Na dertien dagen onderweg in Maleisië is het dan eindelijk wasdag. Niet dat ik een enorme rugzak vol met kleding met me mee sleep maar ik draag de shirts en onderbroeken gewoon een paar dagen langer en dan kan je met vier overhemden en vier zijden onderbroeken ver komen. De wasserij service in het Twin Pines Guest House kon ik voor de kleine prijs van RM 7 (€ 1,75) niet afslaan. Bijna drie kilo wasgoed van Lyka en mij samen in twee plastic tasjes? Nee, dan geven we het maar uit handen ook al zal het misschien niet zo grondig gebeuren maar het zal ons in ieder geval tot Malacca brengen waar ik weet dat de was in goede handen is.
Als een donderslag bij heldere hemel veranderd deze rustdag in een dag vol met activiteiten. Als een complete verrassing komt Lyka met de vraag waarom we niet gaan wandelen net als de rest van de gasten. Ik krab eens op mijn hoofd en wrijf in mijn ogen om te zien of ik wel echt wakker ben en dat dit dus geen droom is.
Lyka kijkt me verbaasd aan en herhaald haar vraag. Maar door mijn verbazing heb ik ook deze keer geen antwoord klaar en het enige wat ik kan doen is me aankleden en me gereed te maken om te gaan wandelen. Een snelle blik in de elektronische versie van de Lonely Planet leert me dat Trail 4 niet al te lang en niet al te moeilijk is. Vol verbazing kijk ik hoe we met zijn tweeën opgewekt op pad gaan om te wandelen. Misschien moet ik de gebruiksaanwijzing voor vrouwen nog maar een keertje doorlezen?
Het is leuker en interessanter dan ik had verwacht! Een kleine waterval en een pad door echte jungle. Vreemde planten en uitbundige fungi vechten om het spaarzame zonlicht. Het is zelfs zo leuk dat we besluiten om nog een stukje verder te gaan lopen. Maar voor een tocht door de echte jungle is het al te laat! Dus wordt het een trek door de urban jungle.
Parallel aan de hoofdweg door Tanah Rata loopt er een weg aan de andere zijde van de bergen. Na een klein stukje langs de zeer drukke en uiterst gevaarlijke hoofdweg kunnen we eindelijk linksaf de rust in. En het is ook nog eens leuk! Het is natuurlijk geen bospad door de jungle maar een smalle slingerende asfaltweg langs een diepe vallei.
Na ruim drie uur zijn we weer aangekomen op het punt waar we zijn begonnen. Lyka verdiept zich in Facebook en ik drink op het terras voor het guesthouse een koude Carlsberg. Wat kan het leven toch mooi zijn!
De avondmaaltijd gebruiken we natuurlijk, zoals traditiegetrouw de lunch en één keer het ontbijt, bij het Indiaas restaurant. De naan en verschillende kerries vervelen me nu eenmaal niet zo snel en de prijs is ook erg aantrekkelijk. Twee grote flessen bier en het wordt weer tijd om op huis aan te gaan. Voor minder dan RM 50 (€ 12,50) hebben we samen heerlijk gegeten.
Morgen moeten we "vroeg" op omdat we om 08:45 met een excursie in de Cameron Highlands mee gaan.
