L bundel die in Nederland en 43 andere landen probleemloos zou moeten werken. Nu werkte die bundel prima in België en Frankrijk maar om de een of andere mysterieuze reden is de bundel gestopt toen we Spanje binnen reden. We zitten al sinds zondagmiddag zonder internet van Vodafone. Gelukkig heb ik een simkaart van de KPN als backup. 30 dagen onbeperkt internet, 128 Kb/s, in heel Europa voor slechts € 7,50.
Gisteren heb ik dus een uur zitten chatten met de helpdesk zonder enig resultaat. Of ze weten het niet, of ze kunnen het niet, of ze mogen het niet. Òf een mix van die drie maar het resultaat is wel teleurstellend dat we zonder internet zitten, honderden Mb’s zijn kwijtgeraakt nu de bundel is verlopen en eigenlijk weinig uitzicht hebben op een verbetering. Dus de enige optie is een Spaanse simkaart die per Gb ook nog eens maar de helft lijkt te kosten dan die van Vodafone.
Het is laat en de beoogde camping, waarvan we ook niet eens weten of die wel geopend is, ligt nog een kleine tachtig kilometer verderop. Dat is ruim anderhalf uur rijden in ons tempo! Maar beloofd is beloofd dus we ondernemen een poging. De klok tikt en des te langer we rijden des meegevende Lyka wordt. Uiteindelijk wordt het niet noodzakelijk om de nacht op een camping door te brengen.
In het dorpje Ayerbe zien we een verwijzing naar “Camping La Banera”. We kijken elkaar aan en zonder een woord te spreken besluiten we om deze camping maar eens te proberen. Gelukkig is de camping open, ik maak me nog steeds zorgen over de vraag hoeveel campings er buiten het seizoen open zullen zijn, en voor de prijs hoeven we het ook niet te laten. We hebben de hele camping voor onszelf en met mijn kolen Spaans weet ik haar te overtuigen dat ze maar één sanitaire groep voor ons twee hoeft te openen en te verwarmen. Dat wordt dus de dames toiletten en douches.
Voor € 17,50 hebben we echt niet te klagen over deze staanplaats voor de nacht omdat we ook nog eens een gratis, en goede, internet verbinding krijgen. Na de internetloze dag hebben we allebei voldoende te doen om het een en ander bij te werken. Dat uur chatten met Vodafone heeft me gisteren een achterstand opgeleverd in het publiceren van onze avonturen en ik weet uit ervaring hoe moeilijk dat is om weer in te lopen. Kort geheugen en lang geheugen moeten precies op het juiste moment worden aangesproken om relevante details in mijn verhalen te kunnen opnemen.
Terwijl Lyka al onder de douche staat neem ik nog maar eens contact op met de helpdesk van Vodafone. Na een tiental minuten werkt het internet op mijn iPhone weer! Dat is in ieder geval gelukt en heb ik weer toegang tot voor mij belangrijke informatie. Als bonus krijg ik ook de hele bundel van vorige maand vergoed. Dat is nog eens service en daar maakt Vodafone vrienden mee.
De varkenskarbonade met verse snijbonen en frietjes smaakt uitstekend! De sfeer in de camper is ook weer verbeterd nu we internet hebben en zijn gedoucht. Na het eten kruipt toch ook de vermoeidheid bij me naar binnen. Ik kan aan alles merken dat we na twee weken aan een rustdag toe zijn die we zeker zullen nemen zodra we daarvoor een mooi plekje hebben gevonden.
Drie afleveringen van de X-Files, Lyka ligt al op een oor, met een rood wijntje erbij en ook deze dag is weer tot een goed einde gekomen.
dinsdag 15 november 2016
Spanje: Rijp op het gras
Meer verhalen over:
Kamperiolen,
Spanje (Camper),
Winterreis Camper 2016/2017