Op deze zonnige ochtend slaapt de vrouw van de plaatselijke bakker waarschijnlijk nog. De bakker zelf is aardig verbaasd over de buitenlander die op dit vroege tijdstip een baguette komt kopen. € 0,95 is goed te doen voor een vers knapperig brood en je houdt er ook nog eens de plaatselijke buurtwinkels mee in leven. Het klinkt tegenstrijdig maar we komen ook graag bij de Lidl ondanks dat lokale bakkers en slagers onze voorkeur hebben.
Na het ontbijt gaan we weer richting het zuiden. Hier in het hart van Frankrijk wordt het al een beetje zachter en ik kruip achter het stuur van “de Oude Dame” zonder mijn fleece jack. De motor snort en wij rollen over de lege mooie Franse provinciale wegen. Protesterende gele hesjes hebben we al in dagen niet meer gezien dus we gaan ervan uit dat we die ook niet meer zullen tegenkomen.
Op de GPS zien we dat Chauvigny is gezegend met een Lidl dus verlaten we na het “Château de Touffou” onze route en gaan op zoek naar de Lidl. Zodra we het industrieterrein/winkelgebied oprijden zien we tegenover de Lidl een enorme “Intermarché”. We kijken elkaar aan en ik rijd zonder een woord te zeggen de lege parkeerplaats op.
En inderdaad! Naast de supermarkt staan de machines waar we naar hebben uitgekeken. Woensdag is vandaag geen gehaktdag maar wasdag. Naast de kleine wasmachine staat een vrouw van middelbare leeftijd het einde van haar sigaret te zoeken. Ze zuigt aan het tabak staafje alsof haar leven er van afhangt. Het leven zal hier waarschijnlijk niet gemakkelijk zijn want ze ziet er gehavend en uitgeleefd uit. De volksvrouw is er niet minder vriendelijk om! In de laatste minuten van haar wasprogramma geeft ze mij in plat Frans de aanwijzingen hoe we de machines moeten instellen en bedienen. Ik versta haar maar half en knik vriendelijk, het is voor haar voldoende, haar dag kan niet meer kapot.
Terwijl Lyka onze vuile was in de camper bij elkaar zoekt hou ik de kleine wasmachine “bezet”, ik voel me als een Duitser op het Scheveningse strand. De kleine wastrommel is dus ècht te klein en al snel schakelen we over op de grote wasmachine. Achttien kilogram voor acht euro. Lyka twijfelt bij het zien van de prijs maar het is niet anders, we geraken zo langzamerhand door onze schone kleren heen. Voor de tweede keer werkt mijn VISA-kaart niet in een Franse machine. Gelukkig heb al altijd een flinke voorraad euromunten in het bakje op mijn dashboard. Ze zijn eigenlijk voor parkeergeld maar ik kan me niet herinneren dat ik voor parkeren heb betaald.
Terwijl de was het programma draait, vijf en veertig minuten, maak ik van de mogelijkheid gebruik om de Lidl met een bezoek te vereren terwijl Lyka een oogje op onze kleren houd. Het kerstseizoen is hier in Frankrijk ook aangebroken en dat betekend dat alle speciale bieren in de aanbieding gaan. Er worden dagelijkse boodschappen ingekocht maar ook een stevige voorraad heerlijke abdijbieren waar wij er al een paar van hebben geproefd in de afgelopen dagen.
Richting “Oradour-sur-Glane” passeren we meer dan een dozijn kerkdorpen waar we op een van die pleintjes voor de kerk wat eten. Deze keer blijft de deur open en is de kachel uit. De temperaturen beginnen overdag op te lopen en we merken dat we dichterbij Spanje komen.
Onder het rijden krijg ik het gevoel dat we nog minimaal een, hopelijk culturele, attractie moeten bezoeken. Dan doemen er twee dampende koeltorens op aan de horizon. Een Franse kerncentrale die co2 neutraal is? Ik weet het niet maar ik denk dat kernenergie dè oplossing is voor het energie probleem. De wereld staat voor verschillende dilemma’s! De politiek moet dat gaan oplossen maar die zijn als een tandloze haai. Voor mij, ik voel geen enkele angst en zou hier zonder probleem kunnen wonen. Alles is beter dan die mooie (heuvel)landschappen vol met witte windmolens.
Een bruin bord wijst ons de weg naar “Nécropole Mérovingienne”, een begraafplaats die in de 4e eeuw, rond 340 AD in gebruik is genomen. Allemaal heel indrukwekkend! Wat waren de mensen vroeger toch klein. De oude kapel neemt een prominente plaats in. Hoeveel doden zouden hier naar binnen en naar buiten zijn gedragen? In die tijd was vijftig jaar oud al heel erg oud! Erg interessant en mijn dag kan al niet meer kapot!
Op de GPS zoek ik naar een dorp binnen tijdbereik waar we kunnen overnachten. De keuze valt op “Blonde” gelijk aan enkele bieren die ik vroeger op de dag heb gekocht. Op een pleintje voor de gefortificeerde kerk zijn nog enkele plaatsjes vrij. We staan redelijk vlak dus het kan wel voor een nachtje. Een korte wandeling rond de kerk verteld me dat er naast de parkeerplaats een bakker zit voor vers brood, enkele minuten lopen staat een grote afvalcontainer en onder het plein is een schoon toilet. Er is zelfs een paal met elektriciteitsaansluitingen maar die laat ik maar voor wat ze zijn. We redden het vanavond wel met de accu en morgenavond staan we weer op de camping. Er blijkt namelijk drie honderd kilometer campingloos gebied te liggen tussen onze beoogde slaapplaats op de camping en Lourdes, onze volgende bestemming.
We beginnen vanavond aan de pakjes Koreaanse noedelsoep die we van huis hebben meegebracht. Met groente en kipkluifjes is het een heerlijke en gezonde maaltijd. Daarna is er nog voetbal op tv maar daar hoef ik het niet over te hebben! Morgen moet weer een dag met een droevig historisch hoogtepunt worden.
