De zon schijnt ons sinds enkele dagen weer eens tegemoet. En dat stemt me ook meteen vrolijker dan de afgelopen dagen, de kou kan me niets schelen maar ik heb een hekel aan de regen. Vanzelfsprekend eerst een bakkie koffie en de radio aan. Op deze staanplaats in de Haute-Pyrenees heb ik zelfs twee franse zenders die redelijk veel engelstalige muziek draaien. Over het algemeen is de radio ontvangst van de FM zenders zeer plaatselijk. Tientallen keren per dag speuren we de bandbreedte af voor voor ons persoonlijk beluisterbare zenders. Vaak zonder succes waardoor de radio dan maar weer uitgaat en we genieten van de stilte en het ronken van de oude dieselmotor.
Om tien seconden over acht loop ik opgewekt richting de Carrefour voor verse croissants. Lang houdt de opgewektheid niet aan want de supermarkt is op dit, in Nederland toch heel gewone tijdstip, nog gesloten en van een afstandje kan ik op de grote glazen deuren lezen dat de supermarkt om negen uur opent.
Om tien seconden over negen loop ik opgewekt richting de Carrefour voor verse croissants. Lyka is al toilet aan het maken. Het is onvoorstelbaar dat er in zo’n enorm grote winkel zo weinig keuze is in het brood. Zelfs in de croissants zijn er maar twee variëteiten. De margarine croissants zien er niet uit dus ga ik voor de roomboter versie en pak onderweg naar de kassa ook nog een doosje rode wijn van drie liter op. € 8,17 voor drie liter wijn is een koopje! Ik heb nog wel wat speciaal bieren aan boord van de camper maar met het frisse weer op de avond is een rood wijntje ook niet te versmaden.
De croissants sluiten goed aan bij het ontbijt van roerei met gerookte zalm. Een fantastisch ontbijt dat we straks misschien niet meer kunnen eten. Zouden ze gerookte zalm hebben in Spanje? We hebben geen haast op deze mooie ochtend. Er staan slechts een kleine zeventig kilometer op de planning en een bezoek aan een van de bekendste religieuze plaatsen van de katholieke kerk in de wereld. Lourdes! Ja, Lourdes!
Als kind gingen er wel eens katholieke vriendjes of vriendinnetjes met hun ouders of ooms en tantes naar dit katholieke sprookjesland. Ik moest altijd denken aan soort “Efteling voor de anders gelovigen”, wij waren namelijk Protestant thuis. De nieuwsgierigheid smeult nog steeds in me en met een katholieke vrouw heb ik ook een goede reden om niet aan deze plaats voorbij te gaan.
Terwijl we Vic-En-Bigorre verlaten doemen voor ons de met sneeuwbekapte Pyreneeën op. Een machtig vergezicht dat nog wordt versterkt door enkele mannen, en twee vrouwen, die op zaterdagochtend er met de wielrenfiets er op uit trekken om die heuvels te bedwingen.
Wij houden onze ogen, en ik ook op de weg, op deze bergen gericht totdat we in Lourdes arriveren waar we eerst nog even de plaatselijke Lidl een bezoek brengen. Het is vandaag zaterdag en dat betekend dat ik zeker voor twee dagen moet inkopen.
De eerste route in Spanje gaat ook nog eens door een redelijk onbevolkt gebied dus heb ik geen kennis òf zekerheid of we maandag wel eten kunnen inkopen. Met een lijstje in mijn hand ga ik voor de laatste keer dit jaar een Lidl in Frankrijk binnen om boodschappen te doen. Helaas hebben ze niet alles wat er op mijn lijst staat, er zijn opvallend veel lege plaatsen in de diepvriezers! Dan gaan we later maar op zoek naar een alternatief voor de overheerlijke potato wedges.
Lourdes is een magistrale symfonie van het katholieke geloof. Een eenvoudig plattelandsmeisje krijgt een verschijning van de maagd Maria in een grot net buiten het dorp en daarmee is een bedevaartsoord geboren. Het meisje wordt in 1933 heilig verklaard en boven op de berg van de grot wordt er de enorme granieten “Basiliek van de Onbevlekte Ontvangenis” gebouwd. En zie, een goed geoliede geldmachine voor de grote baas, met zijn trawanten, in Rome is een feit.
Maar het is en blijft religie dus daar moet je als reiziger respect voor kunnen opbrengen. Over het algemeen zijn religieuze gebouwen een verheerlijking van het geloof met mooie architectuur met veel kunst en goud. Zo ook deze. Mijn kleine Lyka is er stil van. Ze is van huis uit katholiek en de katholieke kerk heeft nog steeds zeer veel invloed in de Filippijnen. Ik moet tientallen foto’s van haar maken met beelden, mozaïeken en bouwwerken op de achtergrond. Ik doe het met veel plezier, het doet me goed om haar gelukkig te zien.
De “Basiliek van de Onbevlekte Ontvangenis” is een mooi staaltje van kerkbouw. Ik kan hier ook echt van genieten en mijn camera klikt er op los. Ik verbaas me erover hoe rustig het hier in Lourdes is op deze zonnige ochtend in november. In de stad hebben we al opgemerkt dat er zeer veel hotels, winkels en restaurants zijn gesloten in afwachting van het seizoen 2017 dat begin maart weer losbarst. In juni en juli kan je hier over de koppen van de bezoekers lopen.
En daar is het heilige geneeskrachtige water van Lourdes! In de stad wordt het in plastic flessen in de vorm van de maagd Maria verkocht. Mijn excuses aan de gelovigen onder u maar dit vindt ik persoonlijk te ver gaan en een ontoelaatbare vorm van geldklopperij!
Ontelbaren hebben in de afgelopen honderd jaar hier hun flesjes, variërend van een halve liter tot enorme dertig liter jerrycans, gevuld met het gratis gewijde heilige geneeskrachtige water. Ik vindt het intrigerend hoe een onbelangrijk meisje, een grot en een verschijning kunnen uitkomen op geneeskrachtig water dat zieken en gebrekkigen vanuit heel de wereld aantrekt. Maar wie ben ik? Op de terugweg naar de camper kopen we nog wat souvenirs voor het thuisfront in de Filippijnen. Wat zullen ze blij zijn met de rozenkransen uit Lourdes!
Onze slaapplaats voor vandaag is Camping de l'Adour in Gerde. Een dorpje met een mooie camping aan de voetheuvels van de Pyreneeën. De rit naar de camping toe geeft ons een laatste blik op de besneeuwde bergtoppen. De lucht trekt dicht en misschien is er slecht weer op komst.
Camping de l'Adour is een camping met een warme douche, een gelegenheid om de was van elf dagen te doen en het gevoel van veiligheid. Ik moet eerlijk zijn maar op een camping slaap ik toch wat rustiger dan gewoon langs de weg. Ik weet dat de statestieken in ons voordeel werken maar toch knaagt er iets in je onderbewustzijn wanneer je “vrij staat”.
Door alle klussen aan het einde van de dag heb ik niet veel tijd om te koken dus een gemakkelijke Paella met extra toevoegingen moet ons vullen. Hij is wat aan de zoute kant voor ons maar dat is begrijpelijk. Ik gebruik namelijk nooit extra zout in wat ik bereid. De enige uitzondering daarbij is natuurlijk patat friet, daar moet nu eenmaal zout, en een flinke klodder vette èchte mayonaise, op.
Het is nog niet echt laat maar we zijn vermoeid. De was ligt weer schoon op de plaats in de camper en wij zijn zelf ook weer okselfris. Een aflevering van Seizoen 6 van de X-Files met een bokbier binnen handbereik en de dag zit er voor mij weer op. Om half elf gaat het licht uit.
