Pattaya (Boxing Roo Hotel) 8), donderdag 11 januari 2018Het slapen is me toch een beetje tegen gevallen. Een combinatie van om tien uur naar bed en het drukke verkeer aan de “3rd road” ’s nacht maakten dat ik om vier uur al klaar wakker was. Dat gaan we vanavond dus anders doen! Na een uurtje internet waag ik om vijf uur nog een tweede poging om wat te slapen. En dat lukt nog ook! Drie uurtjes later wordt ik fris wakker. Ik ben niet de enige die fris is. Zodra de schuifdeuren naar het balkon open gaan voel ik de frisse ochtendwind op mijn huid. Het is een schitterende dag in Pattaya.
Nog voordat ik mijn eerste bakkie koffie naar binnen werk leg ik mijn oordoppen, die ik altijd bij me heb, klaar. Die gaan vanavond in de oren en dan weet ik zeker dat ik prima zal slapen. Goed internet is onbetaalbaar! Ik schrijf wat, werk het een en ander op de NAS bij en surf over de digitale snelweg. Nog een koffie en voordat ik het me realiseer is het alweer bijna tien uur.
Ik zoek de spullen voor Jan bij elkaar en ga op weg naar zijn huis. Vanzelfsprekend weet ik hier goed de weg dus bij de eerste 7-11 koop ik twee tosti’s als ontbijt. Kosten samen ruim een euro en ik heb er al genoeg aan als ontbijt. Het weerzien met mijn oude vriend is hartverwarmend en onder het genot van een bakkie koffie keuvelen we wat over koetjes en kalfjes.
Na een paar uurtjes neem ik weer afscheid van Jan en ga terug naar het hotel om even wat te rusten. Bij dezelfde 7-11 koop ik een magnetronmaaltijd van vijf en zeventig eurocent. Thaise rode kerrie met rijst en een omelet. Deze magnetron maaltijd is vele malen beter dan enige maaltijd in de Filippijnen. Hoe simpel en mooi kan het leven zijn? Het smaakt me uitstekend met een koude Coke zero. Op de achtergrond speelt de Nederlandse radio, NPO2, en dat is toch wel een dankbare vrucht van de elektronische vooruitgang.
En dan is het tijd om lekker een biertje drinken met mijn maat Jan. De “Apotheek” is verleden tijd, wegens een geschil over een glas van tien baht, en we hebben een ander Chinees winkeltje in Soi Bonkot. Het bier is er ook koud en ook niet te duur. De grote flessen Leo bier smaken uitstekend! Weer een schoolvoorbeeld van de Thaise mentaliteit! Ruzie maken over tien baht en wekelijks twee duizend baht omzet mislopen.
Ik vraag me na drie dagen steeds meer af wat ik in de Filippijnen nog heb te zoeken! Het is een martelgang en eigenlijk doe ik het alleen maar voor mijn vrouw. Ik had al sterke gevoelens dat ik de Filippijnen voorlopig niet meer zal bezoeken en die gevoelens worden hier in Thailand met de minuut sterker. Over twee jaar gaan we dus hoogstwaarschijnlijk weer naar Thailand.
Na een gezellige middag koop ik op de terugweg bij de 7-11 twee magnetronmaaltijden. Ik kan gaan zoeken naar verse maaltijden maar dit is een stuk gemakkelijker en zeker zo lekker. De rijst met een pittige krapow saus (Thaise basilicum saus) en een gebakken ei is precies zoals ik me kan herinneren. De twee schaaltjes zijn dan ook in een mum van een tijd leeg.
Er is niet veel nodig om me over te halen om naar buiten te gaan en een biertje te gaan drinken. Bij een oude Hollandse vriend in zijn hotel/bar tref ik precies hetzelfde aan wat ik daar achttien jaar gelden aantrof. Het is alsof de tijd heeft stilgestaan. De gesprekken gaan nog steeds over dezelfde onderwerpen. De muziek is ook weinig veranderd en het bier smaakt nog steeds uitstekend. De avond vliegt om en in gepaste dronkenschap arriveer ik in mijn kamer. Contactlenzen uit en oordoppen in, welterusten.
