Net een dag op pad en nu al een rustdag. Het moet ook wel, ik voel me een beetje katerig van dat lauwe Thaise bier met ijsklontjes. Ik kom dus heel langzaam op gang en ga zo tegen de middag, na eerst wat geschreven te hebben, maar eens op zoek naar wat te eten. En dan merk je meteen dat je niet in een toeristengebied bent. Brood is moeilijk te vinden en het enige wat er dichtbij komt is een soort rolletje kebab van de KFC.
Dat rolletje ruikt ranzig maar ik kan nu niet zeggen dat het slecht smaakt. Het andere nadeel buiten de toeristengebieden is dat de light frisdranken hier nog niet zijn doorgedrongen. Alles wat je hier uit een flesje of blikje drinkt is mierzoet en tot de rand toe afgesuikerd, dus ik moet het wel met een flesje lauw drinkwater doen.
Gelukkig voel ik me wel met elke hap van het ranzig ruikende rolletje weer opknappen en nadat ik een Thais verjaardagsfeestje, aan de tafel naast me, heb geobserveerd ben ik klaar om de brandende zon in te stappen. Ik kijk over mijn schouder naar de haast onaangeroerde verjaardagstaart. Verspilling heeft in Thailand ook zijn intrede gedaan!
Tussen de happen door heb ik ook eens in de Lonely Planet gelezen wat er zo allemaal te zien is in Chantaburi. Het mag vreemd in de oren klinken maar ik ben hier zeker al meer dan twintig keer geweest en steeds om te rusten, lekker te eten en een paar biertjes met goede vrienden te drinken. Van de stad heb ik nog helemaal niets gezien of ik moet er op de motor langs zijn gereden. Dus het wordt tijd om hier eens wat verandering in te brengen.
De oude binnenstad is niet zo groot en wordt overheerst door Chinese invloeden die zijn meegebracht door de Vietnamezen aan het begin van de vorige eeuw. Veel in Thailand is door de Chinezen beïnvloed zonder dat de Thaise bevolking zich dat realiseert.
Het katholieke geloof is ook ingevoerd door zowel de Fransen, die een tijd de baas zijn geweest in Chantaburi, als de gevluchte Vietnamezen. Er zijn redelijk veel katholieke kerken in Thailand. De Thaise bevolking was in het verleden altijd vrij tolerant wanneer het om het geloof ging. Er is me door verschillende mensen verteld dat de kathedraal van Chantaburi de grootste katholieke kerk is van Thailand. Ik heb daar zo mijn twijfels bij! Daar zal ik later deze reis nog wel eens op terugkomen want in Mukdahan schijnt ook een hele grote katholieke kerk te staan.
Via een voetgangersbrug kom ik in het oude centrum van de stad. Ik ben hier dus nog nooit geweest en het is een aangename verrassing! Aan weerszijden van de oude hoofdstraat langs het water staan nog enkele mooie houten rivierhuizen op palen en aan de andere kant Chinese winkelpanden met duidelijke Vietnamese invloeden. Niets zoals je bij de Straits Chinezen in Penang of Malacca ziet. Gelukkig zien ze hier nu ook in dat het behoudt van deze oude gebouwen noodzakelijk is. Er is ook mooie nieuwe en oude muurkunst te zien.
En dan loop ik zomaar tegen een fantastisch staaltje Chinese en Thaise geloof fusion aan!
Een tempel met invloeden uit beide culturen. Ondertussen heb ik Jim aan de telefoon gehad en we spreken af om samen een ijskoffie Thaise stijl te drinken. Ik weet zeker dat jullie om dit plaatje wel moeten lachen!
Typisch Thais, simpel en functioneel! En zo komt er een einde aan mijn wandeling door Chantaburi en ik zoek de koelte van mijn hotelkamer maar weer op. Even de foto’s nakijken, een paar stukjes schrijven en nadenken over morgen. Wat gaan we morgen doen? Die vraag neem ik mee naar het avondeten bij Steak 49!
Gelukkig heb ik geen moeite met het bestellen. Spaghetti met basilicum en zeevruchten aangevuld met broccoli met garnalen en weggespoeld met een paar grote Leo bieren. Een maal voor koningen en keizers! Ik heb een grote trek.
Nog voordat ik vertrek knabbel ik bij het laatste biertje een bordje kippenvleugels weg!
En zo neem ik die ene moeilijke vraag ook weer mee naar de hotelkamer. Wat zal ik morgen gaan doen? Na lang wikken en wegen, ik wordt zelf alweer een beetje moe van mijn besluiteloosheid, besluit ik om morgen richting het noorden te gaan. Ik heb al heel lang een plan voor een motorrit in mijn hoofd en nu moet het er maar eens van komen.
Ik dacht voor een moment nog aan het strand maar ik haat het strand zoals ik omga met verse lever. Ik moet er gebakken niets van hebben tenzij verwerkt in paté of leverworst! Misschien later deze reis nog foto’s van helder water en te dikke mensen in te kleine kleding.
Na al het gereken van de eerste twee dagen ben ik tot de volgende conclusie gekomen: “Bezuinigen is de lichtste vorm van zelfmoord”.
M.a.w., ik stop meteen met het omdraaien van elk dubbeltje want dat tast 100% zeker je beleving van het ultieme moment aan!
