Helaas voor mij, en voor een paar andere gasten in het hostel, waren er een paar drinkebroers in het hostel vannacht erg luid geweest. En omdat mijn kamer recht onder de keuken lag werd ik bij elke beweging van die drie jongens wakker. Een paar hazenslaapjes was alles wat ik kreeg op mijn laatste nacht in de “Lantana Lodge”. De lawaaierige en luide Argentijn keek me verbaasd, met glazige ogen, aan toen ik om half vier alweer in de keuken stond en hij nog naar bed moest.
“Whye you gette uppe so earlye?”, vroeg hij verbaasd.
Alleen al het feit dat hij me die vraag stelde was voldoende om hem niet te beantwoorden. Hij begreep sowieso niet dat hij met zijn luide gedrag de oorzaak van het probleem was! Ik schonk een koffie voor mezelf en controleerde of er nog een bericht was over mijn vriend Peter uit Haarlem, Hij is afgelopen weekend het slachtoffer geworden van een hersenbloeding. Helaas was er geen bericht en zo borg ik mijn computer weer op en wachtte tot de taxi zou arriveren. Onderweg naar buiten nam ik nog afscheid van Ladi die gisteren mijn wok en tas met inhoud had gekocht.
Op het moment dat ik in de taxi stapte zaten mijn zes weken in Nieuw Zeeland er dus eindelijk op. Op de luchthaven van Auckland stelde ik mijn horloge, GPS en camera in op de nieuwe tijd, die van Brisbane dus. Drie uur vroeger dan Auckland! Dat betekende dat ik al om half één was opgestaan!
Op de luchthaven ging alles snel genoeg en de drie uur in het vliegtuig waren ook zo voorbij, opnieuw door een paar hazenslaapjes. In Brisbane was het allemaal veel drukker en wat problematischer en hier moest ik mijn ultieme wapen gebruiken. De mededeling dat ik diabetes heb en dat ik me niet goed voelde opende alle deuren onmiddellijk en binnen vijf minuten stond ik in de ontvangsthal.
De trein naar het centrum was gemakkelijk te vinden en zelfs met mijn afnemende concentratievermogen liep ik zo naar mijn hostel. Ik was dus op Australische bodem en het was me gelukt om een nachtje extra te boeken. Dit extra nachtje stelt me in staat om hele mooie dingen in het weekend met oude vrienden te gaan doen. Ik was ondertussen wel aan eten toe want mijn bloedsuikerspiegel was natuurlijk tot een minimum gedaald. De eieren met spek en een kop koffie deden wonderen.
Brisbane is een vriendelijke en welkome verandering op deze reis! Oude gebouwen, cultuur en een verandering van de bevolking was een enorme verandering in mijn beleving. Mijn camera klikte er vrolijk op los en al zingend ging ik op pad om de eerste belangrijke zaken te onderzoeken.
“People are strange, when you’re a stranger. Faces ook ugly when you’re alone!”
Mijn treinkaartje naar Wyong voor zondag werd gekocht en nu was het afwachten hoe ik uiteindelijk op “Moreton Island”, en om precies te zijn, in het “Tangalooma Resort” zou moeten komen. Bij de toeristen info kreeg ik alle informatie die belangrijk voor me was. AU$ 40,- voor de boot en AU$ 28,- voor een retour met de minibus naar de terminal van de veerboot. Het was nu afwachten of Cynthia tijd voor me had.
Mijn ogen vielen bijna dicht van de vermoeidheid en mijn benen waren ongelofelijk zwaar geworden, desondanks ging ik al vechtend tegen de slaap weer op pad.
Een snelle blik op de kaart van Brisbane en ik wist dat ik een rondje over de “South Bank” kon maken. Het pad langs de rivier was verlaten maar er was genoeg moois om te fotograferen. De oude gebouwen van “@@@” waren bewaard gebleven en overal was er beeldende kunst langs de rivier.
Aan de voet van de voetgangersbrug ligt het Maritiem Museum waar ik vandaag helaas te moe voor was. De “Duyfken” lag er aangemeerd! Het eerste schip uit het westen dat ooit op Australische bodem was geland.
Maar ook de natuur is midden in deze stad goed vertegenwoordigd! Een schitterende wandeling over een steiger door mangrove bossen in de rivier op de noord-oever.
Helaas had ik nog niets van Cynthia gehoord en ik moest dus nog langer afwachten.
Ik was kapot maar ik wilde niet te vroeg naar bed. Na deze zes kilometer wandelen was ik blij dat ik terug was in mijn hostel en na een douche en een gratis “Fish & Chips” zocht ik mijn bed op in een acht persoonsdorm die nog steeds verlaten was. Pas om half acht arriveerden de eerste gasten. En dit was het moment dat ik klaar was om te gaan slapen.
Morgen heb ik een mooie en drukke dag voor de boeg.
