Pattaya (Nakorn Siam Boutique Hotel) 610), zondag 8 oktober 2023
Een dagelijks verhaal? Soms gebeurt er op een dag zo weinig dat ik enkele dagen in een verhaal samenvat en dat gebeurt nu voor de eerste keer. Dat we innerlijke rust hebben gevonden mag duidelijk zijn en dat is alleen maar fijn. Geen, of heel weinig stress, is nu eenmaal goed voor een mens.
Ik haal op deze zaterdag de eerste broodjes bij de bakkerij om de hoek en zet ook zelf koffie met behulp van de net aangeschafte waterkoker. Heerlijk en zeer eenvoudig. Hollandse koffie in een Hollandse koffiefilter. Een paar stukken Som Oh, een tropische variant van de grapefruit en een kleine banaan als fruithapje voor de dag en het goede en heerlijke ontbijt is verleden tijd. Lyka is druk bezig met haar sociale media en ik moet in mijn hoofd een lijstje maken met belangrijke zaken die we nog moeten afhandelen voordat we met de motor op pad kunnen.
Wat is beter dan diep na te denken tijdens een ontspannende wandeling? Ik kijk over mijn schouder naar het “Nakorn Siam Boutique Hotel”. Ik zie de plastic stoel op het balkon staan en vanachter het gordijn zwaait Lyka naar me. Het is een prima hotel, op een prima locatie voor een uitstekende prijs. Hoe lang nog? Want dat kan morgen zo maar anders zijn in Thailand.
Ik orden mijn gedachten en maak een voorlopige planning voor onze taken. De extra lange wandeling van ruim zeven kilometer laat me niets nieuws zien maar dat maakt het allemaal niet minder treurig. Gelukkig zijn er ook nog ondernemers van verschillende nationaliteiten die een grote aantrekkingskracht op hun landgenoten uitoefenen en door goede kwaliteit en veel gezelligheid hun zaken draaiende kunnen houden. Hoe verder je van huis bent des te meer de mensen met dezelfde nationaliteit elkaar opzoeken.
In de zon drogende speklappen zijn een plaatje waar ik niet aan voorbij kan gaan. Het is typisch voor Thailand! En geen vlieg in de buurt te bekennen! In het correcte westen zouden hele bevolkingsgroepen zich er aan storen en via de rechter een verbod proberen af te dwingen! Niets van dat in een wereld die nog steeds draait op gezond verstand.
Het is al over twaalven wanneer ik weer de kamer binnenstap en veel van mijn gedachten heb geordend. Er zit lijn in de komende paar dagen en ik ga hindernis per hindernis benaderen en bekijken. Het enige dat op dit moment vaststaat is dat we op donderdag 12 oktober uit het hotel moeten vertrekken.
Lyka komt met het fantastische idee om voor de eerste keer Massaman te gaan eten bij het “Dang-Dom” restaurant aan de Pattaya Klang. En wat smaakt dat specifieke gerecht daar ongelooflijk goed! We moeten steeds lachen omdat we uitkijken naar de aankomst van een vriend van ons over een paar weken die voor de eerste keer naar Zuidoost-Azië komt. Het echte Aziatische eten zal echt een openbaring voor hem worden!
Ik ben vandaag wat aan de late kant met mijn bierdrinken en mede daardoor vertrekken we ook later dan normaal naar het restaurant voor ons avondeten. De andere reden was de ontmoeting met een oude bekende, Kevin uit Ierland die met zijn 81 jaar een taaie rugzakartiest mag worden genoemd, die ik wel even moest spreken en natuurlijk een biertje mee moest drinken. Ik geef het je te doen, hij gaat met zijn 81 jaar nog steeds gewoon twee maanden in de vroege winter naar Thailand.Het is pas tien voor acht wanneer we bij “The Captain’s Bar” arriveren voor de Thaise gerechten waar we de hele dag echt naar uit hebben gekeken. Ik kan op zijn minst stellen dat we zeer verrast zijn dat het restaurant op een zaterdagavond al om acht uur sluit. Om half acht nemen ze de laatste bestellingen op. De uitleg van de eigenaar en zijn vrouw zijn begrijpelijk dus gaan we voor deze keer teleurgesteld ergens anders eten.
“KISS Food & Drink” is een monument in Pattaya waar je al lekker kunt eten zolang ik me kan herinneren. Het is nog geen hoogseizoen dus hier is het ook minder druk dan we hebben verwacht. Voor Lyka een Pad Thai en voor mij de Clubsandwich. Een zeer goede prijs/kwaliteit verhouding maakt ook deze maaltijd heel aangenaam. De zaterdag zit er in ieder geval op en morgen wordt het een rustige maar niet minder belangrijke zondag!Ook op deze eerste zondag in het verre Thailand ben ik om zeven uur weer paraat en ik kan met een gerust hart stellen dat ik geen enkel probleem heb met de jetlag. Lyka blijft nog lekker liggen en ik geniet van de frisse ochtendlucht en twee bekers sterke zwarte koffie op het balkon. Broodjes kaas en ham gaan er in als pap en na een wandeling van opnieuw zeven kilometer in de zachte ochtendzon kom ik weer fit terug op de kamer om Lyka op te halen voor de lunch.
Vanzelfsprekend gaan we weer naar de Big C omdat we nog wat boodschappen moeten doen en omdat het aanbod en de variatie van de geboden gerechten fantastisch is. Lyka neemt de vis in verse gember en voor mij de gebakken pittige spaghetti met Moo Gob. Het gedroogde en gefrituurde varkensvlees dat ik gisteren langs de straat heb zien liggen drogen!Mijn motor heeft bij mijn Australische vriend Paul gestald gestaan en vandaag wil ik een poging wagen om de motor op te halen. Het is ingewikkelder dan het zou moeten zijn. De broer van zijn vrouw moet met de de sleutels van het huis en de poort komen zodat ik binnen mijn spullen en de helm van Lyka kan pakken.
Het begint met een telefoongesprek in het Thais van mijn kapster met Um, zoals die jongen heet. Wanneer hij eindelijk in de gaten heeft wat er aan de hand is krijg ik de opdracht om te wachten want hij moet eerst contact met zijn zus in Australië opnemen en om haar goedkeuring vragen. Twintig minuten later belt hij terug met de mededeling dat hij om vier huur bij het huis van Paul zal zijn.
Ik ben blij dat het toch nog zo soepel is gegaan. Hij is er om iets over vier en als eerste wil ik weten of de startmotor nog wel ronddraait. En ja hoor, benzinekraan open, choke open, een druk op de knop van de startmotor en enkele ogenblikken later komt de eencilinder grommend tot leven. Een grijns van overwinning verschijnt op het gezicht van Um in zijn oranje motortaxi hesje. Alsof hij het zelf bedacht heeft!
Motorrijden verleer je nooit en het gevoel van een grommende tweewieler tussen je benen kun je niet beschrijven aan de bestuurders van elektrische voertuigen. Ik rij meteen maar even langs de benzinepomp om een paar liter verse brandstof in te nemen. Ook hier moet ik meteen weer aan de verenigde emiraten van Europa denken. Dertig baht voor een liter benzine, zeven en zeventig eurocent! Ook hier in het verre oosten wordt er dan ook nog geld aan de brandstof verdient!
Onze dag zit er op omdat we onze kamer, met het fijne balkon, vandaag niet meer verlaten. Ik heb wat koude biertjes in de kleine koelkast en op deze zondag bestellen we pizza’s bij “The Pizza Company”.
Helaas is de nieuwe varkensvlees variant uitverkocht en moeten we noodgedwongen twee keer de oude bekende “Chicken Trio” bestellen. Ze smaken in ieder geval uitstekend, zeker met een ijskoude fles Singha bier die ik nog even snel heb gehaald in afwachting van de aankomst van de twee pizza’s. Ons eerste weekend zit er op en ik heb gemengde gevoelens. De vorige keer toen we hier waren wilde ik zo snel als mogelijk uit Pattaya weg en nu heb ik het gevoel dat ik hier best nog wel een week wil blijven. Het kan snel verkeren en niets is zo veranderlijk als een mens.
