Postel (de Abdij van Postel), donderdag 8 november 2018Eindelijk heb ik na dertien jaar de opperambtenaar van de gemeente Zaltbommel ontmoet. Het waren maar twintig minuten met de burgermeester maar ik hoop dat het voldoende was om het slepende probleem nu voor eens en altijd op te lossen òf een zet in de juiste richting te geven. De afspraak was voor het “M-probleem” in Zaltbommel maar voordat we daar aanbeland waren heb ik toch eerst het andere probleem met hem besproken en hem ook een stapel documenten overhandigd die duidelijk moeten zijn dat de gemeente Zaltbommel al zeker vijfentwintig jaar onrechtmatig heeft gehandeld. Mocht ik nu nog niet verder komen dan rest mij niets anders dan een landelijk media offensief met hopelijk ook medewerking van de TV en de grote landelijke dagbladen.
Gisterenavond voor het voetbal op de TV hadden we al besloten om vandaag richting België te gaan. Nog maar een testrit om de laatste zaken op het gebied van telecommunicatie uit te proberen. Verder ben ik wel weer toe aan “een weekendje op pad met de camper”. De stress over het conflict met de gemeente Zaltbommel, en een andere niet mindere zaak, hebben me de afgelopen maanden flink uit het lood geslagen.
Richting het zuiden dus! Nog voordat we op de A2 richting Den Bosch zijn beland gaat het al fout! De Garmin GPS heeft twee weken geleden een update ontvangen en nu lijkt het apparaat ontregeld. Lijkt? Het is nog veel erger! Op het beeldscherm ontbreken haast alle mijn zo geliefde instellingen. Ook zijn de gesproken aanwijzingen verdwenen en enkele belangrijke waarschuwingen, waaronder het geluidssignaal voor de overtreding van de plaatselijk toegestane snelheid, zijn spoorloos verdwenen.
Nog voordat we in Tilburg bij een Lidl zijn aangekomen om wat vergeten boodschappen te kopen zijn we al twee keer gestopt om de instellingen eens goed door te lopen en na te kijken. Alles tevergeefs! Mijn hersenen draaien op volle toeren hoe ik dit probleem nu weer kan oplossen.
De eerste halte op deze korte reis is Hooge Mierde. Op een dorpsplein genieten van het eerste kerstbrood van het jaar met een dikke laag roomboter. In mijn hoofd loop ik door de mogelijkheden die ik heb om de Garmin weer in de comfortabele bekende instelling te krijgen. Een stukje wandelen in de open lucht helpt meestal wel en het mooie herfstweer nodigt ook uit om een rondje om de kerk te maken in dit rustige Brabantse dorp.
Een schattig beeld van een boertje die een ouderwetse melkbus sjouwt op een met, gele bladeren getooide, bomen omzoomd dorpsplein. Een verlaten katholieke kerk die een nieuwe bestemming heeft gekregen met, volgens mij, een heus beeld van Lodewijk–Napoleon, de eerste koning van het bezette Nederland maken de korte wandeling ook nog interessant.
Een bezoek aan een klein oorlog en verzetsmuseum moet ik helaas aan me voorbij laten gaan. Een korte snelle rondleiding door de conservator doet me besluiten om over een paar weken hier de eerste halte op weg naar Spanje te maken. Er liggen hier ook enkele mooie wandelingen dus we kunnen hier wel een dagje doorbrengen. Een uitnodiging van de conservator om de nacht door te brengen op de parkeerplaats voor het kleine museum maakt mijn besluit wel heel erg gemakkelijk.
Ook de tweede halte is een onverwachte! Dat is nu net de charme van het reizen met een camper. Op weg naar de voor morgen geplande wandeling passeren we de “Abdij van Postel”. De reclame voor het abdijbier en de abdijkaas is voldoende om ook hier maar eens even te stoppen. De schitterende ruime parkeerplaats zou een mooie plaats zijn om te overnachten!
De “Abdij van Postel” is toch wel een stuk groter dan we hadden gedacht. Interessant maar er zijn ook geen rondleidingen meer rond deze tijd. Waarschijnlijk ligt het hoogseizoen ook in andere jaargetijden. Bij een winkel kopen we twee flessen Triple en een flink stuk oude abdijkaas. Bij de camper aangekomen weten we het zeker. Dit is een mooi plekje en de bevestiging van de vriendelijke dame in de winkel dat een nachtje slapen hier absoluut geen probleem is trekt ons over de streep.
Onder het genot van de heerlijke abdijkaas, olijven en een biertje bespreken we de eerste korte dag waarvan we alweer veel hebben genoten. Ik zie aan Lyka dat ze nu ook wel heel veel zin krijgt om naar het zuiden af te reizen. We grijpen nog een enkele keer mis en er wordt dan meteen genoteerd wat we uit de huisraad naar de camperraad moeten promoveren. Maar er is nog wat meer ongemak!
Op deze, op het eerste oog zo mooie, slaapplaats blijken we toch wel erg dicht langs de weg te staan. Vooral in de stilte van de avond lijkt het net alsof we pal naast de weg staan. Een korte wandeling om de omgeving te verkennen geeft me al snel een veel betere staanplaats.
Achterop de grote lege parkeerplaats is er ook nog eens verlichting en dat geeft ook een veiliger gevoel. Terwijl Lyka in het leefgedeelte achterblijft om ervoor te zorgen dat er niets op de grond valt rijdt ik stapvoets over de kinderkopjes naar de nieuwe staanplaats. Nu zijn we wel ècht op de plaats voor vannacht.
De eerste maaltijd onderweg is een simpele doch zeer smakelijke. Al sinds lange tijd eten we thuis shoarma in tortilla’s. Ook wel eens andere vlees variëteiten maar vooral de shoarma komt bij ons in een rolletje. Dat is veel gemakkelijker dan in die pitabroodjes! Een bak Hollandse salade van een bekende supermarkt erbij en dan zijn de magen snel gevuld.
De elektriciteit voorziening in de huishoudaccu blijkt ook nog goed op peil dus kunnen we op deze eerste avond ook tv kijken. Ik grijp een USB-stick uit het bakje en die bevat een tv-serie naar een verhaal van Stephen King, “Castle Rock”. Suspense en thriller in tien afleveringen. De serie is zo spannend dat we er zelfs een derde aflevering aan vast knopen voor deze avond.
In ons bed boven de cabine laat ik in mijn geheugen de afgelopen dag nog een keer passeren. Het mooiste van deze eerste dag op reis is eigenlijk dat ik niet onafgebroken aan mijn conflict met de gemeente Zaltbommel heb gedacht. Ben ik naïef om te denken dat het nu allemaal wel goed komt? Het enige dat ik nu nog kan doen is afwachten tot er een bericht komt, want dat is me wel toegezegd.
