Vandaag was het dus écht heel vroeg op. Ons bezoek aan Disneyland Hong Kong zou voor Lyka het hoogtepunt van deze reis moeten worden en moet je er wat extra's voor over hebben! Net na zes uur, in het schemer, maakten we opnieuw de gang naar de MacDonald's om de hoek. Hong Kong was nog in een diepe slaap. Het is dus niet helemaal waar dat het hier 24/7 een drukte van jewelste is en dat de stad nooit slaapt!
De broodjes gaan ons steeds slechter smaken en met lange tanden bespreken we de mogelijkheid om toch maar een halfje wit en wat "plastic kaas" te kopen.
'Plastic kaas?'
Ja zo noem ik altijd die in het buitenland erg populaire voorbewerkte kaas. Van die plakjes die per stuk in het cellofaam zijn verpakt. Natuurlijk smaken die niet slecht en liggen ze ook op de burgers bij de MacDonald's maar als je net als ik uit een kaasland bij uitstek komt dan heb je liever gewoon echte kaas.
Alles was vanochtend al twee keer gecontroleerd! De batterijen allemaal opgeladen. De lenzen waren schoongemaakt. Creditkaart en contant geld in de zak. Kleding op orde. Niets was aan het toeval overgelaten en kon deze mooie dag verstoren. In alle stilte keken we uit het raam raam van de trein toen deze eindelijk bovengronds was gekomen. De hoge kranen langs de kade aan de haven waren al druk bezig met het laden en lossen van ontelbare zeeschepen. We zouden eerst nog een keer moeten overstappen op het Sunny Bay station.
Een geheel in Disney traditie verbouwde trein bracht ons naar het station van het amusementspark. Het Mickey Mouse silhouette was overal in verwerkt. Het was nog geen half negen en de poorten zouden pas om half tien opengaan.
'Beter te vroeg dan te laat!', en met Lyka's slaapgewoonten viel het me niets tegen dat we al zo vroeg hier waren.
De lucht was stralend blauw en we hadden voldoende tijd om eerst wat foto's te schieten van de weg naar de ingang van het amusementspark. Met elke trein die arriveerde verschenen er meer mensen op het plein om foto's te maken van Mickey Mouse, Goofy en Pluto.
Om iets voor half tien begon de openingsplechtigheid. Ja écht, een openingsplechtigheid! Mickey en Minnie Mouse kwamen voorgereden is een nieuwe oldtimer en hadden de sleutel tot het park bij zich. Twee vrouwen hadden de rechten tot opening gekocht, om hun dochters te verrassen, en nadat de foto's van de familie met de bekendste muizen ter wereld waren gemaakt werd de poort met een blauwe Mickey Mouse geopend.
Lyka was wat langzamer dan ik. Mijn snelheid en kleine voorsprong wilde ik vooral gebruiken om zoveel foto's te maken zonder mensen in mijn beeld. En dat lukte prima.
Het park mocht dan wel geopend zijn maar verder dan de "Mainstreet U.S.A." kwamen we nog niet. Aan het einde was een wit koord gespannen dat precies om tien uur naar beneden zou zakken. De souvenirwinkels links en recht waren wel toegankelijk en ik was Lyka voor de eerste keer kwijt vandaag.
Meisjes van een klein postuur met lang zwart haar zijn erg sterk vertegenwoordigt in een menigte in Azië! Lange blonde Europeanen zijn veel dunner gezaaid dus liet ik Lyka maar naar mij zoeken in plaats van omgekeerd. En ze had me weer snel gevonden.
Elke vijftien seconden riep ze in mijn richting, 'Take my picture!'
Als dit het verloop van de dag zou worden dan zou ik zeker met meer dan duizend foto's thuiskomen! Dus ik remde haar wat af en legde uit dat ik zelf ook wel wat mooie foto's zag. Ze keek me verbaasd aan!
We moesten ook meteen overleggen wat de planning voor de volgorde was! We waren er al snel uit. Om te beginnen gingen we naar "Adventure Land" om de Jungle Cruise te maken.
We zaten als eersten in de boot en hier kreeg ik meteen al het gevoel dat het voor mij ook een leuke dag zou worden. Met mijn "Efteling" ervaring van begin jaren tachtig kan ik niet zeggen dat ik veel ervaring heb met sprookjesparken. De tocht met de boot was opwindend, vol humor, wilde dieren, vuur en hier en daar een paar spetters water. Als dit de norm was voor vandaag dan zou ik me ook prima vermaken hier.
Dat ritje in de boot duurde ongeveer een kwartiertje en na een snelle blik op de kaart slenterden we naar het volgende thema: "Toy Story Land". Onderweg zagen we nog wat mooie dingen maar die show met dans en muziek uit de "Lion King" kon me gestolen worden.
De film "Toy Story" heb ik nooit gezien maar het videospel heb ik wel eens gespeeld. Zo was ik toch een beetje op de hoogte van de hoofdrolspelers in deze uithoek van het park. De attracties waren nog niet officieel geopend maar alles draaide wel om te kijken of er misschien knelpunten waren. Nu hoef je voor je veiligheid niet meteen te vrezen in Hong Kong dus konden we met een gerust hart aansluiten voor de "RC Racer".
De in de vorm van een hoefijzer gebouwde attractie slingert je een paar keer heen en weer waarbij je stevige G-krachten te verwerken krijgt. Helaas moest de camera achterblijven zodat ik geen foto's kon maken. Het engste moment was wanneer je stil kwam te staan en je keek richting de grond. De kooi om je schouders voorkwam dat je naar beneden viel. Maar de hoek die iets meer dan negentig graden was gaf je het gevoel dat je toch viel. Erg opwindend!
De dag was nog maar net begonnen en ik kreeg het steeds beter naar mijn zin. Dat we heel vroeg waren gekomen betekende ook dat er geen wachttijden bij de attracties waren, en dat droeg zeker bij aan het plezier. Voor de volgende dosis adrenaline hoefden we niet ver te lopen. De "Parachute Drop" uit de film Toy Soldiers. En deze keer mocht de camera wel mee omhoog. Het is eigenlijk simpel maar niet minder opwindend. Ze laten je gewoon een paar keer van een meter of vijftien hoog naar beneden vallen! Het mandje met de jongens uit Brunei waren de kers op de taart!
Nu eerst een beker koffie en dan verder naar de bioscoop voor de 3D film. En tijdens het afrekenen kom je dan tot de conclusie dat je hier niet het vel over je oren wordt getrokken. OK! De entreeprijs is redelijk maar de prijzen voor de versnaperingen in het park zijn meer dan redelijk en daar kunnen ze dan in Nederland nog heel wat van leren. Op een bankje in de zon geniet ik van het gebrande bonen water met een beetje melk. Wat kan het leven toch mooi zijn!
En dan op weg naar "Mickey's PhilarMagic". Een wervelende tekenfilm in 3D die ook bij de meest volwassen toeschouwers de monden open krijgt. Het is verbazingwekkend hoe een getekende vis langzaam de zaal in zwemt en recht voor je neus begint te lachen. Ik heb het reuze naar mijn zin en Lyka is zo blij alsof ze voor het eerst de sneeuw ziet. Helaas kan je van een 3D film geen 2D foto's maken! Maar de film was fantastisch met spetters water, een wind die door het theater wervelde en een Donald Duck die land in een raam aan de achterzijde van de zaal met een bulderende zaal van het lachen als gevolg.
Het loopt al tegen de middag en Lyka bestudeert opnieuw de folder die we bij de kaartjes hebben gekregen. Ze wil nu naar het kasteel van Assepoester!
Het kasteel is aan de buitenkant heel indrukwekkend maar van binnen is er niets te zien en eigenlijk is er helemaal geen van binnen. Mijn meisje is een beetje teleurgesteld en om eerlijk te zijn had ik me er ook wel wat meer van voorgesteld. Wanneer de sprookjes figuren in levende lijve verschijnen is alle teleurstelling alweer snel verdwenen. Lyka gaat op de foto met de bekendste hoofdrolspelers uit vele Disney tekenfilms.
En zo gaan we nu voor de lunch naar het enorme restaurant. Het is nog redelijk vroeg en we hebben al snel een tafeltje op het terras gevonden. Het is een heerlijke zonnige dag vandaag en ik moet er niet aan denken om hier op een regenachtige dag te moeten rondlopen. Mixed Grill en Royal Cheese Burger met twee flesjes Coke Zero. En ook nu valt de prijs weer reuze mee. En misschien is dat ook wel de aantrekkingskracht van de restaurants in Disneyland Hong Kong.
Het zit er nog niet op voor ons! Maar de lunch en het rusten heeft ons rozig en lui gemaakt. Langzaam gaan we naar de foto shoot van de Disney figuren. Het begint nu toch wel wat drukker te worden en de wachttijden beginnen op te lopen. Maar voor dit eenmalige bezoek aan Disneyland nemen we het wachten maar voor lief.
Het wordt ook warmer en het is bijna tijd voor de "Golden Mickeys", een wervelende show met dans en muziek. De meeste tekenfilms van Disney worden nu ook als musical opgevoerd en de "Golden Mickeys" is een aaneenschakeling van de bekendste muziek uit de tekenfilms. Heel mooi en erg indrukwekkend. De airconditioning maakt het prettig om de lunch te laten verteren. Hier kan ik natuurlijk wel foto's maken.
Het is alweer half drie als we richting "Tomorrow Land" gaan. Lyka is vandaag onvermoeibaar maar voor mij begint het nu allemaal een beetje teveel van het goede te worden. De eerste attractie heet "Space Mountain", een achtbaan in het pikkedonker, en dat is dus niets bijzonders. En in het donker kan je natuurlijk ook geen plaatjes schieten! De tweede attractie is weer een topper! In het "Buzz Lightyear Astro Blaster" moet je op buitenaardse wezen schieten! Tijdens de rit schiet je met laserguns en wordt je score bijgehouden, aan het einde wordt je gepromoveerd naar aanleiding van je treffers. Een schitterende rit door een levensecht videospel!
Voor Lyka wil ik nog snel een ritje in "Autopia" maken. Botsautootjes maar dan wat serieuzer. Hoewel we nu meer dan twintig minuten moeten wachten voordat we aan de beurt zijn gaan we toch in de rij staan. En het wachten was niet voor niets! Het was erg leuk en Lyka kon niet stoppen met lachen toen ze zelf voor het eerst in haar leven een auto bestuurde.
Op een terrasje genieten we van een koud drankje en bespreken het vuurwerk.
'Wel of niet wachten?', is de vraag.
We zijn allebei erg moe en hebben weinig trek om een paar uur te wachten tot het vuurwerk begint. Er zijn er veel met een andere mening want de mensen stromen ondanks dit alte tijdstip nog steeds de poorten van Disneyland Hong Kong binnen.
Een laatste ritje met de trein en onze dag zit er weer op.
Het was een schitterende dag geweest die ik voor geen goud had willen missen. Onderweg bespreken we wat we zo allemaal leuk vonden. Voor het eerst laat ik het woord "Efteling" vallen en leg mijn meisje uit dat we niet ver van Zaltbommel ook zo'n mooi park hebben.
Ze wordt stil en vraagt met bloedserieus, 'maar als ik nu geen visum krijg?'
Ik knik bedenkend en ben ook meteen weer terug bij de werkelijkheid.
'Ja, wat moeten we nu in hemelsnaam als ze geen visum krijgt?'
We gaan terug naar vorige onderwerp van ons gesprek en terwijl ze door de meer dan driehonderd foto's op mijn D700 bladert kijk ik uit het raam van de trein. Dit was zeker een hoogtepunt van deze twee weken!
We gaan meteen vanaf het metrostation door naar onze vaste stek aan de haven. Een paar koude biertjes terwijl we genieten van de ondergaande zon.
Het avondeten is laat vandaag en we vallen op de valreep ons bekende restaurant binnen. Kip kerrie, gebakken noedels en inktvis in zwarte pepersaus. Een feestmaal als afsluiting van deze fantastische dag.
Helaas kan zo’n ongelofelijke mooie dag ook plotseling een naar einde krijgen. De bedelbrieven, in de vorm van elektronische berichten, die uit de Filippijnen blijven komen. En deze keer zijn ze dreigender dan ooit. Een mooie dag verpest, een huilende vriendin en een ontevreden aanstaande schoonfamilie. Ik heb er meer dan genoeg van! Het einde is nabij en er moeten keuzes worden gemaakt. Het leven is niet eenvoudig maar zo zit het leven nu eenmaal in elkaar. Mijn vriendin ligt naast me te huilen terwijl ik een gepast Filippijns biertje naar binnen werk. Ook zij zal haar keuzes moeten maken. Half januari is het uur nul, dan moeten we weten hoe we er voor staan. Ik neem nog een slok bier terwijl die kleine naast me al in slaap is gevallen.
