De beloofde regen is gearriveerd. Vanaf zeven uur, het moment dat mijn wekker voor de eerste keer afloopt, horen we de druppels op het dak. Ik draai me nog maar eens om en wacht tot de wekker voor de tweede keer afloopt. Acht uur is een prima tijd om met dit slechte weer op te staan!
Pissen, ketel op het gas, gordijnen open en tot mijn grote verbazing kijk ik tegen een grote witte camper aan die ik de afgelopen nacht absoluut niet heb gehoord. Ik slaap dus goed in de alkoof boven de cabine!
Op Buienradar zie ik het wolkendek rondjes draaien over Normandië! Na het geluk dat we gisteren hebben gehad is het vandaag een dag rijden richting het zuiden. Daar schijnt de zon hoewel er ook lage temperaturen zijn. Ik hoop dat we voor de sneeuw over de Pyreneeën geraken. Eenmaal in Spanje kunnen we zelf kiezen welke kant we opgaan.
Vanuit de cabine aanschouwen we het natgeregende landschap van Bretagne. We zijn alweer een streek verder naar het zuiden. Bretagne is een mooi en oud landschap, dat is te zien en te voelen. Overal staan loofbomen in hun oranjebruine tooien en een verdwaalde dennenboom valt op door zijn donkergroene naalden. Het is een magische omgeving.
Overal op de akkers staan nog gewassen die geoogst moeten worden. Het is zondag en het is heel rustig op de weg dus rijden we in eenzaamheid naar het zuiden, de grote steden vermijdend. Op de Nederlandse radio horen we dat de Franse regering de protesten in de kiem wil gaan smoren. Is dat nog wel mogelijk? Ik krijg het gevoel dat de mensen hier het zat zijn om te worden uitgeknepen en er niets voor terug krijgen.
We passeren een Carrefour met een uitnodigende brandstofprijs, € 1,44 voor een liter diesel is in Frankrijk na de accijnsverhoging een koopje. Ik maak van de mogelijkheid gebruik om nog even snel verse olijven te kopen. De enorme supermarkt is leeg, er is geen levende ziel te bekennen en de goed gevulde koeling en stapels verse groenten lijken haast surrealistisch in de lege grote supermarkt. Er blijft nog een verpakking “wokgroenten” aan mijn handen kleven voor de maaltijd van morgen. Het is voor de eerste keer dat ik zoiets zie dus dat gaan we proberen. Het kan maar gekocht zijn!
We rijden en rijden totdat we aan het einde van een doodlopende weg een mooie parkeerplaats voor de lunch vinden. Uit het WOMO-boekje want dat heb ik ondertussen opgediept en we gaan nu een stukje route rijden. Niet dat het wat uitmaakt maar je hebt in ieder geval wel een idee over wat er zo allemaal om je heen te zien is.
In Tréhorenteuc vinden we het genoeg voor vandaag! Elke dag rijden begint een beetje te vervelen en een vrije middag is best wel fijn! Op de eerste de beste lege parkeerplaats parkeer ik “de Oude Dame” met haar neus naar de weg. Even tijd voor mezelf! Dik aangekleed en bewapend met mijn camera ga ik een stukje wandelen in het kleine kerkdorp.
Frankrijk, en vooral het platteland, is erg fotogeniek. Wat denken jullie van die eeuwenoude bewoonde huizen? Hier zou je toch ook wel willen wonen?
Enkele stappen verder kom ik bij de dorpskerk die wijd in de omgeving bekend staat om haar gebrandschilderde ramen. Ergens heb ik gelezen dat de Bretonse kruisvaarders hier gingen bidden voordat ze aan hun lange tocht naar het heilige land begonnen. Ik heb het stukje tekst niet meer terug kunnen vinden, dus moet ik de waarheid deze keer in het midden laten.
Mijn korte wandeling heeft me ook geleerd dat er een stukje verderop een tweede parkeerplaats is die het startpunt is voor een wandeling naar de "l'Arbre d’Or”, de gouden boom. We zijn namelijk in het land van Merlijn de tovenaar en Sir Lancelot de onbevreesde ridder die vliegende draken met zijn zwaard bevocht.
We hebben lang genoeg op onze krenten gezeten en een wandeling met een doel is weer welkom. De camper wordt verkast naar de veel drukkere parkeerplaats. Deze zal vannacht ook wel leeg zijn en we staan een stuk verder van de weg. Het lawaai van het langskomende verkeer zal hier zeker minder zijn. We kleden ons opnieuw aan gaan op stap.
We hoeven niet zo ver te lopen om bij de gouden boom te komen. Helaas is het pad verderop moeilijk begaanbaar dus houden we het bij een bezoek aan de gouden boom. Bij terugkomst genieten we nog van een beker hete thee en terwijl de kachel zachtjes snort kijk ik wat Nederlands voetbal op de iPad. Wat is er in twee jaar, sinds onze vorige reis naar Spanje, toch alweer veel veranderd!
Het was in ieder geval weer een mooie dag vandaag, dat hadden vanochtend in de regen niet kunnen bedenken! Een Hollandse maaltijd van bloemkool met verse worst maakt het feest compleet. Morgen is het alweer maandag en gaan we op zoek naar een camping waar we de was kunnen draaien. De wasmand begint zo langzaam uit te puilen!
Voordat ik nog een naar NOS Studio Voetbal ga kijken maak ik nog even een kaartje om te zien hoe onze route tot nu toe is gereden.
