Met de thermostaat in een iets andere stand ’s nacht voor de kachel is een succes geworden. Ik heb in ieder geval prima geslapen, hoewel ik werd geteisterd door de meest vreemde dromen. De verhaallijn is altijd hetzelfde! Maar die laat ik maar voor wat het is, uiteindelijk zal de gerechtigheid zegevieren!
Om kwart voor acht wordt het pas licht hier en dat ze me aan het denken. Er is weer een nieuwe discussie losgebarsten en deze keer is het jaarlijks verzetten van de klok het leidend voorwerp. Vanzelfsprekend is er weer een protestgroep gevormd door een groep mensen die hinder ondervind van het wisselen tussen de zomer en wintertijd. Zouden die mensen dan nooit op vakantie gaan? Tegenwoordig zit je al snel in een andere tijdzone!
En wat moet je daar nu mee? Dan zitten we volgend jaar ’s morgens tot kwart voor negen in het donker? Het wordt me allemaal een beetje te vermoeiend, mensen die zich te kort voelen gedaan, mensen die zich gekwetst voelen en mensen die zich niet gehoord voelen verenigen zich over de hele wereld voor een seconde van onsterfelijkheid in de pers, tv of op de sociale media. Wat bezielt al die mensen in hemelsnaam? Ga zwerfvuil opruimen of doe wat nuttigs voor de maatschappij?
Het internet blijkt in deze uithoek van Duitsland, ook heel dicht tegen de Nederlandse grens, niet goed te werken. Beide internet verbindingen haperen teleurstellend. Het verhaal van vrijdag is nog niet gepubliceerd en de foto’s van gisteren nog niet naar de servers van Flickr opgeladen.
In mijn geheugen loop ik terug door mijn herinneringen en neem me èèn ding voor voor de komende winterreis. Ik ga geen dagen/weken meer achterlopen met onze avonturen. Mocht ik om de een of andere reden niet kunnen publiceren dan komt de eerste de beste mogelijkheid een dubbele publicatie om zo ook zo min mogelijk achterstand op te lopen. Je scherpste herinneren vervagen na enkele dagen en maken plaats voor nieuwe ervaringen die op hun beurt ook weer vervagen. En die tijd wordt steeds korten naarmate je langer onderweg bent!
Het traditionele zondag’s ontbijt wordt in ere gehouden voor zolang als het nog kan. Alleen is het vandaag in de camper wat ingewikkelder dan thuis. De croissantjes zijn op deze ochtend van de verse soort en opwarmen blijkt moeilijker dan afbakken. Ze smaken er in ieder geval niet minder om.
Het is vandaag alweer onze laatste dag van de eerste testrit! Onder te tafel staat een aardig gevulde plastic mand met voor verder gebruik in de camper afgekeurd keukengereedschap. Het lijstje op de tafel is erg kort!
1: Plastic opscheplepel
2: Keukenrollen
En dat is het!
We sjorren alles wat tijdens het rijden kan rondvliegen vast en vertrekken richting huis. De motor is ondertussen opgewarmd en een gestage stroom elektriciteit gaat richting de lege huishoudaccu.
Volgens de Garmin op het dashboard is het maar 86 kilometer naar Zaltbommel. Ik kijk Lyka aan en zij begrijpt onmiddellijk wat ik wil vragen.
‘Niet zo lang en ver wandelen?’, vraagt ze.
Ik lach haar toe en we rijden langzaam richting de Nederlandse grens. Net over de grens bij Gennip stoppen we bij een klooster en daar is het internet op mijn telefoon weer prima! Even zoeken op route.nl en op nog geen anderhalve kilometer van waar we staan is een wandeling van ongeveer zes kilometer.
Lyka stemt in en even later staan we op de parkeerplaats van “Old Inn” in Ottersum. We maken ons gereed en we zijn eigenlijk meteen al enthousiast over de omgeving. Rustig en bebost, dat was eergisteren wel anders!
Wandelroute 622009 Wandelen in Ottersum (Limburg, Nederland) genaamd “Wandelen over het Duits lijntje en door de bossen rondom Heijen” blijkt tijdens de eerste kilometer al een pareltje. Een echte aanrader mocht je daar ooit in de buurt zijn.
Nu valt er niet veel te schrijven over een boswandeling tenzij een heel roedel van beeldhouwers hun fantasie heeft losgelaten op boomstammen van gevelde bomen in het bos. Het is niet alleen opmerkelijk maar ook erg leuk.
Wetende dat deze kunstwerken geen eeuwig leven beschoren zijn. De schimmels en bacteriën, zon, wind en regen zullen het hout in enkele jaren tot de bouwstenen van de natuur verkleinen. Wij vinden het de moeite waard om tot de eeuwigheid in binaire getallen op te slaan.
Het is vandaag een fantastische herfstdag. Een zuchtje wind, de geur van rottende plantendelen en de vallende bladeren. Aan de rand van een haast drooggevallen ven rusten we wat uit en drinken wat water.
Ik kan me soms op zulke momenten erg kwaad maken. Met een haast vanzelfsprekende hufterigheid is het tegenwoordig normaal om je rotzooi overal neer te gooien en achter te laten. Een mooi bos als dit verdient beter! Ook de loslopende viervoeters zijn een doorn in het oog, ook hier hufterigheid alom, ondanks de vele waarschuwingen om de honden aangelijnd te houden!
Die droge ven is een mooi propaganda object voor de klimaatverandering lobby! Hoe krijgen ze het in godsnaam voor elkaar dat ze slimme mensen laten geloven dat een dynamisch weermodel veranderd door onze inmenging? Verschuiven, ja, het klimaat verschuift, maar om nu meteen te zeggen dat het onze schuld is en voor tienduizenden euros per Nederlander stopt het dynamische klimaat met verschuiven gaat me wel iets te ver. Zorg eerst eens voor een oplossing voor die hufterigheid en een schone natuur!
Voordat we huiswaarts keren geef ik nog een stapel boeken en tijdschriften aan andere camper gebruikers. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om ze zo maar weg te gooien. Het bedrukte papier is te mooi en te goed om het zo maar in het oud papier te gooien. Wij hopen dat de nieuwe eigenaren er nog veel plezier van zullen hebben.
Wanneer wij de parkeerplaats verlaten zwaaien ze ons vaarwel. Zij gaan een ritje fietsen met de tandem en wij gaan richting huis. Het eerste test weekend is geslaagd. Volgende week hopelijk nog een weekend naar België om de puntjes op de i te zetten.
