Om half zeven was ik al wakker maar koos ervoor om nog wat langer in bed te blijven. Het is moeilijk te geloven dat ik alweer twee weken in Nieuw Zeeland. Het lijkt veel korter! De goede zijde is dat ik heerlijk relax en veel uitrust. Zeker nu ik met de auto door het eindeloze lege landschap van het zuid-eiland rij.
Zo’n lange eenzame rit is moeilijk te beschrijven en alleen een verkeerde afslag vanochtend gaf wat opwinding. Aan het einde van een bosweg waren er alleen maar gesloten slagbomen. Nadat ik met veel moeite de auto had omgekeerd reed ik weer naar de bewoonde wereld. De rest was gewoon weg, tweebaans snelweg met heel weinig verkeer. Mijn gemiddelde snelheid ligt ruim onder de zeventig kilometer per uur!
Vandaag sla ik mijn kamp op in Colac Bay, een gehucht dertig kilometer buiten Invercargill. Hier is het dus ook heel erg rustig. Heelijk! Een wijntje, een roerbakschotel en lekker slapen. De foto’s zijn dus ook erg dun vandaag.
