Roi Et (MGrand Hotel) 415), zondag 22 oktober 2023
Roi Et, ik heb de plaatsnaam in het verleden vaak horen vallen maar ik ben er nooit geweest. Ik zocht een doel voor vandaag op ongeveer 200 kilometer van Nang Rong en zo viel de keuze op het voor mij onbekende Roi Et.
Lyka is na een nachtje slapen en een klein ontbijt weer redelijk fit en ik ben ook weer opgewekt om het onbekende met een open vizier tegemoet te treden. Een half uurtje later dan normaal bepakken we de motor en gaan we op pad. En eigenlijk gaat het al vanaf het begin fout!
Ik verzuim de benzinetank te vullen bij het eerste benzinestation dat we passeren in Nang Rong in veronderstelling dat we er nog genoeg tegen zullen komen. Helaas gebeurt dat niet! We rijden en rijden zonder ook maar een benzinestation langs de drukke hoofdweg te zien. Ik kijk af en toe naar beneden naar mijn kilometerteller om te zien of het oranje lampje van mijn benzinetank niet aangaat. En dan gaat het lichtje aan!
We hebben nu nog ongeveer benzine voor 30 kilometer in de tank en de tijd gaat er om spannen. Ik tel 30 kilometer op bij de kilometerstand die nu op de teller staat en dat is het punt nul! We rijden en rijden, we speuren en speuren langs de weg, geen benzinestation! Ik heb al wel gezien dat we ongeveer leeg zullen staan aan de stadsgrens van Buriram, een enorme stad in de Isaan.
Daar zou ik toch wel kunnen tanken?
Ik ga wat langzamer rijden in de hoop dat ik zo wat benzine kan besparen. Of hou ik mezelf voor de gek? De stadsgrens van Buriram, een economische dynamo in het noordoosten van Thailand komt steeds dichterbij maar nog steeds krijgen we geen benzinestations te zien. Ik heb veel meegemaakt in dit mooie land maar dit verbaast me ten zeerste.
Twee kilometer van het punt nul besluit ik om langs de drukke snelweg op de vluchtstrook te stoppen en Google Maps op mijn iPhone maar te raadplegen. En dat is geen slechte beslissing! Links van ons is er geen benzinestation, rechts van ons is er geen benzinestation en achter ons is er zeker geen benzinestation! Volgens de kaart op mijn iPhone moeten we nog drie kilometer rechtdoor om de lege tank te kunnen vullen. Ik heb het idee dat we op de laatste benzinedampen uit de benzinetank rijden wanneer we eindelijk een PTT benzinestation in de verte zien opdoemen. Er gaat voor 370 baht, bijna tien liter, in de tank! We kunnen gerust stellen dat dit een grensgeval is. Het zal me in ieder geval niet, en nooit, meer overkomen.
We eten opgelucht een verse banaan en drinken een ijskoud blikje Coke Zero bij het benzinestation. Zodra we weer onze weg vervolgen en moeten omdraaien bij een U-turn bekruipt me een ongemakkelijk gevoel. Mijn Garmin GPS geeft aan dat we oostwaarts moeten maar ik weet 100% zeker dat we naar het noorden moeten. Ik zet de motor nog maar een keer stil langs de weg om goed te kijken waar de fout kan zitten. Ik moet hard lachen wanneer ik de fout heb ontdekt. Ik heb de route gemaakt naar een hotel waar we pas over vier nachten worden verwacht.
Ik pas ter plaatse de route aan op de GPS, en dat is niet gemakkelijk, en een kwartier later hebben we de zon in de rug en rijden naar het noorden. We hebben veel tijd verloren en zijn ook al wat later dan gewoonlijk op pad gegaan. Dat betekend dat er onderweg niet wordt gestopt bij mogelijke interessante objecten.
Op een uitzondering na! Een “Big Buddha” aan een rivier. We verlaten de snelweg en volgen de richtingsborden naar het heiligdom richting de grote Boeddha zonder dat we hem kunnen zien aan de horizon. Op dat moment had er al een lichtje bij me moeten gaan branden! Wanneer we de “Big Boeddha” eindelijk hebben gevonden blijkt hij alleen maar “Big” te zijn geweest in Madurodam!
Wanneer ik dit verhaal tijdens het schrijven op mijn beeldscherm omhoog schuif zie ik dat ik nog geen enkele foto heb gebruikt. De reden daarvoor is eenvoudig. We hebben pas de eerste foto’s gemaakt toen we rond een uur gingen lunchen langs de weg. Twee bordjes gebakken rijst met varkensvlees en een flesje water voor 130 baht. Dan wordt je toch helemaal warm vanbinnen?
Het MGrand hotel is prima en ook weer precies wat ik ervan had verwacht. Een beetje gedateerd maar schoon en comfortabel genoeg. En ook nog eens met een ontbijt als verrassing. We zullen ons er niet al teveel van voorstellen maar misschien worden we aangenaam verrast.
Om de hoek bij het hotel vind ik al snel een klein winkeltje voor een paar flessen bier voor in de koelkast en kleine flesjes soda water om mijn lichaamsvocht wat aan te vullen. Je verliest op de motor namelijk veel meer vocht dan je verwacht omdat je zweet in de rijwind voor afkoeling zorgt. Jammer genoeg vergeet ik een grote fles water voor de koffie morgenvroeg. Vanuit onze kamer kijken we naar een enorme Boeddha in de oude stad. Die gaan we morgen zeker bezoeken! Na een periode van ontspanning gaan we er op uit om een plaats voor onze Thaise avondmaaltijd te zoeken.
We hoeven niet ver te lopen. We steken de brug over de oude stadsgracht over en zien openlucht restaurantjes zover het oog reikt. De keuze waar we gaan eten is altijd een loterij maar het is overal druk en dat betekend dat er nergens slechte gerechten word geserveerd. Ik krijg van de eigenaar een goedkeuring om ergens een fles bier halen.‘Om de hoek, misschien 20 meter!’,zegt ze, en zo is onze maaltijd voor 180 baht compleet.
De Pad Krakow is wat aan de droge kant maar van een goede smaak. Dat is dan ook weer een van die mysterieuze en romantische kanten van het eten in Thailand. Elk gerecht is in principe hetzelfde maar het wordt anders geïnterpreteerd door de kok achter het fornuis. Elke maaltijd is een avontuur op zich
Het MGrand hotel ligt er schitterend bij in de avond. Morgen een dagje in het centrum van Roi Et met hopelijk enkele aangename culturele verrassingen.
