zondag 5 juni 2011

Indonesië: Voorbereiding

Jakarta (Batavia Hotel (909))

De slechte ervaring van gisteren was in mijn dromen achter gebleven. Hoe kan het ook anders want als ik te lang stil bleef staan bij alle ellende die ik meemaak dan was het niet leuk om op reis te zijn.
We stonden niet al te vroeg op en bij het ontbijt wisten ze al dat ik graag kaas op mijn brood leg. Een omelet met groenten en een kopje thee. Na het ontbijt gingen we dus op pad naar het Gambir trein station omdat daar vandaan de treinen naar het oosten vertrekken.
Een korte wandeling naar Jakarta Kota en dan voor een paar centen met de Transjakarta naar de Monas, de laatste erectie van Soekarno zoals het spottend wordt genoemd. Na een korte wandeling door het enorme park dat er omheen is aangelegd kregen we in het kantoor van de spoorwegmaatschappij de informatie die we zochten.

De keuze was niet eenvoudig! Twee treinen naar Bandung of een trein naar Cilicap die om 06:30 vertrok. Wel erg vroeg maar de reis zou een kleine negen uur in beslag nemen. Onder het genot van een doughnut en een kop koffie bespraken we de mogelijkheden. We kiezen voor het laatste! Althans voor nu. 05:00 opstaan, en snel in alle vroegte met de taxi naar het station. Eerst kaartjes kopen en dan snel wat te eten zoeken, noodpakketten staan op stand-by en ik geloof dat Lyka het ook leuk begint te vinden.
Na een week van mie en rijst was het tijd voor een hamburger met friet. En die smaakte uitstekend en vulde me tot aan de rand.

Gelukkig hebben ze wel internationle tv kanalen en met een koud biertje in de hand genoot ik van de Moto2 en MotoGP terwijl Lyka de internetstick tot het uiterste uitrekte.
Er was ook voor het eerst regen! De regen kwam met bakken uit de hemel terwijl in de hal van onze verdieping het planfond door het vele water omlaag viel. Ook toen we gingen eten vielen er nog druppels maar de band van de bruiloft speelde een vrolijk deuntje. Nog één keer gaan we morgen eten bij Roberto Resto. Nog één keer gaan we morgen deze verdomde drukke en verschrikkelijke stad in. Nog één keer gaan we boodschappen doen en dan gaan we hopelijk de rust en de vrede opzoeken.
Copyright/Disclaimer