Ranst (aan het kanaal), vrijdag 16 november 2018Zes weken later dan we in het begin van het jaar hadden gepland zijn we vandaag eindelijk vertrokken naar het zuiden. Voor hoe lang? Daar hebben we geen idee van! Het kan zo maar gebeuren dat we er genoeg van hebben of dat een tegenslag de oorzaak is van een snelle terugkeer.
De weersverwachting maakt ons in ieder geval duidelijk dat de nachtvorst net op tijd komt. We gaan proberen om die nachtvorst in ieder geval voor te blijven. Ook rijden we niet volgens routeboekjes maar gewoon een rechte lijn. De eerste etappes gaan van Zaltbommel over de kortste weg naar Caen, laten we hopen dat we nu wel droog weer hebben in Normandië, dan recht naar beneden naar La Rochelle met de enorme Duitse onderzeeboot installaties en dan recht op Lourdes aan. Daar zien we wel, met behulp van de weersvoorspellingen of het Noord- of Oost-Spanje wordt. Volgens de navigatie een kleine 1.500 Kilometer, Daar zijn we dus wel even zoet mee!
Met een lichte pijn in de buik verlaten we rond tien uur Zaltbommel. Die vertrekpijn heb ik al zolang ik reis en ik weet na al die jaren dat die pijn ook nooit meer zal verdwijnen. Het is het natuurlijke gevoel van de angst voor het onbekende. Voor wat er allemaal voor ons ligt. De avonturen, de tegenslagen, de mooie plaatsen en de vurige conflicten in de kleine camper. Een lange tijd met z’n tweeën op tien vierkante meter is niet altijd gemakkelijk!
De inkoop van extra bier laten we maar voor wat het is! Overal is bier te koop en lands drank en spijs zijn ook een avontuur op zich. We lachen naar elkaar voordat ik uitstap om de tank met diesel te vullen. Gisteren zijn alle levensbelangrijke vloeistoffen van de oude dame gecontroleerd. Deze reis is maandagochtend controle en onderhoud en vrijdag LPG-gas tanken. Net na Vught wordt er al gestopt en eten we ons verlate ontbijt. Uitsmijter ham/kaas op dubbel volkoren vult goed!
Onze eerste halte ligt bij Chaam aan de grens met België. Wandelroute 888805 van route.nl met als titel “Boswachterspad Smokkelroute” is een kleine zeven kilometer door het grensgebied.
Treed in de voetsporen van de smokkelaars en bewandel de grens tussen België en Nederland op dit boswachterspad over de Strijbeekse Heide in Noord-Brabant. In augustus kleurt de heide paars, al heeft een wandeling rondom het eiland in Goudberg elk jaargetijde iets magisch.
De grens tussen Nederland en België is hier aangegeven met witgeverfde betonnen palen!
Na de wandeling drinken we voor het vertrek eerst een kop thee met een paar koekjes. Het was heerlijk fris tijdens de wandeling en de thee verwarmt onze lichamen. Door alle opwinding is de lunch overgeslagen en we moeten toch wel iets eten om de trek die tijdens de wandeling is ontstaan te stillen,
Onze wandeling voor morgen blijkt dan ook nog eens te ver weg om vandaag naar toe te rijden dus kiezen we voor een plaatsje onder Antwerpen aan een kanaal. We kunnen alleen maar hopen dat het een rustig plaatsje is. Mocht dat niet zo zijn dan kunnen we altijd nog het dorp inrijden want naast de kerk is er ook een mooie parkeerplaats.
Koken in de camper zal ook wel weer even wennen worden! Zeker nu we thuis in Zaltbommel de koelkast helemaal hebben leeggemaakt en bijna alles wat eetbaar is naar de camper hebben gesleept! Vanavond is het dus aardappelen met bloemkool en een schnitzel. Zonder saus maar wel met jus omdat we morgen ballen gehakt eten.
Het is buiten helder weer dus verwachten ik een koude nacht. Het zal niet de eerste en ook niet de laatste zijn van deze reis, maar het is wel een aanwijzing dat we snel richting het zuiden moeten!
