Voor het eerst op deze reis sta ik een beetje zweverig op. Het moeten de twee Jameson’s Whiskey’s zijn geweest die ik bij uitzondering heb genoten. Het is wel een Ierse whiskey maar dat doet er nu niet toe. De nectar van de de Schotse goden versterkte mijn gevoelens gisterenavond toen ik in het donker vanuit de camper naar de lichtjes op de ruige kust zat te staren. De afgelopen dagen zat te analyseren. De toekomst te bedenken.
Na de heerlijke rustdag, ook al was het weer niet zo mooi, gaan we weer verder en de eerste stop is een ASDA supermarkt. Voor twee dagen groente, vlees en drinkwater uit een kraan. Zodra de achterste tank leeg is vul ik de voorste drinkwatertank en die kan ik ook gebruiken voor de koffie en te koken.
Ik krijg de routines voor het mixen van de informatie uit de verschillende boekjes steeds beter onder controle. Het gebruiken van de WOMO gids is logisch maar je moet eerst wel de juiste sleutel weten te vinden en ik geloof dat ik die nu op zak heb.
Onze eerste, en waarschijnlijk enige, halte voor vandaag is “Culzean Castle”. Een fantastisch bewaard gebleven kasteel op een rotsplateau aan zee dat enkele jaren geleden nog bewoond was maar nu een culturele pleisterplaats is met een hotel op de bovenste verdieping om de hoge kosten van het onderhoud te kunnen betalen.
Bij aankomst is de donateurspas van “Geldersch Landschap & Kasteelen” direct goud waard. De toegangsprijs voor twee volwassenen is hoger dan een jaar donateurschap voor de stichting. We gaan dus nu al dik in de plus met de kortingen die we in Schotland ontvangen!
De parkeerplaats is nogal ongelijk, of beter gezegd, ligt op een stevige helling. Het is een hele tour om de camper zo te parkeren dat we redelijk waterpas staan en dat we zonder gevaarlijke situaties een bakkie koffie en thee kunnen zetten. De lunch schiet er bij in omdat we niet echt trek hebben en de blueberry muffins liggen te wachten.
Ik vergeet onze donateurspas en pas in het kasteel realiseer ik me dat de pas nog op tafel in de camper ligt. Een paar zinnen Italiaans die beginnen met een overdreven ‘Mama Mia’ en veel gezwaai met mijn armen, overtuigen de twee melkwitte Schotse dames. Gelukkig schiet Lyka niet in de lach of begint in het Engels tegen me te praten.
De Kennedy’s die hier generaties lang hebben gewoond hebben niets met de Kennedy’s uit de Amerikaanse politiek te maken, dat waren Ierse Kennedy’s. Toch is er een band met de VS! Ergens in het verre verleden was er een Kennedy die kapitein was in de Britse Koninklijke Marine. Die man woonde op “Broadway One” in New York en kocht een eiland in de Hudson rivier later genaamd “Liberty Island”. Na zijn zakelijke leven verhuisde hij, samen met zijn Amerikaanse vrouw, terug naar het Culzean Castle.
De indrukwekkende inrichting vermengd met de aangekochte prullaria van de verre reizen van een andere bewoner maken het een interessante bezichtiging. Vooral het schilderij van Napoleon Bonaparte valt op!
Maar ook het enorme landgoed is de moeite waard voor een bezoek. Het is een dorp op zich! Na de zoveelste kop koffie in de camper blijft Lyka achter omdat ze zich niet helemaal goed voelt. Voor de laatste foto’s wandel ik nog een uur door de bossen op het landgoed rond het kasteel.
We gaan verder en opnieuw verbaas ik me dat ze hier in Schotland de vreemdste prijzen vragen om te parkeren. Gewoon een uurtje naast een hoop stenen kan zo maar £ 2,50 kosten! Waarvoor? Ik weet het niet. Dus we rijden maar door naar Ayr waar we de nacht willen doorbrengen. Het eerste mooie plekje dat we vinden blijkt ’s avonds een hangplek voor de plaatselijke jeugd. Daar hebben we geen zin in!
We gaan verkassen en verderop langs het strand van Ayr lijkt er ook een mooie plaats te zijn, er staan al drie campers. Bij aankomst blijken het invalide parkeerplaatsen te zijn en de campers hebben allemaal een grote invalide parkeerkaarten voor het raam liggen. Een oudere man die me heeft opgemerkt stapt uit en vraagt wat er aan de hand is.
Mijn vraag over de invalide parkeerplaats wordt bevestigend beantwoord. Bewoners van de andere twee campers voegen zich bij ons en ik wordt omgeven door een wolk alcohol! De een is nog meer dronken dan de ander. Ze willen me allemaal in plat Schots helpen en dringen zo aan dat ik me ongemakkelijk begin te voelen. Ze hebben bij elkaar minder tanden dan ik alleen! Gelukkig kan ik ze afschudden en een verbaasde Lyka, die het allemaal door de achteruitkijkspiegel heeft aanschouwd, wacht op me in de camper.
De plaats die we uiteindelijk kiezen is niet de mooiste van deze reis maar het is goed genoeg voor een nacht. Er staan nog twee andere campers en dat geeft toch een gevoel van veiligheid.
Mooi varkensvlees, met een gemengde salade en de laatste Chili Potato Wedges maken de eenvoudige avondmaaltijd. Ik heb geen trek om voor morgen voorbereidingen te treffen dus beginnen we al vroeg aan de avondfilm: Easy Money 3 (2013). Het laatste deel uit de Stockholm franchise is ook weer onderhoudend. 2 afleveringen komedie compleet en we kruipen in bed.
In bed denk ik na over morgen en de afgelopen dagen. Ondanks dat we een donkere dag achter de rug hebben heeft het zonnepaneel en de accu ons niet in de steek gelaten. Het is wachten op een paar donkere dagen achter elkaar, dan weten we meer.
Morgen gaan we wandelen, misschien moet ik alleen omdat Lyka een beetje koortsig is. Een camping staat ook op het programma omdat we eindelijk weer een keer willen douchen.
Kunst in het kasteel
