We werden vandaag in een heel andere wereld wakker. We keken elkaar aan en begonnen onmiddellijk hard te lachen.
'I have a visa for Holland', begon Lyka op een voor mij onbekend deuntje te zingen.
En zo was het ook! We wisten nu voor honderd procent zeker dat we samen naar Holland gaan. Ik kan nu echt gaan plannen en voorbereidingen treffen voor de kleine twaalf weken dat we samen in Europa zijn. En Lyka begon meteen aan de oorspronkelijke plannen te morrelen.
Het idee van een rondje Europa werd stevig ingekort naar een een rondje BeNeLux aangevuld met Parijs. En het maakt mij niets uit want die andere bestemmingen zijn er volgend jaar ook nog wel.
Lyka haalde haar paspoort weer tevoorschijn en samen keken we naar de magische sticker die ons leven voorgoed zou veranderen. Ik kan het nog steeds moeilijk geloven dat het visum al na drie dagen was afgegeven en wij nog ruim twee weken daarna in spanning rond Kuala Lumpur hebben gereisd.
Het idee om er vandaag maar een luie dag, een veredelde rustdag, van te maken viel goed bij mijn partner. Dus de MacBooks kwamen tevoorschijn en ieder ging zijn eigen weg in het binaire doolhof van enen en nullen. Facebook en foto's, verhalen en Youtube.
De enige reden om de kamer te verlaten was de lunch, en die aten we natuurlijk tegenover het hotel bij "Alif Maja". Een mix van hetzelfde maar de kip had deze keer een vleugje kaneel in de scherpe chilisaus. Heel speciaal en erg lekker.
De hele middag brengen we door in de koelte van de airconditioning. En om eerlijk te zijn vindt ik het best wel lekker om een dag niets te doen. Sommige van ons brengen de dag door aan het strand en anderen slapen een hele dag. Wij genieten van een dagje op de kamer met de MacBooks op schoot!
Ik heb nog een moment met het idee gespeeld om voor deze dag maar geen verhaal te publiceren. Ik doe het wel omdat het dan voor de lezers duidelijk wordt dat niet elke dag in den verre een avontuur is.
