maandag 11 april 2011

Nederland: Alweer op pad

Zaltbommel, 11 april 2011

Ik ben nog geen week in Nederland en de rugzak wordt alweer gepakt voor het volgende avontuur. Het is een vreemd voorjaar voor me. Mijn vriendin Lyka is in Thailand achtergebleven, zelf ben ik nu voor meer dan zeven weken in Nederland en mijn vaste reisgenoot van de afgelopen vijf jaar heeft er voor gekozen om een georganiseerde rondreis met zijn zoon en schoondochter in Thailand te gaan maken.

Maar voor mij is het grootste verschil dat ik nu op weg ga naar een nieuw continent! Toen ik het ticket enkele maanden geleden boekte leek het een goed moment om voor het eerst de Atlantische oceaan over te steken. Mede door de prijs van het ticket en het omzeilen van een visumaanvraag heb ik er voor gekozen om naar Toronto in Canada te vliegen.
Het is een welkome onderbreking van mijn verblijf in Nederland en ik hoop dat het weer aan de andere kant van de oceaan ook een beetje meezit. Natuurlijk heb ik plannen gemaakt waarvan op elk gewenst ogenblik zo kan worden afgeweken.
Om een beetje bij te komen verblijf ik eerst twee dagen in Toronto waar ik natuurlijk de CN Tower ga bezoeken. Ik heb nu eenmaal iets met hoge gebouwen en deze staat ongeveer 14.000 kilometer van de Sky Tower in Auckland waar ik ruim een jaar geleden met de lift omhoog ging.

Verder zal het een beetje wandelen en onderzoeken zijn want ik heb ook nog twee dagen over aan het einde van deze korte reis. Een bezoekje aan de St. James' Cathedral en een wetenschap museum.

Dan gaan we op weg voor de eerste verplaatsing en de eerste keer met de trein op weg naar Buffalo (NY) waar ik een oude vriend zal ontmoeten.

Nu ik het weekend in Buffalo ben gaan we natuurlijk gezellig wat bier drinken maar op de zaterdag wil ik de beroemde Niagra Fall’s waterval gaan bezoeken.

Slechts twee nachten in Buffalo en het wordt alweer tijd om verder te gaan met een ander vervoermiddel, het vliegtuig. Ik heb bij de budgetmaatschappij Jet Blue een ticket van Buffalo naar Boston gekocht, de bus duurde net iets te lang en er was geen trein beschikbaar.

Drie volgepakte dagen in deze stad. Waar ik natuurlijk het leven van de charismatische John F. Kennedy ga onderzoeken in zijn museum.

Lekker wandelen door de stad op de Freedom Trail / Black Heritage Trail om de oude gebouwen te zien.

Een rondleiding door Fenway Park, het stadion van de Boston Red Sox en nog veel meer.

Dan met de Greyhound bus richting Montpelier waar een oude zeer gewaardeerde reisgenoot met zijn gezin woont.

Ik heb Corby leren kennen via Paul die ik eerst in Australië op een haast onbewoond eiland ontmoette en een jaar later weer in Bangkok tegen het lijf liep. Er gebeuren nu eenmaal vreemde dingen onderweg.
In Montpelier en Burlington laat ik me maar door Corby en Lalitha leiden.

Dan met de bus verder naar Montreal, de grootste Franstalige stad van canada. Slechts twee hele dagen om een wereldstad te zien? Het is niet anders! Wat ik dus echt niet wil missen is de expositie “THE WARRIOR EMPEROR AND CHINA'S TERRACOTTA ARMY”, Chinese geschiedenis over de oorlogvoerende keizers van het middenrijk.

Voor de rest had ik keuze uit 50 belangrijke gebouwen in de stad en ik weet echt niet wat ik ga bezichtigen. s’ Avonds is er tijd om iemand te ontmoeten die ik in een restaurant in Calcutta heb gesproken. Ik weet niet of het gaat lukken maar ik hoop wel om in ieder geval één avond met haar te gaan eten en natuurlijk een biertje te gaan drinken in één van de vele kroegen en café’s die Montreal rijk is.

Voor de laatste twee nachten ga ik met de VIA Rail Canada via een omweg, Ottawa, weer naar Toronto waar ik ongetwijfeld voldaan en doodvermoeid de laatste twee dagen rustig aan doe.

In totaal ongeveer 1700 Km, in veertien dagen. Ik kom op 30 april aan in een oranje versierd Nederland waar ik me meteen in het feestgedruis van Koninginnedag zal storten.
Copyright/Disclaimer