Vandaag had ik niets anders te doen dan te wachten tot kwart voor zes om met de excursie naar de gloeiwormen te gaan. Heel vroeg óf erg laat zijn de beste opties omdat dan de meeste tourbussen al weer op de terugweg zijn naar hun beginpunt. Een eindje rijden door het eindeloze landschap was de enige optie om de tijd te doden. Zwemmen in het meer was géén optie! Zandvliegen steken je lek, gelukkig heb ik er tot nu erg weinig last van gehad. Misschien helpt de witte wijn ;).
Een half uur voordat de boot naar de grot aan de andere oever van het meer zou vertrekken parkeerde ik de auto op de parkeerplaats. Het grootste probleem van vandaag was eigenlijk dat de boot niet wilde starten en daardoor staken we een kwartier later dan gepland van wal. We namen de kortste weg naar de grotten waar de gloeiwormen leefden.
In die grotten mag er absoluut niet worden gefotografeerd en er wordt zelfs gedreigd met gerechtelijke stappen mocht het toch gebeuren. Helaas kon ik het niet laten en ik heb toch het risico genomen. Samen met Theo Verhoeks, een Nederlandse Canadees, hield ik de gids voor de gek zodat ik toch foto’s kon maken. Het enige wat ik over de excursie naar de gloeiwormen wil zeggen is eenvoudig. Het was voor mij persoonlijk de nz$ 63,- niet waard!
Het eerste wat in me opkwam was: “Oh my god, it’s full of stars!” Uit de film “2001: A Space Oddity”
Maar het hadden net zo goed kleine blauwe LED-lichtjes kunnen zijn! Ik kan heel goed begrijpen waarom er geen foto’s mogen worden gemaakt! Eenmaal een foto gezien van de “Te Anau Glowworm Caves” dan geef je geen geld meer uit om deze wel heel korte grot te bezoeken.
De grootste teleurstelling van vandaag zou nog moeten komen. Alleen, helemaal alleen zat ik in de keuken en at de rest van mijn kerrie van gisteren. De wijn smaakte me ook niet, alleen drinken is nu eenmaal niet zo leuk. Laten we maar hopen dat het morgen weer een betere dag wordt.
