Ik denk er nu echt serieus over na om mijn reisplannen te gaan veranderen. Het mooiste, en leukste, wat ik zo buiten de steden kan doen in autorijden door een fantastisch en steeds weer wisselend landschap.
Mijn eerste stop was toch een beetje anders dan jullie verwachten. Bij de ijzerwarenhandel E. Hayes & Sons staan een stuk of twaalf oude motoren in de zaak die op zich een mooi museum zouden kunnen vullen. De bekendste is natuurlijk de Indian die een wereldsnelheidsrecord vestigde. Het hele verhaal is verfimd als “The Worlds Fastest Indian”. Lekkerbekken bij dat oude materiaal!
Vandaag lag er weer een mooie rit voor me klaar en deze keer ging ik naar het uiterste punt van het Zuid-Eiland. “Slope Point” zoals het hier zo mooi heet. Het is ook de plaats van de ergste scheepsramp ooit in Nieuw Zeeland. Op 9 April 1881 verging hier de SS Tararua op weg naar Bluff, Hobart en Melbourn met man en muis. 131 mensen verloren hier het leven.
Na terugkeer had Bes een pond van de beste blauwe kabeljauw voor me klaar liggen. Hij was vanochtend gaan vissen met een vriend en had voor mij een mooi maaltje apart gelegd.
Met nasi goreng smaakte ikan goreng uitstekend. Ik geniet nu ook weer van het zelf koken, natuurlijk met een glaasje witte wijn in de hand.
