Het leek wel of de auto’s niet over de weg maar door onze kamer heen reden! En het lawaai hield maar niet op, de hele nacht ging het door. Er was wel wat afwisseling in de stoorgeluiden want twee krolse katers maakten ook hun opwachting onder onze ramen. Natuurlijk gevolgd door de moskeeën om tien voor vijf.
We moeten gisteren wel heel erg moe zijn geweest en héél veel haast hebben gehad om deze kamer te accepteren.
‘Dank god dat ik maar voor één nacht had betaald.’
Als je me vraagt om een goed hotel in Malang dan is het antwoord zeker niet het “Kartika Kusuma Hotel”. Wat een smerige bende is het hier geworden! Was het drie jaar geleden nog acceptabel dan hebben ze in die tussenliggende drie jaar weinig schoongemaakt en zeker niet de muren geverfd. Ik keek nog een keer rond en ik wist het zeker. We gingen meteen en zonder ontbijt verkassen!
Deze keer had ik meer geluk. Er was plaats en er was zelfs keuze wat voor soort kamer ik wilde. Nadat ik een paar verschillende kamers had gezien viel mijn keuze op kamer 23. Deze kamer was net zo duur als die kamer waar we nu sliepen maar in ieder geval wel schoon en een stuk gezelliger. Ook het personeel was veel vriendelijker en deed in ieder geval haar best om het ons naar de zin te maken.Ik spoedde me terug naar het “Kartika Kusuma Hotel” waar Lyka al op het bed zat te wachten. Binnen vijf minuten stopte ik alles in mijn rugzak en maakte aanstalten om te vertrekken.
Op weg naar buiten deponeerde ik de sleutel op de balie en riep, ‘Check Out!’
Zonder om te kijken liep ik door en dat was het einde van ons korte en bijzonder onaangename verblijf in het “Kartika Kusuma Hotel”.
In de “Splendid Inn” konden we alleen maar lachen. Het was maar voor één nachtje maar een beetje luxe kan geen kwaad!
Nu dit achter de rug was gingen we rustig op pad om ons ontbijt bij de gouden bogen te nuttigen en een korte wandeling door de stad te maken. In goed overleg hadden we besloten om de kleine tempels maar de kleine tempels te laten en deze dag in rust door te brengen. Een korte wandeling door de stad naar een winkelcentrum dat nu al beter bezet was dan drie jaar geleden. Lyka kocht een paar leuke t-shirts en we deden wat inkopen voor de lekkere trek.
En zo zat deze dag er al eerder op dan we zelf hadden kunnen bedenken. Natuurlijk zouden we ons bezoek aan Malang afsluiten met een bezoek aan “Toko Oen”. Maar helaas viel dit ook tegen. De kwaliteit van het eten was een stuk minder dan ik me kon herinneren en ook de prijzen waren flink gestegen. Desalniettemin probeerden we er een leuke avond van te maken.
En zo zie je maar, het is niet altijd een goed idee om terug te gaan naar een plaats waar je warme herinneringen aan hebt. Laat het verleden maar het verleden en geniet van je herinneringen.
