Macau (Sanva Hotel (218))
Er was minder lawaai dan de afgelopen nacht! Ik verwacht dat de meeste gasten dan ook maar voor één nacht hier verblijven. We doen rustig aan en om iets over half negen gaan we weer op de McDonald’s aan. De broodjacht van gisteren was mislukt! We hebben een paar supermarkten bezocht maar in deze noedels en rijstwereld is brood ver te zoeken. Dus wordt het weer het bekende broodje en ook vandaag gaat het weer met veel smaak naar binnen.
Vandaag ook nog wat geleerd van de Chinese toilet gewoontes!
1. Wanneer je een westers toilet als squat toilet gebruikt zorg dan dat de toiletbril naar beneden is en je grote vieze schoenafdrukken achterlaat.
2. Als je urinoir angst hebt en gebruik van het gewone toilet dient te maken zorg dan dat er zeker 60% op de bril en naast de pot beland.
3. Als je al rochelend je keel en luchtpijp tijdens het toiletbezoek wilt reinigen zorg dat de fluimen zo dicht mogelijk bij het putje in de hoek van het toilet terecht komen. De schoonmaakster stelt dit ten zeerste op prijs omdat het haar werk een stuk eenvoudiger maakt.
4. Wanneer je een urinoir gebruikt ga dan zo ver als mogelijk van de pot af staan met een minimum van 75 centimeter zodat je niet in de gemorste urine van de voorganger staat.
Vandaag is het weer iets beter dan gisteren en we kiezen er voor om richting Coloane te gaan. De meest zuidelijke punt van het eiland dat vroeger uit twee eilanden bestond. Er zijn gewoon twee dijken tussen de eilanden aangelegd en de ruimte tussen de dijken is met zand opgespoten. Een mooi staaltje Nederlandse glorie in het verre oosten.
In Coloane heeft de tijd stilgestaan en is er nog geen hoogbouw. Maar dat is alleen maar een kwestie van tijd! Aan de overkant van de smalle strook zout water gaat wel alles de lucht in. China is groot en machtig, de economische groei gaat voor alles. Het half dozijn windmolens op de berg aan de overkant staan er waarschijnlijk alleen maar voor de sier.
Wij gaan dus wandelen in een Nationaal Park. Een vreemde ervaring in deze stadstaat. De meesten zullen waarschijnlijk niet eens geloven dat er hier nog steeds mooie natuur is. De wandeling gaat bergopwaarts naar een enorm beeld van de god A-Ma, die haar naam aan Macau heeft gegeven.
Na een uurtje wandelen passeren we net voor de top van de berg een tempel waar het ongelofelijk rustig is. Er zijn twee andere bezoekers in het enorme complex. Het vegetarisch restaurant is gesloten en het is duidelijk te zien dat de tempel betere tijden heeft gekend.
Eenmaal op de berg wordt het tijd voor een pauze met kaascrackers en koude thee. Wat kan het leven toch mooi zijn! Ik krijg sterk de indruk dat Lyka het ook naar haar zin heeft want ze loopt hardop te zingen en volop te fotograferen.
Na een kwartiertje is het tijd om via een omweg te gaan afdalen naar de nederzetting die “Vila Coloane” heet. In spit in mijn herinneringen en weet nog precies waar ik heb gegeten. In het dorpje aangekomen herken ik meteen het lieflijke kleine groene restaurantje.
Vanbinnen is het nog precies zoals ik me kan herinneren en ook deze keer worden we niet geholpen omdat er geen menukaart is. Ik loop een rondje langs de druk bezette tafels en de baas probeert me zo goed mogelijk te ontwijken.
Ik tik hem op zijn schouders en wijs naar twee verschillende kommen met macaroni en noedels. Hij knikt begrijpelijk, een bewaker van de nabij gelegen gevangenis vraagt in het engels wat we willen drinken.
‘Hete zwarte thee!’, is mijn antwoord.
Enkele minuten later zitten we achter twee grote kommen Chinese minestrone. Lyka heeft een gestoofde varkenskarbonade en ik drie kippenvleugels in kerriesaus die geplaatst zijn op een wolk van macaroni.
Het smaakt heerlijk en de uitbater loopt nu breed door de zaak alsof hij het wiel zelf heeft uitgevonden.
In het kleine dorp zijn er maar enkele bezienswaardigheden. Twee tempels voor de vissers en zeevaarders en een katholieke kerkje. In de tempels zijn de oude walvisbotten indrukwekkend. In de “Tam Kong Tempel” is uit een rib van een walvis een hele bood inclusief bemanning gesneden.
Ik de kleine “Chapel of St Francis Xavier” is het schilderij van de Chinese Maria met het kindje Jezus erg vreemd. Maar eigenlijk maakt het weinig uit want het gaat in het geloof toch niet om de plaatjes.
Vermoeid gaan we terug naar Macau, ik bedoel natuurlijk het vaste land, en drinken een biertje op een heerlijke tweede dag in deze vreemde wereld. Lyka heeft haar maandelijkse routine te pakken en dat verzwakt haar wat af. We doen dan ook rustig aan deze avond. Boven de McDonald’s zijn drie restaurants, wij kiezen voor het Macanese menu. De “Lemon Chicken” is niet echt lemon en de “Fried Noodles with Beef in black bean sauce” ziet er beter uit dan het smaakt.
Maar we kijken terug op een geslaagde dag, morgen doen we het waarschijnlijk rustig aan!