Na vijf en een half uur slapen ging de wekker en het licht aan! Tettje en ik waren binnen tien minuten klaar en liepen we bepakt en gezakt de trap af om snel een kop koffie te drinken en te wachten tot de rest van de groep er was. Er stond al een taxi te wachten maar die bleek niet voor ons te zijn. Die was voor een andere groep die een binnenlandse vlucht naar Kaohsiung nam.
Tot onze grote verbazing was iedereen ruim op tijd. Ze waren zelfs zo vroeg dat we om vijf over zes al richting de 7-11 reden om het proviand voor vandaag in te slaan. Brood, bagels met bosbessenjam, frisdrank en groene thee waren de brandstof die ons moest helpen om de 18 kilometer van vandaag zonder problemen af te leggen.
De taxichauffeur liet ons eerst de bushalte zien vanwaar we de bus terug naar Hualien moesten nemen. De rit in de taxi naar het startpunt, Tiansiang, was al adembenemend! Probeer je eens voor te stellen hoe het is om door de kloof te lopen? Op plaatsen mider dan honderd meter breed en op andere plaatsen meer dan zeshonderd meter diep! Het was beter dan we ons ooit hadden kunnen voorstellen. Nog moeilijker is het om te beschrijven! Ik wil me er niet eens aan wagen! Maar dit zijn de foto’s van onze wandeling.
Na een kleine dertig kilometer wandelen, jullie lezen het goed, een kleine dertig kilometer kwamen we vermoeid aan bij het “Taroko Gorge HQ”. Ik had net genoeg tijd om wat te drinken te kopen voordat we op de bus terug naar Hualien stapten. We waren zo moe van onze wandeling dat mijn ogen dichtvielen. Maar we waren blij en trots dat we de tocht zonder problemen tot een goed einde hadden gebracht. Na een korte rust gingen we weer op pad om te eten en de goede afloop te vieren. Het was een dag geweest om nooit meer te vergeten!
