maandag 24 mei 2010

Taiwan, “Kaohsiung, een dag te lang!”

Kaohsiung (San Duo Hotel)

Droog was het dus niet maar er was ook geen zware regen! Dus onze dag naar het eiland viel weer in het water.
Zoals Tettje altijd zo mooi zegt: ‘Je kan alles op je vakantie plannen behalve het weer!’
En zo is het ook! Maar dat maakt het ook wel avontuurlijker én moeilijker. Dus met een lichte miezer regen gingen we gewoon wat door de stad wandelen om te zien of we misschien een foto van iets leuks of ongewoons konden maken.
‘En dus gingen we dieper op het karakter van Kaohsiung in!’
Kaohsiung is op zich geen onvriendelijk stad maar het is ook geen uitnodigende stad. Het is eigenlijk een vreemde stille grote spookstad. Het is totaal anders dan haar grote zus in het noorden. Al wandelend en pratend met haar inwoners probeerden we dieper in haar ziel door te dringen.

Na een flinke afstand met heel weinig foto’s kwamen we weer terug bij het hotel. Het was ons niet gelukt om de raadsels rond de stilte te ontrafelen! Maar wij hadden ons bezoek aan Kaohsiung virtueel afgesloten en morgen zouden we verder trekken!
Was het niet dat het ontbreken van enig interessante onderwerp met tot diep nadenken over het vervolg van onze reis door Taiwan had aangezet. En ik had een nieuw plan gesmeed dat ik met Tettje moest bespreken. Onder het genot van een kop koffie in onze zeer comfortabele hotelkamer gooide ik mijn plan in de groep!
‘Wat vindt je ervan als we hier nog twee nachten blijven en met de bus en/of de trein dagtochten buiten Kaohsiung gaan maken?’
‘Net als we in Japan hebben gedaan’, vroeg ik aan Tett.
Tettje dacht enkele momenten diep na en antwoordde, ‘Dat lijkt me een goed idee!’
‘Maar laten we dan wel het hotel voor volgend weekend boeken?’, ging hij verder.
Daar waren we het dus over eens en ik opende mijn MacBook en boekte meteen het hotel in Tainan voor vier nachten. Ik ging nog verder. Ik boekte ook meteen het hostel in Taipei voor onze laatste nachten in Taiwan. Nu hadden we nog maar vier nachten over die ingevuld moesten worden. Maar dat zou geen problemen moeten geven!

De regen was ondertussen ook gestopt en we gingen voor de laatste keer op pad in Kaohsiung. Het was al bijna half vier maar dat maakte ons niets uit. We gingen nog één keer naar het oude gedeelte van de stad. In één of andere hoek is er een kunstenaars enclave gemaakt waar moderne kunst vermengd wordt meer traditionele kunstvormen.


Zelf nam ik daaraan actief deel toe ik dit tafereel aantrof in de goot langs de weg!

Handschoen en bloem in de goot


En zo was ons verblijf in Kaohsiung onverwacht met twee nachten verlengd.Morgen gaan we naar het platteland om wat oorspronkelijke bevolking te zien.
Copyright/Disclaimer