Mijn vermoeidheid wordt groter en de fles rode wijn die we gisteren in het klooster hebben gekocht en ’s avonds samen hebben leeggedronken eist haar tol. Ik luister al vanaf zeven uur naar het luiden van de eentonige klok van het klooster.
Wat het onregelmatig luiden allemaal betekend kan ik nog niet zeggen want de ene keer slaat de klok slechts één keer en de volgende keer slaat hij zes keer, dan weer twee keer en daarna vier keer. Op het uur, op het kwartier en soms zo maar tussendoor. Misschien heeft het te maken met het dagelijkse ritme van de vrome monniken?
Om kwart voor acht klim ik met enige moeite uit bed. Ik zou liever nog wat blijven liggen maar we hebben een belangrijke dag voor de boeg. We gaan het laatste gedeelte van route 2 rijden en we moeten richting Pamplona omdat we gas moeten tanken. Ik heb geen enkel idee of enig inzicht hoe we er voorstaan maar ik schat dat we na zes dagen toch wel ruim een liter of twaalf gas, zeg maar twee derde, hebben verstookt. Het is kouder dan ik had verwacht en de kachel brandt dus ook meer dan verwacht, ook ’s nachts.
Buiten hangt de mist in de vallei, een mooi gezicht maar ook een aankondiging dat er meer koud weer op komst is. Koffie, en nog een koffie. Lyka blijft tot negen uur onder het warme dekbed. Maar dan is het voor haar ook tijd om op te staan. Na het eenvoudige ontbijt van een stokbroodje met honing en jam gaan we op pad.
Langzaam rollen we in de tweede versnelling de heuvel af en de motor komt langzaam op temperatuur. Onze adem is gecondenseerd op de koude voorruit en portierramen. Veelvuldig maken we de ramen weer doorzichtig. Misschien moet ik toch maar eens een fles ruitenreiniger kopen want ze lijken me nogal vettig.
We rijden tot aan het dorpje Yesa dezelfde route als gisteren terug waarna we midden in het dorp afslaan richting Sangüesa. Net buiten Yesa komen we al bij onze eerste halte van de dag. Het “Castillo De Javier” is gewoonweg schitterend. Niet zo groot als het kasteel van enkele dagen geleden maar zeker net zo mooi en waarschijnlijk ook belangrijk in de Spaanse geschiedenis.
Het grootste gedeelte van het kasteel bestaat uit de kapel die ook vanuit buiten de dikke muren te betreden is. De kapel staat bol met religieuze kunst die we moeten beschermen tegen anders denkenden! Een moderne beeldenstorm zou een ramp zijn voor de gehele mensheid. Ik ben ècht bang dat het begin van een beeldenstorm een burgeroorlog in Europa en misschien wel een wereldoorlog zal ontketenen.
Helaas kunnen we in Sangüesa niet stoppen om de plaatselijke kerk, die ook van ongekende schoonheid moet zijn, te bezoeken omdat die midden in het dorp ligt en parkeerplaatsen schaars zijn. Dit is dan ook een van de eerste keren dat we de camper niet in de buurt kunnen parkeren. Een poging om de camper net over de brug langs de weg te parkeren eindigt op de parkeerplaats bij een supermarkt.
Ik vindt het te ver om terug te lopen dus besluiten we om gelijk maar om wat boodschappen te gaan doen. Straks moeten we nog lunchen, erwtensoep, en een stokbrood past daar goed bij. Met meer boodschappen dan verwacht rijden een twintigtal minuten later naar het laatste punt van route 2.
Vanaf hier gaan we even een dagje wild. We zitten namelijk in een hoek met zeer weinig autogas (LPG/GPL) stations. De dichtstbijzijnde is namelijk in Pamplona zo’n 40 kilometer van hier. Dus dan gaan we daar maar naar toe. Het is zes dagen gelden dat we gas hebben getankt en ik ben benieuwd hoeveel we verbruikt hebben.
Ergens langs de weg Na-150 nemen we de tijd om op een parkeerplaats met een mooi uitzicht op bossen en de rollende Spaanse heuvels onze erwtensoep te nuttigen. En die smaakt uitstekend! Ik kan het moeilijk geloven dat we al achttien dagen onderweg zijn en nog niet door onze van huis meegebrachte voorraad heen zijn. We zien hem wel langzaam slinken maar later vandaag, bij de Lidl in Pamplona, zal die ongetwijfeld weer worden aangevuld.
In Pamplona gaan we eerst naar Lidl en dan naar een andere supermarkt. En wat blijkt? Broodjes om zelf af te bakken zijn hier moeilijk, of misschien zelfs helemaal niet, te verkrijgen. Gelukkig kun je hier ’s morgens op zeer veel punten een stokbrood scoren maar Lyka is daar niet zo heel gelukkig mee. Ze vindt het verse stokbrood te hard.
In de supermarkt maak ik veelal gebruik van de “Google vertaal app” op de iPhone. Dat leidt vaak tot hilarische taferelen. Ik probeer het zo goed mogelijk te beschrijven of te benoemen maar ik kan de uitkomst, de vertaling, niet controleren. Ik heb heel wat vragende ogen gezien. Aangevuld met wat kolen Spaans en armgebaren komen we er meestal wel uit. Vooral het vinden van wasknijpers was een hele toer.
Na ruim twaalf liter gas te hebben getankt, ik weet nu dat we iets meer dan twee liter gas per dag verbruiken, gaan we richting de ACSI camping die ik voor vannacht uit het boek heb gekozen.
Onderweg naar de camping denk ik na over de argumenten van de voor- en tegenstanders van een 230V compressor koelkast in de camper. Het gaat met name over de kosten. En wel de kosten van de grote accu!
Maar daar zit een addertje onder het gras! Elke keer voor een paar euro gas tanken voel je niet in je portemonnee maar de aanschaf van een grote accu kost al snel tussen de € 250,- en € 300,-. En dat komt psychologisch flink aan!
Nu besef ik ook dat, mocht je eerlijk zijn voor jezelf, de accu eigenlijk in één jaar moet worden afgeschreven. Waarom? Eenvoudig! Een absorptie koelkast zal namelijk voor ongeveer € 0,75 per dag aan gas verbruiken, dat is ongeveer € 275,- per jaar. En laat dat nu eens precies de prijs zijn van de 230 Ah accu die ik speciaal voor de koelkast heb gekocht. Alle tijd die de accu na dat jaar nog meegaat is mooi meegenomen!
“Camping Ezcaba” in Eusa, enkele kilometers ten noorden van Pamplona, is op het eerste gezicht een saaie, grauwe kale camping. Maar voor ons is het voldoende. De € 19,- voor de nacht zijn goed besteed.
We hebben elektriciteit van het net zodat ik de huishoudaccu na zeven dagen weer eens helemaal kan volladen en we hebben hete douches waar Lyka al zeer snel naar vertrekt.
Zelf ga ik, nu Lyka onder de douche staat, eerst wat opruimen en herschikken in de camper. Het leven in een kleine ruimte vraagt om veel discipline. Je moet weten waar alles ligt en elk hoekje en gaatje moet optimaal worden gebruikt. Nog voor Lyka terug is ben ik klaar en voor mijn gevoel hebben we zelfs al wat meer ruimte gekregen.
Ik stort me vervolgens op de foto’s van vandaag en enkele verhalen en voel meteen enige frictie. Dat ik die dag achterloop in het publiceren van onze avonturen speelt me parten. In mijn hoofd en ook op mijn toetsenbord. Dat inhalen gaat alleen maar lukken op een rustdag en die moeten dan maar eens snel gaan nemen.
Zonder al teveel te hebben geschreven begin ik aan het bereiden van de avondmaaltijd. Rijst met kipfilet en courgette en paprika in pittige tomatensaus.
Vanavond sluiten we af met alweer de laatste twee afleveringen uit het derde seizoen van “Black Mirror”, onder het genot van een flesje rode wijn van de Lidl. € 1,99 voor de fles, de rode wijn is te drinken maar geen winnaar. Maandag dus gaan we later deze week op zoek naar een ander etiket bij de Europese grootgrutter!
Nog voor elf uur zijn de lichten in de camper gedoofd en druppelt de acculader onze grote huishoudaccu vol.
