Het is alweer voor de laatste keer inpakken voordat we naar Nederland gaan. De rugzakken zijn iets voller dan toen we vertrokken maar ik verwacht toch geen problemen bij het inchecken.
Het is een leuke reis geweest met een erg sloom einde. Ik vraag me af of het voor jullie ook een beetje saai wordt wanneer de regen ons parten speelt en we eigenlijk weinig meer doen in een plaats waar we al zo vaak zijn geweest. Ik hoor het graag natuurlijk en alle opbouwende kritiek is welkom.
Met een vertrektijd van drie uur in de middag hoef je je natuurlijk niet meer te haasten. Nadat we ons net voor elf uur hadden uitgecheckt gingen we meteen op weg naar het vliegveld. Het maakt toch niets uit en ik weet dat je op de luchthaven van Singapore gratis vier uur internet krijgt aangeboden.
Inchecken bij AirAsia via de kiosk en snel door de immigratie naar de Starbucks! Chicken Mayo en Classic Tuna sandwiches aangevuld met een koffie en een warme chocolade melk. De laptop op tafel en we zijn klaar om de wachttijd zo goed mogelijk te gebruiken. Lyka duikt in de wereld die "Facebook" heet en ik ga verder met mijn weblog.
Een half uurtje vertraging maar! Dat valt nog wel mee. Het vliegtuig is niet helemaal vol en nog voordat we in de lucht zijn verkassen Lyka en ik naar de achterste rij stoelen van de cabine. Een stewardess kijkt verbaast maar zegt niets. Zonder een enkel probleem landen we ruim twee uur later in Bangkok en ook de reservering voor de bus naar Pattaya is goed doorgekomen.
Om kwart voor acht stappen we bij de Boxing Roo naar binnen. Het voelt bijna alsof we thuis komen. Ik neem de sleutel in ontvangst en denk aan het visum dat Lyka in Kuala Lumpur heeft gekregen. Over vier weken komen we samen echt thuis! In Zaltbommel, een nieuwe onbekende wereld voor Lyka en een vreemde omgeving voor mij nu ik met mijn verloofde terug kom in mijn mooie en geliefde Zaltbommel.
Ik heb in de afgelopen weken veel werk verzet met de foto's en de verhalen. Het aantal deelnemers aan de enquete was niet erg groot maar de uitkomst geeft toch, zei het waarschijnlijk niet een representatief, beeld over het gebruik van elektronische boeken.
Het doel van deze enquete was om te onderzoeken of jullie van die ereaders in jullie bezit hebben en of jullie die willen gebruiken.
Tijdens deze reis heb ik een ebook geschreven en foto's ingevoegd. Bijna 200 pagina's verhalen en informatie die straks misschien te koop zijn in de iTunes store van Apple.
Waarschijnlijk zijn jullie niet mijn toekomstige klanten omdat jullie mijn verhalen al hebben gelezen en de foto's gezien. Dus gaat het om nieuwe potentiële kopers die van plan zijn om een reis naar Maleisië en Singapore te maken.
Het allermoeilijkst is nog een prijskaartje hangen aan mijn werk. Een boek van ruim 200 pagina's met foto's is niet niks, er is heel wat tijd en energie in gestoken. Natuurlijk mag de prijs ook niet te hoog zijn want dan wordt de drempel te hoog om het te kopen.
Daarom heb ik voor de publicatie gedacht om twee Eurocent per pagina te rekenen. Mijn hele project "Vijf weken in Zuidoost-Azië" zou dan uitkomen op een verkoop prijs van € 3,99. Wat vinden jullie van deze prijs?
