Osaka (Cote House) 406), donderdag 22 februari 2024
De afgelopen dagen waren absoluut geen prettige dagen! Periodes van lichte regen afgewisseld door periodes met buien. Het is niet anders. Gelukkig zijn we voor een langere tijd op reis want slecht weer tijdens een vakantie van twee weken is natuurlijk deprimerend.
We brengen de dagen in het hotel door in een natuurlijk ritme. ’s Morgens bak ik altijd een omelet voor ons ontbijt die we op een sneetje wit brood met twee plakjes ham verorberen. Helaas kunnen we niet door het raam naar buiten kijken hoe het slechte weer zich ontwikkeld.Noem het vreemd maar eigenlijk is het wel logisch. In Japan hebben de appartementen figuurglas in de kozijnen. Licht wordt gewoon doorgelaten, vanaf de buitenkant zien ze alleen onherkenbare schimmen door de ruimte zweven. Het voordeel is dat je geen vitrages, en soms ook overgordijnen, nodig hebt. In het begin vond ik het heel vreemd maar met elke dag die verstrijkt krijg ik er meer begrip voor. Het is de beste oplossing voor de woontorens die soms maar enkele meters van elkaar staan.
Ik loop af en toe naar het “rookbalkon” om te zien of het weer toelaat of ik boodschappen kan gaan doen zonder nat te worden. Er staan een dozijn paraplu’s in het portiek van het hotel in de paraplubak maar ik vind een paraplu een verschrikkelijk ding dat ik met grote zekerheid altijd weer vergeet mee terug te nemen. Dus kies ik er liever voor om een beetje nat te worden.
Tijdens de droge periodes ontsnap ik snel uit het hotel met een elektronische boodschappenlijstje op mijn iPhone naar de Life Supermarkt om boodschappen te doen. Elke middag en avond uit eten is leuk wanneer je twee weken op een Grieks eiland verblijft maar in onze situatie is een lunch van verse sushi uit de supermarkt een prima, en een betaalbaar, alternatief.Dat laatste zal menig wenkbrauw oplichten! Ik heb het al vaker geschreven, Japan blijkt tijdens ons verblijf een ongelofelijk goed geprijsde vakantiebestemming nu de Japanse yen stevig is gedevalueerd. We praten er bijna elke dag over om Japan volgend jaar weer te gaan bezoeken.
Zodra ik ’s middags de kans krijg om te gaan wandelen neem ik die met twee handen aan. Gewoon wild wandelen in de stad met de ogen wijd open om alles goed in me op te kunnen nemen. Linksaf of rechtsaf wanneer het gevoel of intuïtie het mij ingeven. Op en van deze middagen passeer ik een open garage onder een klein appartementengebouw aan de oever van een rivier. Een witte Bentley en een rode Ferrari staan broederlijk naast elkaar. Gepoetst tot in de perfectie en ongetwijfeld gereed om een ritje door de stad of de heuvels rond Osaka en Kioto te gaan maken.Aan een andere rivier, Osaka wordt doorkruist door meerdere waterwegen, wordt mijn interesse gewekt door een modern architectonische parel. Het is het “Osaka Science Museum”. Misschien moeten dit museum maar eens gaan bezoeken wanneer het slecht weer is?
Nu ik dit heb geschreven bedenk ik me dat we echt geen zin hebben om door de regen naar een museum te gaan. De kans dat we gaan met goed weer is ook niet erg groot! Met goed weer gaan we liever wandelen in de heuvels rond Osaka en Kioto om de tempels en altaren bezoeken om de Japanse cultuur op te snuiven.
Het is vandaag aangenaam weer met weinig wind. De wollen muts blijft in mijn jaszak en ik slenter door de brede schone straten van Osaka. Wat me het meest opvalt in de stad met met ruim 2,7 miljoen inwoners dat het er niet druk is. Of dat het niet druk aanvoelt, welke van de twee?Een kort onderzoek heeft me geleerd dat het bezit van een auto in Japan erg kostbaar is. Een ritje van 100 kilometer op de tolweg kost je zomaar € 95,-. En dan moet je ook nog terug en betalen voor het publieke parkeren omdat er maar heel weinig privé parkeerplaatsen zijn in de bebouwde gebieden.
Het is me na het korte onderzoek duidelijk waarom de “Osaka Metro” in de grotere regio Osaka dagelijks 13 miljoen treinpassagiers vervoert! Dat zijn alle Nederlanders zonder de ongedocumenteerden, elke dag. Het openbaar vervoer is hier schoon, efficiënt en goedkoop. Daar dromen de milieu-wappies in Nederland van! Helaas denkt de vaderlandse overheid dat ze het wiel opnieuw moeten uitvinden in plaats van een goed werkend systeem uit het buitenland te kopiëren.
‘Weer of geen weer, waar gaan we vanavond eten?’Het maakt ons niets uit want om de hoek op vijf minuten afstand van het “Cote House” hotel is er een filiaal van de “Nakau” restaurant keten. Fastfood op zijn Japans zou in Nederland ook ongetwijfeld aanslaan. Het restaurant heeft een Japanse huiselijke sfeer. Het eten is gevarieerd, goed en niet te hoog geprijsd.
Elke avond zitten we, omringt door een dozijn hongerige Japanners, onze kommen rijst, belegd met een mix van roerei vermengt met groente en/of vlees, naar binnen te werken. In Japan is het een ongeschreven wet dat je na het eten zo snel als mogelijk je plaats in het restaurant verlaat zodat een wachtende ook zijn maaltijd kan nuttigen.
Zo leven we van regendag tot regendag totdat Pluvius de sluizen van de hemel weer heeft gesloten en wij droog op avontuur kunnen in de Japanse cultuur.
