Met een vreemd gevoel stonden we deze ochtend op! Aan de ene kant waren het de gevierde bieren van gisteren en aan de andere kant zou het een afscheid van Malacca worden. En vandaag was het het begin van een lang afscheid. Er is nog een kleine kans dat we hier in Augustus terugkeren maar dat is niet zeker.
Lyka vocht tegen de Guinness van gisteren maar was toch opgewekt. En ik moet er bij vermelden dat ze sinds ze het visum in haar paspoort heeft een ander persoon is geworden.
Natuurlijk was het nog te vroeg voor het ontbijt in het Café 1511 maar dat maakte ons weinig uit vandaag. Het vorige vertrek naar Singapore vanuit Malacca had ons geleerd dat we om acht moesten aanlopen om de bus van negen uur te pakken.
Het liep allemaal gesmeerd en na het eerste MacDonald's ontbijt van deze trip vonden we om iets voor negen uur de bus van Delima naar Singapore. En hier bleek dat het niet druk was met toeristen. De bus was maar voor een derde gevuld met gevolg dat iedereen die er behoefte aan had twee stoelen voor zichzelf had.
Tweehonderd vijftig kilometer voor de wielen. Na een probleemloze rit arriveerden we op een andere plaats dan gewend, maar we waren er toch bekend. De Delima bus stopte bij het City Plaza, aan Geylang Road. Bus 21 naar Geylang Lorong 13 en we stonden in een poep en een scheet in de lobby van het Amrise Hotel.
En hier waren ze niet bekend met onze reservering. Dit was nu de tweede keer in drie maanden dat we problemen hadden met onze Agoda.com boeking. Misschien was de eerste keer ook misschien een beetje onze fout maar deze keer konden we er dus echt niets aan doen.
Na een kwartiertje zoeken en niet vinden gaf de receptionist ons de laatste kamer die nog beschikbaar was. En dat konden we best een gelukje noemen. Ook toen we een half uurtje later op pad gingen om wat te eten waren de problemen nog niet geheel opgelost maar er werd ons verteld dat we niet voor de kamer hoefden te vrezen.
Het eten was snel en toch goed! De grootste trek was gestild toen we voor een uurtje of twee gingen rusten. Op bed bedacht ik dat dit waarschijnlijk ook de ons laatste bezoek aan Singapore voor langere tijd is. Misschien wel twee jaar! We moeten echt van ons laatste bezoek aan één van mijn lievelingsplaatsen genieten.
We sprongen op bus 21 naar little India waar ik nog snel bij Yussoef honderd Euro wisselde. Een email van Paul had ons verbonden om elkaar om half acht voor City Hall te ontmoeten. We hadden dus nog anderhalf uur! Maar eerst een lekker koud biertje tegenover het Tai Hoe Hotel. Het hotel waar ik jaren heb verbleven totdat de prijzen te gortig werden.
Ik herinner me nog dat ik zevenenzeventig Sing Dollar voor een nachtje betaalde. Nu is het vanaf honderd en tien Sing Dollar. Het Amrise Hotel in Geylang is een koopje voor ruim vijf en vijftig Sing Dollar.
Terwijl we op het terras zaten te genieten van het koude gerstenat keek ik eens goed om me heen in het food court. Het was erg veranderd! De oude man met de Roedjak was weg. De twee oude vriendelijke Chinese serveersters waren ingeruild voor een jongere versie van het Chinese vasteland. En er waren nu zelfs Indiërs binnengeslopen met hun kerries. En met Tandoori!
Dat was een meevaller, we hadden het net besproken om een naan te gaan eten. En nu zaten we op nog geen tien meter afstand van een tandoori oven. Ik bestelde twee naan, tandoori kip en een schaaltje Daal Makhani. Ik haalde nog snel een grote fles Tiger Beer voordat het eten werd geserveerd.
Het was niet slecht maar we hadden het beter gegeten in de afgelopen vier weken. De tijd was omgevlogen en we hadden geen andere keuze dan met de MRT zo snel mogelijk naar de afgesproken plaats te gaan. En maar wachten. Om kwart voor acht was er nog geen teken van de twee en ik stelde voor om nog even bij het City Hall MRT station te gaan kijken. Maar daar was ook geen spoor van de twee te bekennen.
Onze dag zat er op en we hadden het eigenlijk wel gehad. We hebben een druk programma voor ons dus kunnen we de slaap goed gebruiken.
