Het was later geworden dan ik had gepland en de eerste fles witte wijn smaakte ook uitstekend. Ik hoop dat het voorboden zijn van wat me nog te wachten staat. Om iets voor acht werd ik de eerste keer wakker. De gordijnen in de dorm zijn van uitstekende kwaliteit en laten geen straaltje licht door. Na het toilet te hebben bezocht ging ik nog even liggen. Dat werd dus uiteindelijk anderhalf uur!
Om kwart voor tien greep ik mijn eerste kop koffie en probeerde mijn telefoon of ik nu op het internet zat. Nee dus! Dat was dus het eerste probleem dat ik nog moest oplossen. Maar eerst moest ik nog wat eten en dat werd een ontbijt sub van Subway met een koffie. NZ$ 6,40 was een eerlijke prijs. Vanochtend had ik mijn geld geteld en ik had al heel wat gespendeerd! Natuurlijk was mijn kamer al tot maandag betaald en ook de NZ$ 70,- voor de telefoonkaart was een stevig bedrag. Een paar flessen witte wijn, en twee biertjes in de Ierse Pub en ik zat al dik boven de NZ$ 300,-.
Aangekomen bij de Telecom shop kon ik niet worden geholpen, ook de Vodafone winkel kon me niet helpen en mijn laatste kans was bij de Apple Shop. En daar was het zo gepiept! In de settings van mijn iPhone moest “internet.telecom.co.nz” worden ingevuld. Nu kon in ongehinderd door Auckland gaan wandelen.
Nou ja, ongehinderd? De heuvels in een stad als Auckland maken het niet echt een stad waar je even lekker ga wandelen. Heuvels die niet voor de trek in Nepal zouden onder doen liggen door de hele stad verspreid. Steile afdalingen worden bijna gevolg door hele steile beklimmingen. Ook in de vele mooie parken die Auckland heeft is het stevig aanpoten.
Eenmaal aan de waterkant werd het allemaal wat gemakkelijker. Toch was het ook vermoeiend, het lijkt wel of mijn in Nepal opgebouwde conditie weer helemaal verdwenen is. Na een heerlijke Maleisische lunch kocht ik nog een goedkoop paar flip-flops en ging op weg naar mijn hostel. Met lood in mijn schoenen beklom ik de heuvel aan het begin van Parnell road, ik werd zelfs ingehaald door een oude vrouw die haar hondje uitliet.
Gisterenavond was er een kaart besproken in de groep. Het ging over de “BBH kaart” die flinke kortingen zou geven op heel veel zaken zoals bezienswaardigheden en hostels. Een korte blik op de website haalde me over en daar vloog weer NZ$ 45,- uit mijn zak. Maar wel met de wetenschap dat het veelvoudige van dat bedrag zou worden uitgespaard.
Na twee dagen was ik dus klaar met de belangrijkste voorbereidingen en ik kon me nu op het plannen richten. Ik boekte nog wat hostels vooruit en dronk heerlijke witte wijn op de veranda van mijn hostel.
Morgen sta ik echt vroeg op om een boottocht naar een vulkanisch eiland te maken. De eerste korting is morgen dus al meteen binnen!
