Thailand: Een sleutel dag

Yasothon (JP Emerald Hotel) 610), dinsdag 24 oktober 2023

We hebben vandaag maar ongeveer zeventig kilometer te rijden en daardoor hebben we wel een ongebruikelijke dagindeling.
Pas om negen uur zitten we aan het ontbijt. Het eerste abnormale van deze sleuteldag. Ik heb opnieuw goed geslapen en heb een onverklaarbare enorme trek. Ook al zo vreemd omdat ik me bij het ontbijt altijd een beetje probeer in te houden. Na mijn eerste bordje met twee gebakken eieren en vier knakworstjes maak ik nog een tweede gang naar het buffet. Ik neem nog een gebakken ei met vier knakworstjes, en nog een geroosterde boterham. Ik zit vol en voldaan neem ik nog een beker koffie mee naar boven om de tijd tot ons vertrek te doden.
Hoe zit dat dan?
Heel eenvoudig! Ik verwacht twee uur nodig te hebben voor de rit van Roi Et naar Yasothon. We moeten voor twaalf uur deze kamer verlaten en we zijn vanaf twee uur welkom bij het JP Emerald Hotel in Yasothon. Dus wanneer we tussen elf uur en half twaalf vertrekken zitten we met een geplande pauze onderweg aan de veilige kant om tussen half twee en twee uur bij ons hotel voor vanavond aan te komen.
De tijd tussen het ontbijt en ons vertrek gebruik ik om mijn rugzak in te pakken en het verhaal van gisteren te schrijven. De tijd vliegt om en om elf uur laat Lyka me weten dat het tijd is om te vertrekken.
Het bepakken van de motor gaat deze ochtend weer beter en sneller dan de vorige keer! Binnen een kwartier zijn we onderweg naar een benzinestation want het zal ons niet meer overkomen dat we met de billen toegeknepen op zoek moeten naar brandstof voor onze zestien jaar oude motor.
We glijden en rollen over mooie asfaltwegen door de eindeloze rijstvelden van het noordoosten van Thailand. Rijst zover als het oog reikt, houten huizen en eenzame waterbuffels accentueren dat hier de tijd nog langzamer gaat dan in de rest van het jachtige Thailand. Hebzucht moet je hier nog met een vergrootglas zoeken!
We doen de middagpauze bij een benzinestation voor de deur van een 7-11. Een verse banaan en een blikje cola. Tot ik een verkoophuisje van “Five Star” aan de rand van de parkeerplaats in het vizier krijg. Ik hoef geen moeite te doen om Lyka te overtuigen en over te halen. De kippenballetjes aan een bamboestokje van Five Star zijn absoluut overheerlijk. We kennen ze al jaren! Een beetje zoete chilisaus erover en voor 50 baht zitten we samen te smikkelen en smullen.
We rijden door een zeer waterrijke omgeving en het gebrek aan prijzige betonnen bruggen betekend dat er maar weinig wegen naar onze bestemming Yasothon leiden. Een snelweg en een minder drukke provinciale weg. Zo’n twintig kilometer voor Yasothon verlaten we ook die provinciale weg en rijden we door dorpjes waar de rijstoogst en de TV nog het middelpunt van het leven zijn. Hier staan ze met het kraaien van de hanen op en gaan ze met de kippen op stok. Het echte Thailand trekt langzaam aan ons voorbij. Dit is waarom we met de motor op pad zijn!
Boven op de brug over de rivier zien we een gigantisch gebouw waarvan ik verwacht dat het van de overheid is en dat het JP Emerald Hotel erachter ligt. Zo groot is het! Maar dan blijkt het enorme gebouw het hotel voor ons te zijn waar we de komende twee nachten gaan doorbrengen.
De lobby zelf is van een formaat waar elke dictator met grootheidswaanzin zich meteen thuis zou voelen! Wij hebben in het verleden wel in hotels en hostels geslapen die makkelijk in deze lobby zouden passen!
De kamer is groot en valt in dezelfde klasse als gisteren. Gedateerd maar schoon en comfortabel genoeg voor de prijs per nacht die we hier moeten betalen. Met een 7-11 om de hoek komen we ook niet om van de honger of de dorst dus deze sleuteldag tussen twee verschillende steden sluiten we op een prima manier af.
Na een bezoek aan de 7-11 hebben we voldoende voorraad om de middag in de koelte van de airconditioning door te komen èn water voor de koffie! We houden de rest van middag rust en terwijl ik uit het raam over Yasothon uitkijk denk ik na over wat we morgen gaan doen. We moeten weer wat boodschappen doen dus een bezoek in de ochtend aan de plaatselijke Lotus supermarkt is vanzelfsprekend. Het woord Pizza komt weer ter sprake maar voordat we het er over eens worden vindt Lyka een menukaart met boven aan de kaart de woorden “Room Service”.
Ik moet toch nog een keer naar beneden om de motor te verplaatsen en op slot te zetten en ik maak van die mogelijkheid gebruik om te informeren naar de “Room Service”. ‘Tot 21:00 beschikbaar!’, krijg ik als antwoord.
Wij bedenken ons geen moment en laten rond kwart voor zeven het avondeten, Pad Krapow Moo”, in de hotelkamer 502 afleveren. Deze keer zonder een gebakken ei, die heb ik vanochtend al genoeg op! Inclusief een grote fles Beer Leo voor 290 baht. Noem het maar gerust een koopje en een mooie afsluiting van deze rustige sleuteldag.
Ik heb ondertussen zoveel innerlijke rust opgebouwd dat ik helemaal opga in “Musserts schaduw”, een thriller van “John Kuipers” in het bezette Nederland. Daarna kijk ik zelfs twee afleveringen van verschillende oude TV-series. “Criminal Minds Beyond Borders” en “Anthony Bourdain: Parts Unknown”, vooral die laatste is heerlijke TV, een aflevering over Myanmar. Veel herinneringen aan mijn reis uit 2000! Ik kan me niet herinneren dat ik daar in Nederland de rust voor kon opbrengen.