Singapore, in transit!

Singapore, 12 januari 2010

Het nieuwe jaar is nog geen twee weken oud en ik loop alweer achter met mijn verhalen. Het is dan ook erg druk geweest de laatste dagen. De doopceremonie van de kleine Jacob en het opsnorren van mijn kaartenleverancier voor de GPS. De laatste was onbereikbaar waardoor ik nu met een geïmproviseerde kaart op stap ben. Maar dat klinkt zwaarder dan het in werkelijkheid is.
Om vijf uur vanochtend was ik al wakker en om zes uur liep de wekker af. De bus van negen uur zou me van Pattaya naar de Suvarnabhumi Airport in Bangkok brengen. Ik liep rustig nog een keer door de spullen die wijd verbreid in mijn kamer op de vloer lagen uitgestald en ik had zelfs de tijd voor twee gebakken eieren met ham. De minibus was precies op tijd en iets over half negen scheurden we door het langzaam ontwakende Pattaya.
Wat bezielt me nu weer om twee maanden alleen op stap te gaan? Er is veel over gezegd en er zijn mensen die denken dat ik voor de waarheid op de vlucht ben. Nou, dat zie ik zelf heel anders! Wanneer ik lang op dezelfde plaats blijf wordt ik onrustig. Als de interesse voor een plaats weg is dan wil ik verder om nieuwe plaatsen en nieuwe mensen te ontmoeten.
Het was voor mezelf dan ook niet vreemd dat ik met een rustig gevoel en met een brede glimlach op mijn gezicht om half één de Boeing 777 van Singapore Airlines instapte. Op de luchthaven had ik nog snel een Lonely Planet van Nieuw Zeeland gekocht, het exemplaar dat ik in mijn bezit had was al acht jaar oud, dus ik hoefde me in het vliegtuig niet te vervelen.
En zo was het ook! Tijdens de vlucht van Bangkok naar Singapore heb ik de eerste drie bestemmingen, Auckland, Wellington en Christchurch doorgelopen en de belangrijkste bezienswaardigheden met een groene markeerstift aangestreept. Dat is dan al gepland tot en met tweeëntwintig januari!
Het grove plan zit al langer in mijn hoofd. Eerst een paar dagen acclimatiseren in Auckland, dan met de trein naar Wellington, een dagje rusten, met de veerboot naar Picton en dan weer met de trein naar Christchurch. Een paar dagen rond Christchurch en daar ook meteen mijn verjaardag vieren en dan de huurauto ophalen. Ik heb een kleine auto gehuurd voor dertig dagen zodat ik op de moeilijk bereikbare plaatsen kan komen en ook in de wat verder afgelegen hostels kan slapen. De foto’s in de LP zijn schitterend en ik hoop dat ik goed weer heb en dat ik voldoende mooie foto’s kan schieten.
Er wordt nu de “Final Call” voor mijn vlucht omgeroepen, morgenvroeg wordt ik boven Australië wakker.