Maleisië: De Kek Lok Si Tempel

Maleisië: De Kek Lok Si Tempel
George Town - Penang (Spices Hotel) J), donderdag 9 februari 2023

Wanneer ik aan dit verhaal begin zie ik dat er 66 foto’s klaar staan om in dit verhaal te worden geplaatst. Dat is natuurlijk onmogelijk. Daarom wil ik jullie, de lezers van “Travels and Troubles” in de toekomst de mogelijkheid bieden om alle foto’s in een album te bekijken. Ik ben druk met een oplossing voor de lezers maar ook voor mezelf.

In tegenstelling tot gisteren ben ik vandaag om half zeven zo fris als een hoentje al uit bed. Ik weet wat me te doen en te wachten staat. Koffie zetten en aan het werk! Ik weet uit ervaring dat ik vanavond achter de computer plaats neem en zeker meer dan honderd foto’s en misschien wel tweehonderd foto’s zal moeten verwerken.
Om kwart over negen verlaten we het hotel want we hebben een lange dag voor de boeg. Een dubbele excursie om zo een extra rustdag te creëren. Vroeg op de ochtend kun je vaak nog fotograferen zonder de vervelende geparkeerde auto’s in de foto. Slechts een dus!
De bakker “Bread History” blijkt nog dicht te zijn, en dat is een schok. Daar gaat onze vroege start! Ik had het kunnen weten. Er staat met grote letters op de glazen schuifdeuren dat het winkelcentrum van 10:00 tot 22:00 geopend is.
Om tien over tien zitten we al te ontbijten in het busstation onder de Komtar toren. We hebben nog twintig minuten tot bus 201 aan het perron zal verschijnen. Het ontbijt smaakt ons goed en we zijn opgewekt. We kijken uit naar de excursies van vandaag.
Na twintig minuten in de bus zien we onze eerste bestemming van vandaag tegen de bergwand liggen. Ik weet nog goed dat ik hier vijftien jaar geleden stond. De enorme bronzen Boeddha stond toen nog in de open lucht.
We wandelen rustig verder en zien op de parkeerplaats van de tempel de laatste resten van het Chinese nieuwjaar en kratten vol dakpannen die de bezoekers kunnen adopteren.
Voordat we de tempel betreden gaan we nog even snel naar het toilet. Ik sta hard in mezelf te lachen als een volleerde idioot!
Voor die mensen die niet bekend zijn me de (oudere) Aziatische toiletten, dit was twintig jaar geleden volkomen normaal. In veel landen zijn er ondertussen westerse zit toiletten de norm geworden. Fantasierijk en inventief als de Aziaten zijn hadden ze twintig jaar geleden ook al een oplossing voor de westerse toeristen!

Eenmaal door de poort op het tempelterrein is het moeilijk te beschrijven wat we allemaal te zien krijgen. Een plaatje verteld meer dan duizend woorden!
In het belangrijkste paviljoen van de “Kek Lok Si Tempel” zingen tientallen monniken de mantra's van de Boeddha. Veel gelovigen zingen mee en gaan door de knieën en buigen naar de beelden op het altaar. Links op een altaar worden de overleden voorouders geëerd en voedsel geofferd voor in het hiernamaals. Overal ruik je de smeulende wierook.
We lopen langzaam verder en zijn helemaal overrompeld door de enorme hoeveelheid kleuren en beelden op het tempelterrein. Ik wil overal wel een foto van maken maar ik wil tegelijkertijd geen album vol met nietszeggende foto’s.
In een ander paviljoen op weg naar de grote Boeddha is bijna alles van goud. We krijgen beiden een gouden amulet voor geluk en voorspoed in het nieuwe jaar van het konijn.
We klimmen en klimmen en komen steeds dichterbij de grote bronzen Boeddha onder de overkapping.
In het verleden liep ik altijd naar de grote Boeddha maar nu blijkt dat niet meer mogelijk te zijn. De toegang tot de “Kek Lok Si Tempel” is gratis maar om bij de grote bronzen Boeddha te komen ben je verplicht om een lift te nemen. RM 6 (€ 1,30) per persoon is te verwaarlozen en op deze manier heeft geen enkele bezoeker er problemen mee. De opbrengst wordt gebruikt voor onderhoud en uitbreiding van het tempelcomplex.
Het eerste dat we zien wanneer we uit het gebouw van de lift stappen is een paviljoen met de dieren van de Chinese dierenriem. Jielus is een varken, maar dat wisten jullie al, en Lyka is een slang. We leggen een gouden muntje van 50 sen in de mond van de dieren. Dat zou geluk brengen. En een beetje geluk kunnen we in 2023 wel gebruiken.
En dan naar de uiteindelijke bestemming van deze inspannende wandeling.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik hier in 2007 stond en dat ze de overkapping aan het bouwen waren. Overal stonden enorme kratten met de granieten ringen die de pilaren vormen. Ruim vijftien jaar geleden! Waar blijft de tijd?
Ik kan moeilijk zeggen of de Boeddha met of zonder overkapping meer indrukwekkend is. Allebei heeft het wel wat. Maar een ding is zeker, wanneer je ooit Penang bezoekt mag je de “Kek Lok Si Tempel” absoluut niet overslaan!
De laatste twee foto’s van de “Kek Lok Si Tempel” zijn van de witte Boeddha, die eerst op de plaats van de grote bronzen Boeddha stond, en van de “drie kleine varkentjes”. Wat hebben we samen hard gelachen om de laatste foto.
Tijdens het eten van onze “Asam Laksa” nemen we een ingrijpend besluit. We laten Penang Hill met haar trein voor wat het is vandaag. We hebben nog dagen genoeg dus we kunnen het ons veroorloven om het vandaag over te slaan.
We gaan met de bus weer terug naar ons hotel en genieten van de koelte, de douche, de muziek en nog veel meer dingen. Reizen op haar best!
Op weg naar ons avondeten zijn het weer de bekende gekleurde gevels van Chinese Shophouses en Chinese tempels. We lopen elke avond een andere route en zien dan andere dingen. Gelukkig gaat het niet snel vervelen. We mogen alleen maar bij zijn dat er aandacht aan deze gebouwen wordt besteed en voldoende inspanning om de oude gebouwen te conserveren.
Na de Indiase maaltijd van gisteren is het vanavond Chinees in de “Jettey Food Court”. Ik hoef niet lang na denken voordat ik een keuze heb gemaakt. Een “Singapore Mihoen” en een "Char Khaw droge noedels”. We delen alles dus schuiven we de borden halverwege de maaltijd naar elkaar toe. De garnalen zijn altijd voor Lyka! Zo hebben we altijd twee verschillende smaken kunnen proeven. Het ijskoude Tiger bier smaakt zo goed dat ik nog maar een tweede bestel. Dat mag wel na zo’n indrukwekkende dag als vandaag.
Tijdens de laatste stop in een kleine buurtwinkel wordt ik geconfronteerd met een onvriendelijke en opdringerige verkoper.
‘What you want?’, blaft hij me toe.
‘Ik zoek mijn verstand!’, blaf ik geërgerd terug.
‘I have no verstand!’, blaft hij opnieuw terwijl hij een stap dichterbij komt en we elkaar recht in de ogen kijken.
‘Dat had ik al gezien!’ zeg ik en loop weg.
Een eindje verder kopen we zonder problemen twee flesjes koud water.
Onze dag zit er op! Morgen een wandeling in het Nationaal Park Penang.