Met de verduisteringsgordijnen dicht scheelt het veel aan warmteverlies tijdens de nacht maar het heeft ook een nadeel. Het blijft pikkedonker in de camper en het daglicht kan je niet verleiden om vroeg op te staan! Dus om iets voor acht wekt mijn gevulde blaas mijn verstand met de mededeling dat verder slapen wel eens een natte bedoeling kan worden. De Bavaria 8.6 verlaat geraffineerd mijn lichaam in de oude thermoskan die even later in de berm van de parkeerplaats wordt geleegd.
Ik ben wakker, ik ben leeg en ik heb trek in koffie. Gezien de lengte van de nacht is Lyka ook redelijk vroeg wakker en kunnen we aan het ontbijt beginnen. Een dubbele bruine boterham met een dikke plak ham, nogmaals bedankt Jess en Kris, met een gebakken ei moet voldoende zijn om de eerste activiteit van energie te voorzien.
We staan namelijk aan de rand van een domein met een kasteel en een uitgebreid netwerk van wandelpaden. Ik laat het helemaal aan Lyka over of ze met me meegaat. het is een frisse windstille ochtend in de uiterste zuidwest hoek van Vlaanderen. We kleden ons dik aan en gaan gewapend met een fles thee en wat koekjes op pad.
De langste wandeling is 9600 meter en die laten we maar aan ons voorbij gaan. Het is een mooie wandeling maar een drassig modderig veld oversteken is net iets teveel van het goede voor ons. De tijd werkt ook niet in ons voordeel dus volgen we het pad een stukje terug totdat we op een splitsing komen en zo een rondje kunnen maken dat ons weer bij de parkeerplaats terug brengt.
Het is een heerlijke wandeling in herfstsferen. De geur van de rottende bladeren en paddestoelen die overal uit de grond schieten. De wind steekt op en de koude bijt in je neus. Je haar waait om je hoofd en witte vlokken jagen langs een blauwe hemel. Je hele lichaam heeft baat bij zo’n wandeling, inclusief je geest want wandelen is ook heel goed voor de innerlijke mens. De sluimerende problemen vallen van je af of waaien weg met de koude wind.
Hoewel we een camper vol met voedsel hebben moet er toch nog wat worden ingekocht. Net voor de lunch passeren we een LIDL in Diksmuide waar ik snel nog even wat inkopen doe. Voor € 0,29 p/st kan ik de verse pistolets niet laten liggen en ook de Pecan notenbroodjes gaan in een zak. Een snack voor bij de thee later deze middag.
Als een buitenaardse obelisk torent het kruis boven Diksmuide uit. Een poort en de ruïne van de oude toren zijn zeker zo indrukwekkend. Tijdens de lunch, de gisteren gekochte paté is hemels, hebben we vanuit de camper aan de overkant van “de IJzer” een mooi uitzicht op deze imposante monumenten.
Deze monumenten vertellen naast een verhaal van de grote oorlog ook nog het verhaal van de tweede wereldoorlog die Europa in een tijdsbestek van vijf en twintig jaar trof. Opnieuw vielen er miljoenen slachtoffers aan beide zijden. Oorlog heeft geen overwinnaars doch slechts verliezers. Toch denken er nog steeds mensen dat ze wat kunnen winnen met dood en verderf.
De oorspronkelijke toren werd door de “verliezers” van de eerste wereldoorlog in de tweede wereldoorlog opgeblazen. Gevaarlijk patriottisme waar ook Geert Wilders in Nederland van wordt beschuldigt. Het grote verschil met Nazi-Duitsland is dat Geert het op eigen bodem voert en niet in een bezet gebied. Of zijn er ècht Nederlanders die denken dat Geert Wilders straks de Nederlandse pantservoertuigen rond Europa stuurt om andere landen te bezetten en in Polen geheime concentratiekampen bouwt om moslims te vergassen? Zonder het onderwerp van de Nederlandse politiek op te zoeken wil ik wel met u delen dat het in mijn beleving linkse socialistische populistische uitspraken zijn.
We zijn al haast aan het einde van onze dag en op weg naar Veurne, waar we de nacht zullen doorbrengen, passeren we nog een ander museum, “De Dodengang”. Een stuk loopgraven op de originele lokatie is hier nagebouwd zodat iedereen kan ervaren hoe het leven tussen 1914 en 1918 was.
Misschien is het jullie al opgevallen maar wij betreden niet veel musea of toeristische attracties. Wij blijven meestal aan de buitenkant om foto’s te maken. De reden hiervoor is erg simpel. Het zou ons namelijk veel teveel geld kosten! Dertig à veertig euro per dag per persoon zou geen uitzondering zijn. We kunnen dat geld beter voor andere zaken gebruiken.
Het is nog vroeg wanneer we onze plaats voor de nacht innemen op de kade aan de jachthaven in Veurne. Niet veel later begint er een miezerige regen die langzaam overgaat in een echte regen. Langzaam vult de camper zich met het geluid van de op het dak stervende regendruppels. Binnen brand te kachel, het is knus, Lyka is bezig op de Samsung tablet en ik op mijn MacBook. Foto’s en verhalen van gisteren en vandaag. Op de achtergrond speelt de radio oude deuntjes afgewisseld door een presentator met een zacht Vlaams accent. Backpacken 2.0!
We zijn nog steeds bezig met het opeten van de van huis meegebrachte etenswaren. Vanavond staan er aardappelen met bloemkool en een varkenskarbonade op het menu. We zijn zuinig met de elektriciteit en de lantaarns buiten aan de kade geven genoeg licht, ook door de gordijnen heen, dus zitten we in het schemer. Tijdens het aardappelschillen moet ik even hard lachen om de mensen die dertig kilo aardappels meenemen achter in de caravan wanneer ze naar Spanje gaan, nu hebben we zelf vijf kilo in het toilet staan.
De zware wintermaaltijd smaakt ons goed. De kou draagt daar zeker ook aan bij. Het klinkt misschien vreemd maar de camper geeft in de herfst met haar lage temperaturen misschien wel meer plezier dan in de zomer met haar hoge temperaturen. Het is knus en buiten zingt de wind om de “oude dame”.
We hebben nog maar net voldoende ampères om een film te kijken. De eerste avondvullende hoofdfilm van deze reis is “Fargo”, een waar gebeurd verhaal over een in scene gezette ontvoering die gruwelijk uit de hand loopt. Vooral de scene met het onderbeen en de sok die uit een hout versnipperaar steekt zal me altijd bij blijven.
