Voor het slapen gaan gisteren hebben we de plannen voor vandaag gemaakt. Het wordt een drukke dag met hopelijk geen of weinig regen. We mogen dan wel in een ander land wakker zijn geworden maar het zijn nog steeds de tropen en de westelijke moesson kan zeer veel water in het eten gooien.
Vanzelfsprekend begonnen we de dag met een MacDonald's ontbijttje in het Funan IT center. De Battlebox ligt in het Fort Canning Park net achter het Enorme elektronica winkelcentrum. Een goede locatie om de dag te beginnen.
Singapore is een opvallend groene stad met veel plantsoenen en parken. Elk stukje groen is een oase van rust en die ligt slechts een paar stappen van de drukke zesbaansstraten vandaan. In het park is het nog rustig en terwijl we langzaam richting de Battlebox gaan kijk ik met één oog omhoog waar zich de donkere wolken in een palet van honderden tinten verzamelen. Natuurlijk ligt Malacca hier maar tweehonderd kilometer vandaan maar de weerpatronen zijn grotendeels hetzelfde.
'Na de middag een grote kans op regen!', zou de weerman zeggen.
Singapore onderhoud zijn cultuur en historie uitstekend omdat het zich al vroeg realiseerde dat dit een bron voor de ontwikkeling van het toerisme zou worden. Het Fort Canning Cultural Center waarin een ballet en muziekschool zijn gevestigd is hier een prima voorbeeld van. Een maagdelijk wit gebouw in een smaragdgroene omgeving.
Het grasveld voor het gebouw was vroeger een begraafplaats maar daar denkt niemand meer over na. Dertig jaar geleden zijn de graven geruimd en de grafstenen die nog in redelijke of goede staat waren zijn in de muren rond de oude begraafplaats gemetseld. Een enkel groter monument voor vooraanstaande bestuurders of militaire officieren in een uithoek zijn in hun geheel gespaard.
Ik hou van begraafplaatsen omdat ze veel over de geschiedenis van een land, stad of dorp vertellen. En terwijl ik langzaam voorbij de graven loop en de namen en data lees probeer ik me voor te stellen wat voor personen daarbij zouden hebben gehoord.
"Noodlottig ongeval", "Besmettelijke ziekte" en "Overleden tijdens de bevalling" zijn vaak te lezen op de grafmonumenten. Ik wil zelf gecremeerd en in een urn bewaard worden. Net als de Chinezen! Een onbekende naam op een onbekende begraafplaats? Waar is de familie? Nee, doe mij maar op de Chinese manier. In een potje op de schoorsteen.
Bij de Battlebox is er helaas een tegenvaller, voor vandaag zijn alle rondleidingen uitverkocht. Groepen hebben de rondleidingen geboekt en dat gebeurt volgens mij wel veel vaker. De receptioniste haalt een handgeschreven briefje tevoorschijn met daarop data en tijden dat de rondleidingen voor het gewone publiek toegankelijk zijn. En dat is geen goede ontwikkeling.
Teleurgesteld zoeken we dan maar Orchard Road op. De wereldberoemde winkelstraat in Singapore. Een beetje shoppen, een nieuw shirt voor Lyka, een beetje rondkijken. Een bakkie koffie en meer van die onzinnigheden.
Lunch bij Funan IT en dan weer terug naar het hotel om te rusten. Terwijl we op de bus staan te wachten breekt de regen los. Een stortvloed van bijbelse proporties ontlaat zich over Singapore. Vanaf de bovenste verdieping van de dubbeldekker bus zien we de lege straten. Singapore gaat tijdens de regen ondergronds. Er zijn zoveel ondergrondse verbindingen in de stad dat je in deze wereld van de door de mensen aangelegde grotten gemakkelijk kan verdwalen.
Op de kamer krijg ik een email met de verontschuldigingen van de jongens. De plannen waren veranderd en dat is altijd goed mogelijk.
'Doe wat je kan doen als je onderweg bent!'
'Geen afspraak is voor honderd procent zeker want er kan altijd van alles tussen komen!'
'Leef bij het moment van een echte reiziger begrijpt je situatie!'
In onze kleine kamer maken we plannen voor de rest van de dag. Lyka wil graag naar de "boot in de lucht". Een bijnaam voor de constructie die over de drie torens van het Marina Bay Sands Hotel is gebouwd. Het is indrukwekkend om het vanaf de grond te zien maar een bezoekje aan het Sky Deck van het Marina Bay Sands Hotel is zeker aan te raden.
We kiezen, net zoals heel veel toeristen, voor de zonsondergang. Eerst een bezoek in het volle licht en dan kijken hoe langzaam de lichtjes van het financiële district van Singapore aangaan.
Het is een fantastische ervaring met enkele zaken die Singapore zo uniek maken. Een partijtje voetbal op een voetbalveld dat op een meer drijft! Een Indiaas biertje op tweehonderd meter boven het maaiveld met een schitterend uitzicht. Een uitzicht dat wekelijks veranderd omdat er steeds nieuwe wolkenkrabbers en attracties worden toegevoegd. Een paar uurtjes om nooit meer te vergeten.
Maar dan snel naar beneden omdat we de lichtshow niet willen missen. Lichtshow? Ik had er nog nooit van gehoord maar de jongens waren niet komen opdagen omdat ze naar de lichtshow aan Marina Bay waren gegaan. Wij haasten ons dus naar de overzijde van de Marina Bay en maken ons bezweet van het haasten op voor het spektakel. De camera wordt op het statief gemonteerd en alles is in gereedheid gebracht. Laat de show maar beginnen! Wij zijn er klaar voor!
Met een zacht muziekje op de achtergrond beginnen er een paar lichtbundels links en rechts te schijnen. Op het winkelcentrum golven wat kleuren licht op en neer en de lichtbundels krijgen versterking vanaf het hotel.
Wij kijken elkaar aan en denken hetzelfde, 'Is dat alles?'
Met de lichtshow aan de haven van Hong Kong in onze gedachte hadden we toch wel iets meer verwacht. Ze hebben hier nog heel wat werkt te verzetten mochten ze dezelfde kwaliteit bereiken als in Hong Kong.. Maar met mijn kennis over de mentaliteit van deze mensen weet ik zeker dat er hier over een paar jaar ook een attractie van wereldklasse te zien zal zijn. Het heeft gewoon wat tijd nodig.
Onze eerste dag zit er op en Lyka haalt haar oude witte Swatch tevoorschijn. Een nieuw horlogebandje en het horloge glas is gepolijst. Groot onderhoud heeft het in een nieuw horloge veranderd. En daar is ze erg blij mee!
