Thailand: Wat Lan Khuad

Sisaket (Boonsiri Boutique Hotel) 413), zaterdag 28 oktober 2023

Vijf nachten staat gelijk aan vier dagen dus na de lange wandeling van gisteren wil ik het vandaag eigenlijk wat rustiger aan doen. Maar er zit ook nog een addertje onder het gras. Morgen is het namelijk een Boeddha dag, “Pavarana day”. Het is het einde van de Boeddhistische lente en gelijkertijd het officiële einde van de meteorologische regentijd. Dat wil niet zeggen dat het klimaat meewerkt maar met de goddelijke hulp van de heer Boeddha zal het wel goed komen.
Door die Boeddhistische feestdag mag er op zaterdagavond van middernacht tot zondagavond middernacht geen alcohol worden verkocht. Zelfs Heineken 0,0 blijft in de koelkast! Dat betekend dat wij morgen ook heel weinig kunnen gaan doen en dat deze zondag nu ook als een verplichte rustdag word gezien
Laat ik nu ook een nieuwe, en voor mij onbekende, online route maker heb gevonden in de vorm van “http://www.plotaroute.com". Ik heb twee routes uitgezet waarvan de eerste vandaag wil gaan testen.
We gaan met de motor op weg naar de zeer opmerkelijke tempel met de naam “Wat Lan Khuad”. De eerste kennismaking met de route die ik op mijn oude Garmin Oregon 400t heb gezet is verbazingwekkend goed. De afslagen worden op tijd aangegeven en ook de kaart zoomt automatisch in om de afslag visueel zo duidelijk als mogelijk te maken.
Het is ongeveer 60 kilometer enkele reis en na een kilometer of dertig houden we noodgedwongen onze eerste pauze in een van die karakteristieke huisjes langs de weg. We merken dat we ons hier echt in een uithoek van Thailand bevinden. Er zijn weinig winkeltjes waar we een koel drankje kunnen kopen.
Na zestig kilometer stop ik zeer tevreden op het tempelterrein. De route loopt perfect op mijn oude GPS en tot nu toe heb ik nog geen problemen kunnen ontdekken. In het eerste paviljoen zie ik een monnik die zijn was zit te doen. De man in het oranje is iconisch voor Thailand. In andere landen zijn de monniken te herkennen aan gewaden in een andere kleur. En in tegenstelling tot wat menigeen verklaard bestaan er ook vrouwelijke monniken. Vaak in een maagdelijk wit gewaad.
Ik heb in het verleden deze tempel al een keer bezocht dus ik weet waar ik naar sta te kijken. Het totaalbeeld is wat vreemd maar tegelijkertijd ook heel bekend.
We zijn hier bij de “Wat Lan Khuad” wat vrij vertaald “de Tempel van een miljoen flessen” betekend”. En dat is het ook. Alle tempelgebouwen en paviljoens zijn bedekt met glazen (bier)flessen in verschillende kleuren.
Zelfs de vloeren zijn belegd met bodems van glazen (bier)flessen! Het is vreemd om op de vooravond van een Boeddhistische feestdag zonder alcohol een tempel te bezichtigen die belegd is met tienduizenden (bier)flessen.

Het is nog geen twaalf uur wanneer we het tempelterrein verlaten op zoek naar een bordje rijst. Na een kwartiertje te hebben rondgereden in “Khun Han” kunnen we alleen maar concluderen dat in deze uithoek van Thailand iedereen thuis eet! Zelfs in de buurt van de overheidsgebouwen kunnen we geen gekookte korrel rijst vinden!

We rijden in een ruk de zestig kilometer terug om tot de ontdekking te komen dat ons vaste stekkie voor een bordje rijst in Sisaket ook is gesloten! Dat wordt dus 7-11 magnetron maaltijden voor de lunch! Ik haal ook nog even acht grote flessen Leo bier om er zeker van te zijn dat ik morgenavond op de hotelkamer van een biertje kan genieten.
Gelukkig is de fantastische avondmarkt bij het treinstation van Sisaket gewoon open. Op de heenweg naar een tafeltje onder een licht bewolkte hemel kopen we onderweg twaalf stokjes saté en een gegrilde vis in een korst van grof zout. Twee bordjes gebakken rijst en een koude fles Leo bier maken onze maaltijd compleet.
Het smaakt ons goed zoals altijd. Het is alleen jammer dat Jan er vanavond niet bij is wegens de sportavond. We zien Jan maandagavond weer voor een gezamenlijke maaltijd.
Op de terugweg maakt Lyka foto’s van het Thaise “Street Food” zoals dat door heel Thailand op deze avondmarkten wordt aangeboden. Dit is de afdeling “Insecten en Larven”, niet voor iedereen weggelegd maar wel altijd druk.
Meer bekende snacks die allemaal worden gefrituurd en daarna worden overgoten met een zoete chilisaus. Er is ook een andere, gevaarlijk pittige, saus die wij westerlingen maar beter links kunnen laten liggen.
Er zijn ook traditionele Thaise gerechten die worden gegeten met gekookte rijst en aangevuld met een gegrilde vis of een stuk kip. Alles wat je hier ziet uitgestald zijn heerlijkheden. Je begrijpt ook meteen waarom het hier elke avond druk is en haast niemand hier in Thailand ’s avonds achter het fornuis staat.
Thaise sushi, mierzoete desserts en gestoofde nek van een eend. Het assortiment is breed en smakelijk. Vergeet nooit wanneer je in Thailand met dit soort markten en haar eten wordt geconfronteerd:

Zij worden er niet ziek van dus ik wordt er ook niet ziek van!

Je moet alleen alle moed verzamelen om het onbekend te proberen.
De fotografen aan het werk! Het was weer een leuke dag vandaag!