Gisteren ochtend was een perfecte kopie van de ochtend ervoor met één hele grote uitzondering. Mijn Engels ontbijt was vervangen door de overgebleven diepvriesmaaltijd. En om eerlijk te zijn smaakte de noedels met kip in sesam saus me prima.
Ik was van plan geweest om een beetje rond te blijven hangen in het hostel maar ik koos er uiteindelijk toch maar voor om richting de luchthaven te gaan. Het geeft me nu eenmaal rust als ik op de luchthaven ben. Ik heb dan alles onder controle en er kan maar weinig meer mis gaan.
Ik liet mijn cardkey achter bij de receptie en schoot nog snel een laatste foto van het hostel. Dit hostel is veel beter dan het “Canadiana Backpackers Inn”. Mocht ik hier weer terug komen dan zal ik zeker in het “HI Toronto” verblijven.Met de bus en de ondergrondse via Kipling Station duurde de reis naar de luchthaven ongeveer een uur voor de kleine prijs van drie dollar.
Ik had al via het internet ingecheckt maar ik kon natuurlijk de boardingpassen niet printen. Dat geeft ook niet want je kan altijd op de luchthaven om nieuwe boardingpassen vragen.
De counters van British Airways waren natuurlijk nog niet open maar ook de kiosks waren nog niet te gebruiken. Ik was genoodzaakt om een broodje en een kop koffie voor de immigratie te nuttigen. Gratis internet en een beker sterke koffie, gewoonweg het beste wat je op een luchthaven kan overkomen!
Nadat ik door de immigratie was gegaan vond ik vlakbij gate 22 een internet punt waar ik natuurlijk meteen weer on-line ging en de laatste verhalen controleerde en publiceerde. Lekker met de iPod op en een tweede flinke beker koffie.
De tijd vloog en voordat ik het wist was het tijd om aan boord van de oude Boeing 767 te gaan. Het zal wel niet zo erg druk zijn geweest zodat ze een kleiner toestel hebben ingezet.
De avond viel en ik keek voor de laatste keer uit het raam om Canada vaarwel te zeggen.
Mijn verwachtingen waren natuurlijk hoog omdat British Airways een goede indruk op de heenweg had achter gelaten. Deze keer had ik de moslim maaltijd gevraagd! Ik ben nu eenmaal nieuwsgierig wat die mensen te eten krijgen. Het was vegetarisch maar zeker niet slecht.
Het was tijd om te proberen de oogjes voor een paar uur te sluiten want morgen zou de grootste feestdag van Nederland zijn en dan moet ik natuurlijk fit zijn. Echt geslapen heb ik waarschijnlijk niet maar er zijn ook genoeg momenten dat ik niet meer wist naar welke muziek ik heb geluisterd. Om vijf uur was ik alweer wakker en wachtte tot het ontbijt, in mijn geval een moslim ontbijt zou worden geserveerd.
En dat was brandhout! Een bekertje fabriekssinasappelsap, een bekertje appelmoes (ja écht, appelmoes) en een broodje met een kuipje margarine. Kijk maar eens naar de foto’s van voor en na het ontbijt!
Maar ik zou de moed natuurlijk niet opgeven. Toen het cabinepersoneel bij me in de buurt kwam vroeg ik of ik nog een standaard ontbijt zou kunnen krijgen. Er werd mee ingestemd onder de voorwaarde dat eerst iedereen een ontbijt zou zijn aangeboden. Vijf minuten later opende ik het het tweede doosje. En dit was nog veel slechter!
Hier zat helemaal niets in dat me kon bekoren! Dan maar wachten tot London Heathrow en daar een broodje eten.
Tijdens de landing vlogen we over Windsor Castle waar de feesttenten voor de bruiloft van William en Kate nog stonden. Een mooi gezicht vanaf deze hoogte.
De restjes van het ontbijt werden opgehaald en het leek wel of alle doosjes weer vol terug in de trolleys gingen.
Er stond duidelijk op de gezichten van het het cabinepersoneel te lezen, ‘Wij kunnen er ook niets aan doen!’
Het is jammer dat een mooie trip zo in mineur moet eindigen.
We waren te laat en ik had minder dan een uur om in het volgende vliegtuig te komen. Ik wilde zo snel mogelijk in Zaltbommel zijn om niets van de koninginnedag te hoeven missen. Hiermee werd ik perfect geholpen door de mensen van BA die me steeds in de rij met spoed plaatsten.
Het uurtje vloog om en daar stond ik op het perron onder Schiphol omgeven door een in het oranje gestoken menigte.
De treinrit ging natuurlijk via Utrecht waar ik dit gebouw fotografeerde, er zat hier al bijna niemand in de trein! De koninginnedag was één groot feest met een grootse afsluiting. Ik was weer thuis en kon terug kijken op een geslaagde trip.
