Annouville-Vilmesnil (Bij Jérôme en Marie op de boerderij, 49°40'32" N 0°25'11" E), maandag 19 november 2018Opnieuw heb ik beter geslapen de afgelopen nacht. Het lijkt alsof mijn geest elke dag meer rust kan vinden hoewel mijn maag nog niet echt meewerkt. Ik voel nog steeds het zuur een gat in mijn ziel branden. Het onrecht dat ons door de gemeente Zaltbommel is aangedaan doet me nog steeds erg veel pijn. Ook dat wachten op de ambtelijke molen is een zeer onaangename bezigheid!
Ook die uitsmijter ham/kaas voor het ontbijt is een oude bekende! Mij maakt het weinig uit want ik vind het een prima begin van de dag. Onze van huis meegebrachte voorraad slinkt met de dag en het zal wel even duren voordat we bepaalde etenswaren of de vervangers zullen moeten inkopen. Onze maaltijden zijn van nature al niet zo groot maar onderweg lijken ze opnieuw te krimpen.
Alles losse attributen gaan weer op een veilige plaats en we rijden richting het westen over de D925 richting Dieppe. Vandaag is het de eerste camping dag, met elektriciteit, dus zullen we al vroeg in de middag stoppen om een dagje heerlijk te relaxen en te plannen wat we de rest van de week zullen gaan doen.
We zijn amper van de plaats of de barricades bieden zich bij de eerste rotonde al weer aan. Bij tweede en de derde begint mijn sympathie voor de protesteerders toch wel wat af te nemen. Bij de Lidl treffen we lege schappen en koelingen aan en we hoeven niet te gissen naar de oorzaak. Vooral vrachtwagens worden extra lang tegen gehouden om de Franse regering op hun knieën te krijgen. Zelfs alle boodschappenkarren zijn door de protesteerders opgehaald om de barricades te versterken. Met een half gevulde tas slenter ik door de half lege winkel. Het personeel kijkt me verontschuldigend aan.
We volgen route 2 uit het Womo-boekje over Normandië. En laat die eerste route van 80 kilometer naar Fécamp nu eens niet een van de meest opwindende zijn! De route is toeristisch door uitgestorven badplaatsen, verkleurde loofbossen en meer witte krijtrotsen. Wat nog het meeste opvalt is de kou! Het is zuur winderig weer en zeker niet erg aangenaam om zonder de zon in je gezicht een stukje te gaan wandelen.
Wanneer de zon eindelijk doorbreekt ziet de wereld er ook meteen veel beter uit. Op een verlaten parkeerplaats aan zee eten we onze eigengemaakte tomatensoep met stokbrood. De omgeving maakt deze simpele maaltijd toch weer speciaal!
Maar dan ontstaat het probleem waar ik al een onderbuikgevoel van had. Ik loop enkele apps op de iPhone door en negen èn negentig van de honderd campings zijn gesloten. Tegen beter weten in stoppen we bij enkele campings die we passeren om steeds weer voor gesloten slagbomen en gesloten recepties te staan.
Uiteindelijk vindt ik een staanplaats met douches bij een boerderij. De moderne electronica leidt ons naar de boerderij waar we uiterst vriendelijk worden ontvangen door een groep dames die paardrijden in een kraal. Mijn kennis van de franse taal blijkt bijna voldoende, bedankt Juffrouw Hennekam (mijn lerares frans 45 jaar gelden op de MAVO), om alle informatie te verkrijgen die ik wil horen. Voor slechts € 16,- voor de nacht kunnen we douchen, hebben we een toilet èn elektriciteit tot onze beschikking zodat we de huishoudaccu ook weer helemaal kunnen opladen.
Lyka kan niet wachten om onder de douche te gaan en ze vertrekt snel met de bekende HEMA tas, deze is met de iconische HEMA rookworst, vol met douchespullen en frisse kleren. Zodra Lyka met een glimlach van oor tot oor terug is in de camper is het mijn beurt om te gaan douchen.
Van de tijd dat Lyka in de douche was heb ik gebruik gemaakt om de ventilatieroosters aan de achterkant van de camper met ducktape af te plakken. Omdat het zo hard waait was binnen een tochtige aangelegenheid. Dat probleem is nu opgelost en geloof het of niet, ik kon meteen merken dat die koude wind niet meer door de ventilatiespleten naar binnen kroop.
Het duurt niet lang na mijn terugkomst van de douche of onze snack komt op tafel. Nog een beetje rozig van de warme douche en de rode wijn genieten we nog wat na van deze mooie dag. Mijn MacBook komt op tafel en ik kan weer heerlijk ontspannen met de foto’s van vandaag en schrijf het verhaal dat jullie nu lezen.
Ons avondeten is smakelijk maar gelukkig ook eenvoudig. Zolang we nog in de voorraad moeten duiken voor het vlees moet ik ook een beetje vooruit denken. We hebben tenslotte met ontdooi tijd te maken! Varkenskarbonade met gebakken aardappelen en bloemkool, de enige verse groente, naast spruiten, die vandaag in de Lidl te koop was.
Eerst een aflevering van “Castle Rock”, episode acht alweer, en dan kijken we voetbal op de iPad. Ook hier op het ogenschijnlijk platte land van Normandië is het 3G signaal sterk genoeg om zonder noemenswaardige onderbrekingen naar “Duitsland - Nederland” te kijken. Hoewel het begin van het Nederlands elftal niet zo sterk is knijpen “de Hollandse Leeuwen” er nog een Duits einde uit! Ze scoren twee keer in de laatste tien minuten van de wedstrijd en daarmee is een eerverlies voorkomen en een plaatsing voor de lucratieve finaleronde volgend jaar in Portugal veilig gesteld.
