Heerlijk geslapen op deze fantastische matrassen. We waren maar met zijn drieën op de kamer maar de oordoppen gingen uit voorzorg toch in. De matrassen waren niet de enige verandering! Het ontbijt zou deze drie dagen in Hualien ook anders zijn! De McDonalds was veel te ver weg en om eerlijk te zijn waren we het ontbijt van een broodje ei ook alweer tegen gegeten. Terwijl we gisterenmiddag zaten te genieten van een kop koffie bij de McDonalds viel mijn oog op een bakker tegenover het fastfood restaurant. Een korte blik op de uitgestalde heerlijkheden in de etalage was genoeg om nar binnen te stappen. Een zak met zes mini krentenbollen was het doel, en die zes krentenbollen waren nu ons ontbijt. Samen met een kop koffie waren ze een welkome afwisseling op het ontbijt bij de gouden bogen.
We waren al wel bekend met het feit dat hier in Hualien heel weinig te doen was. Er is sowieso weinig te doen aan de oostkust. Er ligt een ketting van karakterloze nieuwe moderne industriesteden die weinig te bieden hebben. Voor ons was het meer een rustdag en een dag van voorbereiding op onze tocht door de “Taroko Gorge”.
Maar we trokken er toch op uit want wij zijn nu eenmaal niet van het type om nutteloos binnen te blijven zitten. De zon brandde op onze hoofden en zodra we de nu voor ons bekende spoorwegtunnel gepasseerd hadden dronken we eerst weer koffie in de koelte van de airconditioning. Voor een kort moment keek ik in de reisgids maar er was niets nieuws te vinden.
Langs de rivier was het leuk wandelen met een uitzicht op de bergen die achter de stad lagen. Het viel ons wel meteen op hoe rustig het in Taiwan is. Deze stad is op dinsdagochtend rond elf uur een spookstad.
‘En hoe komt dat?’
‘Helaas moet ik jullie het antwoord op dit moment verschuldigd blijven.’
Er was niemand langs de rivier, er was niemand op de dijk langs de zee en er was niemand meer in de tempel of op de markt. De stad met haar lelijke witte betegelde gebouwen is ook niet fotogeniek. Er bleef dus maar weinig over en van het weinige dat ik de moeite waard vond zijn hier de foto’s.
Een beetje rusten en lezen over de tocht van morgen tot aan het avondeten. We dronken een biertje op de stoeprand bij een Family-Mart. Tettje had een restaurant op het oog en ik kon me daar wel in vinden. Het was zo goed dat ik twee gerechten naar binnen werkte.
Net voordat we naar bed gingen werden we aangesproken door de eigenaar van hostel of we alsnog de taxi naar de “Taroko Gorge” wilde delen. Ik begreep eerst niet waarom ze me opnieuw hierover aanspraken. Ze waren bekend met onze plannen en eerder vandaag lagen die niet in lijn met de andere gasten. Om de kosten te drukken hadden de drie anderen hun plannen aangepast.
Dat was dan duidelijk! Morgen om half zes op om om half zeven met de taxi te vertrekken. Voor twee Euro per persoon hadden we een uur aan extra tijd gewonnen.
De ene dwarse. Dat ben ik!
