zondag 17 februari 2008

Sri Lanka, zondag is de rustdag

Colombo, 17/02/2008

Mijn laatste dag is aangebroken en vandaag maak ik er een rustdag van. Zondag is ook een rustdag in Colombo. Ik ben nog nooit in een stad in zuidoost Azië geweest die op zondag gesloten was. Colombo is dicht! Alleen in de westerse winkelcentra zijn er winkels open.
Een rustige wandeling langs de “Galle Face” waar nu tientallen verliefde stelletjes onder paraplus plannen zitten te maken voor de toekomst. Een frisse zeebries maakt het heel aangenaam. Ik plaats me ook op één van de weinige beschikbare bankjes en kijk rustig naar de aanrollende golven van de Indische Oceaan. Het leven is goed! Het duurt niet lang voordat een verveelde maar alerte soldaat een praatje met me komt maken. Een jongen van nog maar twintig jaar die midden in een serieuze oorlog zit. In de stad heb ik overal de affiches gezien van de “Tamil Tijgers” en de propaganda van de staat. Ik weet niet wie er nu het meeste recht heeft op zijn idealen maar dat het bloedvergieten zinloos is staat als een paal boven water.
Wat zou de wereld een mooie plaats zijn zonder die kleine groepen fanaten die ten koste van alles hun gelijk willen halen. Zo kom ik tijdens het dagdromen in het “Galle Face Hotel” terecht waar een oude bell boy mij snel een rondleiding geeft. De man werkt al zestig jaar in het hotel en heeft de groten der aarde zien komen en gaan. Het is inderdaad een schitterend hotel. Mocht ik hier ooit terugkeren dan slaap ik zeker in dit hotel. Het straalt een grootsheid uit die ik zelden heb gezien. Voor mij is het zelfs mooier dan het ultra dure hotel in Brunei waar ik een halfjaar geleden samen met Tettje was.
Langzaam slenterde ik door naar de meer drukke zijde van Colombo waar het nu ook enorm rustig was. Een korte stop bij de Délifrance voor een kopje koffie leerde mij weer iets nieuws over dit land. Het werd mij verteld door een kleine donkere geestelijke in zijn uniform, hij kwam zo uit zijn kerkdienst gestapt. De Engelsen hebben het altijd over de Pineapple, voor ons de Ananas. Dit woord is een verbastering van het woord dat de Srilankanen gebruiken voor de vrucht. Leuk om te horen, en ook dat hij de dominee was in de Protestantse kerk “Wolvendaal”. De kerk die is gesticht door de Protestantse Hollanders.
Het was nu tijd om weer richting het hotel te gaan. Ik wilde namelijk vroeg douchen en een biertje drinken in het “Galle Face Hotel” met de ondergaande zon als decor.
Na een snelle douche en een korte rust was ik weer bij het licht van de dag onderweg. Het was mooi om het hotel zo langzaam te zien opdoemen terwijl het daglicht langzaam afneemt. Natuurlijk zaten te honderden stelletjes nog steeds plannen voor de toekomst te maken maar de paraplus werden niet meer gebruikt om zich tegen de zon te beschermen maar om het één en ander te verbergen.
Ik zocht een plaatsje aan de bar en genoot van het tafereel dat zich voor mijn ogen afspeelde. Voor een moment dacht ik er nog aan om deel te nemen aan het Seafood buffet maar uiteindelijk koos ik er toch voor om weer wat in het CCC te eten. Helaas is het daar nooit meer van gekomen. Na mijn tweede biertje en het schouwspel van de pas getrouwde stelletjes die met de ondergaande zon als achtergrond werden gefotografeerd ging ik met de Tuk-tuk naar de CCC.
Het was de eerste avond zonder regen en de frisse bries van zee maakte het allemaal zeer aangenaam. Ik bestelde nog een biertje en plaatste me aan tafel bij een andere blanke die al anderhalf jaar in Sri Lanka werkt op de ambassade. Zo kwam ik nog wat interessante zaken te weten die me later misschien van pas kunnen komen. Van één biertje ging het naar een tweede biertje en zo schoot mijn avondeten er bij in. Er zat wel in mijn achterhoofd dat ik nog wat fruit en een kip/aardappelrol op mijn kamer had liggen. Ik zou niet omkomen van de honger!
Na de wedstrijd vond ik het wel genoeg en ging huiswaarts. Morgen zou ik me voor het eerst verplaatsen met de trein en alhoewel ik geen problemen verwachtte, iedereen spreekt namelijk goed Engels, speelde het toch een beetje door mijn hoofd.
Om half elf ging het licht uit en ik verwachtte dat de wekker me om zes uur zou wekken.
Copyright/Disclaimer