En zo was er dan na ruim twee weken in Azië/Thailand de eerste rustdag, echte rustdag.
De dag begon met eens flink uitslapen en het hergroeperen van de rugzak. De vuile was werd afgeleverd bij de wasserij en de kontakten met het thuisfront werden vernieuwd. Het dagboek en de Lonely Planet werden bijgewerkt. Even bellen naar Nederland en een lange e-mail sessie naar veel vrienden. Maar het belangrijkste van vandaag was ruimte! We waren allebei aan een dag alleen toe en na het ontbijt namen we afscheid.
Mijn dag bestond uit rondhangen in de stad. Eten en koffie drinken. Ik noem het geen verveling maar omdat je weinig anders te doen hebt ga je toch winkelen of in ieder geval kijken of je iets interessants kan vinden. Nieuwe muziekcassettes of een wereldontvanger, zo kon ik tenminste naar de Nederlandse Wereld Omroep luisteren in den verre. Niets van dat alles werd gevonden of gekocht en na een dag lummelen stapte ik aan het einde van de middag het guesthouse weer binnen waar mijn reisgenoot ook net was gearriveerd.
Het oude verhaal over de gezelligheid kwam weer boven water en dat betekende dat voor mij de gezelligheid meteen weer weg was. Ik gaf wat toe en we aten in een restaurant met een leuke tuin. Het was wel zaterdag vandaag en dat betekende dat er Engels voetbal op de TV was. Ik wilde dus iets sneller teug naar het “Pitamorn Guest House” dan normaal en tegen al mijn verwachtingen in was Marieke het daar mee eens. Ik haalde mijn wenkbrauwen op maar besteedde er verder geen aandacht aan.
Bij aankomst in het guesthouse kwam de aap uit de mouw. Ze had een flesje “Mae Kong Whisky” gekocht om samen gezellig met mij op de kamer te legen. Toen ik vertelde dat ik samen met een Engelsman naar het voetbal zou kijken was ze natuurlijk niet blij. Ze was eigenlijk heel kwaad.
Na afloop van de wedstrijd ben ik gaan slapen en het is toen allemaal fout gelopen. Ik vind het heel jammer want mijn reisgenoot zal nooit meer dezelfde zijn.
Na deze rustdag gaan we morgen verder naar “Chiang Mai” vanwaar Marieke een trekking gaat maken en ik alleen achterblijf om enkele van mijn dromen te vervullen.
